عدالت: بنای یادبود ده زندانی سیاسی ایرلندی در پارک ویکتور هوگو در هاوانا. بر روی سنگ یادبود بخشی از سخنان فیدل کاسترو در محکومیت «لجاجت، سرسختی، سنگدلی و بی‌تفاوتی» دولت تاچر حک شده است. هر سال در ۵ ماه مه، سالگرد مرگ بابی سندز، مراسم ویژه‌ای در این محل برگزار می‌شود.
تارنگاشت عدالت – بایگانی دورۀ دوم
منبع: تله‌سور
۲ دسامبر ۲۰۱۶
در حالی‌که فیدل کاسترو به مثابه یک انترناسونالیست متعهدِ پشتیبانِ جنبش‌های استقلال‌طلبانه از آنگولا تا آفریقای جنوبی، نیکاراگوئه و حتا پُلی‌نزی فرانسه شناخته شده است، حمایت او از مبارزه ایرلندی‌های کم‌تر مشهور است. فیدل در جمع جمهوری‌خواهان ایرلندی گفت: «در صحبت از سیاست‌های بین‌المللی، ما نمی‌توانیم آنچه را که در ایرلند شمالی می‌گذرد، نادیده بگیریم. من احساس می‌کنم وظیفه دارم به این مسأله اشاره کنم. به نظر من، میهن‌دوستان ایرلندی یکی از قهرمانانه‌ترین فصل‌های تاریخ بشر را می‌نویسند. آن‌ها صرفاً به رسمیت شناخته شدن چیزی را می‌خواهند که هستند: زندانیان سیاسی… بگذارید جباران در برابر انسان‌هایی که قادرند برای ایده‌آل‌های خود بمیرند، بلرزند.»
فیدل و مبارزه ایرلندی‌ها
در حالی‌که فیدل کاسترو به مثابه یک انترناسونالیست متعهدِ پشتیبانِ جنبش‌های استقلال‌طلبانه از آنگولا تا آفریقای جنوبی، نیکاراگوئه و حتا پُلی‌نزی فرانسه شناخته شده است، حمایت او از مبارزه ایرلندی‌های کم‌تر مشهور است.
اما در سال ۱۹۸۱، زمانی که زندانیان جمهوری‌خواه ایرلند در بحبوحه اعتصاب غذای تاریخ علیه دولت بریتانیا بودند، این فیدل بود که یک بار دیگر در سمت ستمدیگان قرار گرفت.
اعتصاب غذا که اوج یک نبرد پنج ساله بین ملیون ایرلندی و خودکامگی بریتانیا بود، پس از آن شروع شد که مارگارت تاچر نخست‌وزیر وقت بریتانیا وضعیت جمهوری‌خواهان را به مثابه زندانیان سیاسی ملغا کرد.
در پی آن یکی از سرسختانه‌ترین و مرگبارترین درگیری‌های سیاسی در تاریخ بریتانیا رخ داد.
زندانیان تحت رهبری بابی سندز، افسر ارتش جمهوری‌خواه موقت ایرلند، یکی پس از دیگری اعتصاب غذا را آغاز کردند.
ده اعتصاب‌کننده، از جمله بابی سندز از گرسنگی جان باختند. شورش سرتاسر ایرلند شمالی را فراگرفت. ده‌ها هزار نفر با خشم اعتراض کردند. اما تاچر تحت تأثر قرار نگرفت.
او گفت: «ما آماده نیستیم برای گروه‌های مشخصی از افراد که مجرم شناخته شده اند طبقه‌‌بندی ویژه‌ای را در نظر بگيریم. جرم جرم است، جرم است، سیاسی نیست.»
نظر او توسط اکثر رهبران غربی تکرار شد، اما نه توسط فیدل کاسترو.
رهبر انقلابی در سال ۱۹۸۱ با جری آدامز رهبر شین فین دیدار کرد و با شور در باره آرمان جمهوری‌خواهی سخن گفت.
فیدل در جمع جمهوری‌خواهان ایرلندی گفت: «در صحبت از سیاست‌های بین‌المللی، ما نمی‌توانیم آنچه را که در ایرلند شمالی می‌گذرد، نادیده بگیریم. من احساس می‌کنم وظیفه دارم به این مسأله اشاره کنم. به نظر من، میهن‌دوستان ایرلندی یکی از قهرمانانه‌ترین فصل‌های تاریخ بشر را می‌نویسند. آن‌ها صرفاً به رسمیت شناخته شدن چیزی را می‌خواهند که هستند: زندانیان سیاسی… بگذارید جباران در برابر انسان‌هایی که قادرند برای ایده‌آل‌های خود بمیرند، بلرزند.»
به مثابه نشانه‌ای از همبستگی، جری آدامز رهبر شین فین در همان سال به کوبا سفر کرد و از یک بنای یادبود برای ده اعتصاب‌کننده جانباخته پرده‌برداری کرد.
امروز، جری آدامز یک‌بار دیگر در کوباست- این بار برای ادای احترام به یک قهرمان درگذشته دیگر.
https://www.telesurenglish.net/analysis/Fidel-and-the-Irish-Struggle-20161202-0025.html
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/mnhbm4sk