ما باید یک اقتصاد جهانی باز را بسازیم، از رژیم تجاری چندجانبه پاسداری کنیم، استاندارها، مقررات و نظام‌های تبعیضی و حذفی را دور بریزیم، و موانع در برابر تجارت، سرمایه‌گذاری و مبادلات تکنولوژیک را از میان برداریم. ما باید گروه ۲۰ (G20) را به مثابه مجمع اصلی حکمرانی اقتصادی جهانی تقویت کنیم، در هماهنگی سیاست اقتصادی کلان با نزدیکی بیش‌تر درگیر شویم… چین به ارتقای آزادی‌سازی تجارت و سرمایه‌گذاری و تسهیل، کمک به آرام و ثابت نگه داشتن زنجیره‌های صنعتی و عرضه جهانی و پیشبرد همکاری کیفیتاً بالای «کمر بند و جاده» ادامه خواهد داد… چین در حکمرانی اقتصادی جهانی و پیش بردن یک جهانی‌سازی اقتصادی که بازتر، فراگیرتر، متوازن‌تر و به سود همه باشد فعالانه‌تر درگیر خواهد شد.

تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم

پرفسور کلاوس شواب،
خانم‎ها و آقایان،
دوستان،

سال گذشته با هجوم ناگهانی همه‌گیری کووید-۱۹ برجسته شد. بهداشت عمومی جهانی با یک تهدید جدی رو‌به‌‌رو گردید و اقتصاد جهانی در رکود عمیقی فرو رفت. بشریت با بحران‌های متعددی که در تاریخ بشر کم‌تر دیده شده است روبه‎رو شد.

سال گذشته هم‌چنین شاهد عزم و شهامت عظیم مردم در سراسر جهان در مبارزه با ویروس کرونا بود. با هدایت علم، خرد و روحیه بشردوستانه، جهان در مبارزه با کووید-۱۹ به پیشرفت اولیه دست یافته است. با این وصف، پایان همه‌گیری نزدیک نیست. ظهور دوبارۀ موارد کووید به ما یادآور می‌شود که باید به مبارزه ادامه دهیم. اما، ما متقاعد هستیم که زمستان نمی‌تواند رسیدن بهار را متوقف کند و تاریکی هرگز نمی‌تواند روشنایی صبح را بپوشاند.

خانم‎ها و آقایان،
دوستان،

تاریخ به پیش می‌رود و جهان هرگز به جایی که در گذشته بود باز نخواهد گشت. هر انتخاب و حرکت امروز ما به جهان آینده شکل خواهد داد. این مهم است که ما به چهار وظیفه اصلی که مردم زمان ما با آن روبه‌رو هستند عمل کنیم.

نخست تقویت هماهنگی سیاست اقتصاد کلان و ارتقای رشد مشترک قوی، پایدار، متعادل و فراگیر اقتصاد جهانی است. ما در بدترین رکود بعد از پایان جنگ جهانی دوم قرار داریم. برای نخستین‌بار در تاریخ، اقتصادهای همه مناطق هم‎زمان ضربه خورده‌اند، و زنجیره‌های صنعتی و عرضه جهانی مسدود شده‌اند و تجارت و سرمایه‌گذاری در رکود است. علی‌رغم تریلیون‌ها دلار بسته‌های امدادی در سراسر جهان، بهبود جهانی نسبتاً متزلزل است و چشم‌انداز هم‌چنان نامعلوم است. ما به تمرکز بر اولویت‌های کنونی، و متعادل کردن پاسخ به کووید و توسعه اقتصادی نیاز داریم. برای نجات هر چه زودتر اقتصاد جهانی سیاست حمایت کلان اقتصادی باید افزایش یاید. مهم‌تر از این، ما باید به فراتر از افق نگاه کنیم و اراده و عزم خود را برای تعییر راسخ نماییم. برای تعیین مسیر توسعه بلندمدت، سالم و مستمر اقتصاد جهانی ما باید نیروهای محرکه و الگوهای اقتصاد جهانی را تغییر دهیم و ساختار آن‌را بهتر کنیم.

دوم کنار نهادن تعصب ایدئولوژیک و دنبال کردن مشترک راه همزیستی مسالمت‌آمیز، سود متقابل و همکاری برد- برد است. در جهان دو برگ یکسان وجود ندارد، و تاریخ‌ها، فرهنگ‌ها یا نظام‌های اجتماعی یکسان نیستند. هر کشور، با تاریخ، فرهنگ و نظام اجتماعی خویش بی‌مانند است، و هیچ‌یک بر دیگری برتری ندارد. بهترین معیارها این است  که آیا تاریخ، فرهنگ و نظام اجتماعی یک کشور با وضعیت ویژه آن هم‌ساز است، از حمایت مردم برخوردار است، به ثبات سیاسی، پیشرفت اجتماعی و زندگی‌های بهتر خدمت، و به پیشرفت بشری کمک می‌کند. تاریخ‌ها، فرهنگ‌ها، و نظام‌های اجتماعی متفاوت به قدمت جوامع بشری بوده، و مشخصه‌های ذاتی تمدن بشری می‌باشند. بدون تنوع تمدن بشری وجود نخواهد داشت، و این تنوع تا زمانی که بتوانیم تصور کنیم هم‌چنان وجود خواهد داشت. تفاوت بخودی خود دلیلی برای نگرانی نیست. آن‌چه زنگ خطر را به صدا درمی‌آورد نخوت، تعصب و نفرت است؛ تلاش برای تحمیل سلسله مراتب بر تمدن بشری یا تحمیل تاریخ، فرهنگ و نظام اجتماعی خود به دیگران است. انتخاب درست برای کشورها این است که همزیستی‌ مسالمت‌آمیز را براساس احترام متقابل و گسترش نقاط مشترک و کنار نهادن تفاوت‌ها دنبال کنند، و مبادلات و آموختن متقابل را ارتقا دهند. این راهی است که می‌تواند به پیشرفت تمدن بشری انگیزه بدهد.

سوم از بین بردن شکاف بین کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه و بوجود آوردن مشترک رشد و شکوفایی برای همه است. امروز، نابرابری هم‌چنان رشد می‌کند، شکاف شمال- جنوب باقی است، و توسعه پایدار با چالش‌های سختی روبه‌رو است. در حالی‌که کشورها با همه‌گیری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، بهبود اقتصادی آن‌ها مسیرهای واگرایانه‌ای را دنبال می‌کند، و شکاف شمال- جنوب در معرض خطر گسترش بیش‌تر و حتا دائمی شدن قرار دارد.

برای کشورهای در حال توسعه، آن‌ها آرزو دارند منابع و فضای بیش‌تری برای توسعه داشته باشند، و خواستار نمایندگی و صدای قوی‌تر در حکمرانی اقتصادی جهانی هستند. ما باید این‌را برسمیت بشناسیم که با رشد کشورهای در حال توسعه شکوفایی و ثبات جهانی بر شالوده محکم‌تری قرار خواهد گرفت، و کشورهای توسعه‌یافته از آن رشد سود خواهند برد. جامعه بین‌المللی باید دید درازمدت داشته باشد، به تعهدات خود عمل کند، و حمایت لازم را در اختیار کشورهای در حال توسعه قرار دهد و از منافع توسعه‌ای مشروع آن‌ها حراست نماید. حقوق برابر، فرصت‌های برابر و مقررات برابر باید تقویت شوند، تا همه کشورها از فرصت‌ها و ثمرات توسعه بهره‌مند شوند.

چهارم این است که در برابر چالش‌های جهانی گردهم آییم و مشترکاً آیندۀ بهتری برای بشریت بسازیم. در عصر جهانی‌سازی اقتصادی، فوریت‌های بهداشت عمومی مانند کووید-۱۹ بسیار ممکن است که دوباره تکرار شوند، و حکمرانی جهانی بهداشت عمومی باید تقویت شود. زمین خانه و تنها خانه ما است. افرایش تلاش‌ها برای مقابله با تغییرات اقلیمی و ارتقای توسعه پایدار بر آینده بشر تأثیر می‌گذارد. هیچ مشکل جهانی نمی‌تواند بوسیله تنها یک کشور حل شود. عمل جهانی، پاسخ جهانی و همکاری جهانی باید وجود داشته باشد.

خانم‎ها و آقایان،
دوستان،

مشکلاتی که جهان با آن‌ها روبه‌رو است بغرنج و پیچیده‌اند. راه برون‌رفت از آن‌ها از طریق پاسداری از چندجانبه‌گرایی و ایجاد جامعه‌ای با آینده مشترک برای بشر است.

نخست، ما به جای انسداد و حذف باید به باز و فراگیر بودن متعهد بمانیم. چندجانبه‌گرایی عبارت است از رسیدگی به امور بین‌المللی از طریق مشاوره و تصمیم‌گیری درباره آینده جهان از طریق کار همه با هم. ایجاد حلقه‌های کوچک یا شروع یک جنگ سرد جدید، رد کردن، تهدید نمودن یا ارعاب دیگران، تحمیل عامدانه جدایی، اختلال در عرضه یا تحریم‌ها، و ایجاد انزوا یا بیگانگی فقط جهان را به تفرقه و حتا روبارویی سوق می‌دهد. ما در یک جهان گرفتار تفرقه نمی‌توانیم با چالش‌ها برخورد کنیم، و رویارویی ما را به بن‌بست خواهد رساند. بشریت به سختی درس‌هایی را آموخته است، و از آن تاریخ زیاد نگذشته است. ما نباید به راه گذشته بازگردیم.

رویکرد درست، عمل براساس چشم‌انداز جامعه‌ای با آینده مشترک برای بشریت است. ما باید از ارزش‌های مشترک بشری، مانند صلح، توسعه، برابری، عدالت، دمکراسی و آزادی پاسداری نماییم، بر تعصب ایدئولوژیک غلبه کنیم، سازوکارها، اصول و سیاست‌های همکاری تا حد ممکن باز و فراگیر خود را بنا نهیم، و مشترکاً از صلح و ثبات جهان حراست نماییم. ما باید یک اقتصاد جهانی باز را بسازیم، از رژیم تجاری چندجانبه پاسداری کنیم، استاندارها، مقررات و نظام‌های تبعیضی و حذفی را دور بریزیم، و موانع در برابر تجارت، سرمایه‌گذاری و مبادلات تکنولوژیک را از میان برداریم. ما باید گروه ۲۰ (G20) را به مثابه مجمع اصلی حکمرانی اقتصادی جهانی تقویت کنیم، در هماهنگی سیاست اقتصادی کلان با نزدیکی بیش‌تر درگیر شویم، و زنجیره‌های صنعتی و عرضۀ جهانی را ثابت و باز نگه داریم. ما باید عملکرد صحیح نظام مالی جهانی را تضمین کنیم، اصلاح ساختاری را ارتقا دهیم و مجموع تقاضای جهانی را در تلاش برای دستیابی به کیفیت بالاتر و انعطاف‌پذیری قوی‌تر در توسعه اقتصادی جهانی گسترش دهیم.

دوم، ما به جای دنبال کردن برتری خود باید به حقوق بین‌المللی و مقررات بین‌المللی متعهد بمانیم. چینی‌های باستان معتقد بودند که «قانون شالوده اصلی حکمرانی است». حکمرانی بین‌المللی باید براساس مقررات و اجماع در میان ما باشد، نه بر طبق فرمانی که یک یا چند نفر صادر می‌کنند. منشور سازمان ملل متحد هنجارهای اساسی و برسمیت شناخته‌شدۀ جهانی حاکم بر روابط دولت-با-دولت است. بدون حقوق بین‌المللی و مقررات بین‌المللی که بوسیله جامعه جهانی تدوین و به رسمیت شناخته شده باشد، جهان ممکن است به قانون جنگل بازگردد، و پیامد برای بشر ویرانگر خواهد بود.

ما باید در حمایت از قوانین و حقوق بین‌الملل راسخ، و در حراست از نظام بین‌المللی بر حول سازمان ملل و نظم جهانی مبتنی بر حقوق بین‌الملل استوار باشیم. مؤسسات چندجانبه، که پلاتفرم‌ها برای به عمل درآوردن چندجانبه‌گرایی را ارائه می‌نمایند، سنگ‌بنای چندجانبه‌گرایی هستند، و باید از اقتدار و کارآیی آن‌ها حراست نمود. روابط دولت-با-دولت باید از طریق مؤسسات و مقررات مناسب هماهنگ شوند. قوی نباید برای ضعیف قلدری کند. تصمیم نباید با نشان دادن عضلات قوی و تکان دادن مشت گرفته شود. چندجانبه‌گرایی نباید به مثابۀ دستاویزی برای یک‌جانبه‌گرایی بکار گرفته شود. اصول باید حفظ شوند و قوانین، پس از تدوین، باید بوسیله همه رعایت شوند. «چندجانبه‌گرایی گزینشی» نباید نظر ما باشد.

سوم، ما باید به جای کشمکش و رویارویی به مشاوره و همکاری متعهد بمانیم. تفاوت‌ها در تاریخ، فرهنگ و نظام اجتماعی نباید بهانه‌ای برای خصومت و رویارویی، بلکه انگیزه‌ای برای همکاری باشند. ما باید با احترام و تعامل با تفاوت‌ها برخورد کنیم، از مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر احتراز نماییم، و عدم توافق‌ها را از طريق مشاوره و گفت‌و‌گو حل کنیم. تاریخ و واقعیت بارها و بارها روشن کرده‌اند که رویکرد غلط خصومت و رویارویی، خواه به شکل جنگ سرد، جنگ داغ، جنگ تجاری یا جنگ فناوری، نهایتاً به منافع همه کشورها لطمه خواهد زد و بهروزی همه را تضعیف خواهد کرد.

ما باید ذهنیت منسوخ جنگ سرد و بازی برد- باخت را رد کنیم، از احترام و تعامل متقابل پیروی کنیم، اعتماد سیاسی را از طريق ارتباطات استراتيک تقویت نماییم. این مهم است که ما به مفهوم همکاری براساس سود متقابل پای‌بند باشیم، به سیاست‌های تنگ‌نظرانه، خودخواهانه گدا کردن همسایه نه بگوییم، و از سیاست نگه داشتن همه مزایای توسعه برای خود دست برداریم. حقوق برابر به توسعه باید برای همه کشورهای در جهت ارتقای رشد و سعادت مشترک تضمین شود. ما باید از رقابت منصفانه، شبیه رقابت با هم در میدان مسابقه، و نه زدن بر سر هم در میدان کشتی حمایت کنیم.

چهارم، ما باید به جای رد کردن تغییر با زمان حرکت کنیم. جهان دستخوش تغییراتی است که در یک قرن دیده نشده است، و اکنون زمان توسعه بزرگ و دگرگونی بزرگ است. برای حراست از چندجانبه‌گرایی در قرن ۲۱، ما باید سنت خوب آن‌را ارتقا دهیم، چشم‌انداز جدیدی را در پیش گیریم و به آینده نگاه کنیم. ما باید از ارزش‌های مرکزی و اصول اساسی جندجانبه‌گرایی پیروی کنیم. ما هم‌چنین باید با تغییر چشم‌انداز بین‌المللی سازگار شویم و با بروز چالش‌های جهانی به آن‌ها پاسخ دهیم. ما به اصلاح و بهبود نظام حکمرانی جهانی بر اساس مشورت گسترده و ایجاد اجماع نیاز داریم.

ما باید در ایجاد یک جامعه جهانی بهداشت برای همه، نقش کامل را به سازمان جهانی بهداشت بدهیم. ما باید اصلاحات را در سازمان تجارت جهانی و نظام مالی و پولی بین‌المللی به گونه‌ای پیش ببریم که رشد اقتصادی جهانی را تقویت کند و از حقوق توسعه، منافع و فرصت‌های کشورهای در حال توسعه محافظت نماید. ما باید برای بررسی و تدوین مقررات پیرامون حکمرانی دیجیتال جهانی  یک سیاست مردم محور مبتنی بر واقعیت را دنبال کنیم. ما باید پیرامون توافق‌نامه پاریس پیرامون تغییرات اقلیمی و ارتقای توسعه سبز عمل نماییم. ما باید به توسعه، اجرای «دستورکار ۲٠۳٠ برای توسعه پایدار» هم‌چنان اولویت بدهیم، و اطمینان حاصل نماییم که همه کشورها، بویژه کشورهای در حال توسعه، از ثمرات توسعه جهانی بهره‌ور خواهند شد.

خانم‎ها و آقایان،
دوستان،

پس از دهه‌ها تلاش سخت بوسیله مردم چین، چین در مسیر اتمام ساختمان یک جامعه نسبتاً مرفه از هر نظر قرار دارد. ما در پایان دادن به فقر شدید دستاورهای تاریخی داشته‌ایم، و در یک سفر جدید به سمت ساختمان کامل یک جامعه سوسیالیستی مدرن گام نهاده‌ایم. با ورود چین به یک مرحله جدید توسعه، ما از یک فلسفه جدید توسعه پیروی خواهیم کرد و یک الگوی توسعه جدید را با گردش داخلی در آن به مثاب عنصر اصلی و گردش داخلی و بین‌المللی به مثابۀ مکمل یکدیگر ترویج خواهیم کرد. چین با کشورهای دیگر برای ساختمان یک جهان باز، فراگیر، پاکیزه و زیبا، برخوردار از صلح ماندگار، امنیت جهانی و سعادت مشترک کار خواهد کرد.

– چین به داشتن یک نقش فعال در همکاری بین‌المللی پیرامون کووید-۱۹ ادامه خواهد داد. مهار ویروس کرونا مهم‌ترین وظیفه فوری برای جامعه بین‌المللی است. این بدین دلیل است که مردم و جان آن‌ها باید همیشه مقدم بر هر چیز دیگری قرار گیرد. این هم‌چنین کاری است که برای ثبیت و احیای اقتصاد لازم است. همبستگی و همکاری نزدیک‌تر، تشریک بیش‌تر اطلاعات و یک پاسخ جهانی قوی‌تر چیزی است که برای شکست کووید-۱۹ در سراسر جهان لازم است. این بویژه مهم است که همکاری در زمینه پژوهش و یافتن، تولید و توزیع واکسن‌ها و  تأمین آن‌ها به مثابۀ کالاهای عمومی قابل دسترس و مقرون به صرفه برای مردم در همه کشورها افزایش یابد. تاکنون، چین به بیش از ۱۵٠ کشور و ۱۳ سازمان بین‌المللی کمک کرده است، ۳۶ گروه کارشناس پزشکی به کشورهای نیازمند فرستاده است، و از همکاری بین‌المللی پیرامون واکسن‌های کووید قویاً حمایت کرده و فعالانه در آن‌ها درگیر بوده است. چین به در میان نهادن تجربه خود با دیگر کشورها ادامه خواهد داد، هر طور که بتواند به کشورها و مناطقی که برای همه‌گیری آمادگی کم‌تری دارند کمک خواهد کرد، و برای دسترسی و مقرون به صرفه‌بودن بیش‌تر واکسن‌های کووید در کشورهای در حال توسعه کار خواهد کرد. ما امیدواریم این تلاش‌ها به پیروزی هر چه زودتر و کامل بر ویروس کرونا در سراسر جهان کمک کند.

– چین به اجرای یک استراتژی برد-برد بازکردن [اقتصادی] ادامه خواهد داد. جهانی‌سازی اقتصادی به نیاز تولید اجتماعی رشدیابنده پاسخ می‌دهد و نتیجه طبیعی پیشرفت علمی و فناوری است.  به سود هیچ‌کس نیست که از همه‌گیری به مثابه یک بهانه برای برعکس نمودن جهانی‌سازی و رفتن به سمت انزوا و جدایی استفاده کند. چین به مثابه یک حامی قدیمی جهانی‌سازی اقتصادی به دنبال کردن سیاست اساسی خود در زمینه بازکردن متعهد است. چین به ارتقای آزادی‌سازی تجارت و سرمایه‌گذاری و تسهیل، کمک به آرام و ثابت نگه داشتن زنجیره‌های صنعتی و عرضه جهانی و پیشبرد همکاری کیفیتاً بالای «کمر بند و جاده» ادامه خواهد داد. چین به ارتقای باز کردن نهادین حاکم بر قوانین، مقررات، مدیریت و استاندارها ادامه خواهد داد. ما فضای کسب‌وکاری را که براساس اصول بازار قرار دارد، قانون بر آن حاکم است و  با استاندارهاب بین‌المللی منطبق است، ظرفیت بازار عظیم و تقاضای عظیم داخلی چین را آزاد می‌کند، رواج می‌دهیم. ما امیدواریم این تلاش‌ها  فرصت‌های همکاری بیش‌تر با کشورهای دیگر را فراهم کند و محرک بیش‌تری برای رونق و رشد اقتصادی جهان بشود.

– چین به ارتقای توسعه پایدار ادامه خواهد داد. چین «دستورکار ۲٠۳٠ برای توسعه پایدار» را کاملاً اجرا خواهد کرد. چین با تغییر و بهبود ساختار صنعتی خود و ترکیب سریع‌تر انرژی و ارتقای سبک زندگی و تولید سبز، کم-کربن در جبهه زیست‌بومی بیش‌تر کار خواهد کرد. من هدف چین را رسیدن به حداکثر پخش دی‌اکسید کربن پیش از سال ۲٠۳٠ و رسیدن به بی‌طرفی کربن پیش از سال ۲٠۶٠ اعلام کرده‌ام. رسیدن به این هدف‌ها مستلزم کار سخت بوسیله چین است. با این وجود، ما معتقدیم زمانی که منافع کل بشریت در میان است، چین باید گام پیش نهد، عمل کند، و کار را انجام دهد. چین هم‌اکنون برای اطمینان از رسیدن به این محموعه از هدف‌ها برنامه‌های عمل را تدوین کرده است و گام‌های مشخصی برمی‌دارد. ما این‌را به مثابه یک عمل مشخص برای پاسداری از چندجانبه‌گرایی و به مثابه مشارکت در حفاظت از خانه مشترک ما و تحقق توسعه پایدار برای بشریت انجام می‌دهیم.

– چین به پیشرفت علم، فناوری و نوآوری ادامه خواهد داد. علم، فناوری و نوآوری کلید موتور پیشرفت بشر است، سلاح نیرومندی برای مقابله با چالش‌های جهانی بسیار، و تنها راه ارتقای یک الگوی جدید توسعه و رسیدن به توسعه کفیتاً بالا برای چین است. چین در علم و فناوری بیش‌تر سرمایه‌گذاری خواهد کرد، به مثابه یک اولویت یک نظام توانمندسازی نوآوری را ایجاد خواهد نمود، دستاوردها در علم و فناوری را با سرعت بیش‌تری به تولید واقعی مبدل خواهد کرد، حفاظت از مالکیت فکری را تقویت خواهد نمود، و همه این‌ها را برای تقویت رشد متکی برنوآوری و کیفیتاً بالا انجام خواهد داد. پیشرفت‌های علمی و فنی باید بحای مهار و متوقف کردن توسعه دیگر کشورها، باید به سود همه بشریت باشند. چین در ارتباط با مبادله و همکاری بین‌المللی پیرامون علم و فناوری بازتر فکر و عمل خواهد کرد. ما برای ایجاد یک محیط  باز، منصفانه، برابر و غیرتبعیضی برای این‌که پیشرفت‌های علمی و فنی برای همه مشترک و سودمند باشند با کشورهای دیگر کار خواهیم کرد.

– چین به ارتقای نوع جدیدی از روابط بین‌الملل ادامه خواهد داد. بازی برد- باخت یا برنده همه چیز را می‌برد فلسفه راهنمای مردم چین نیست. چین به مثابه یک پیرو سرسخت سیاست خارجی مستقل برای صلح، برای پل زدن بین اختلافات از طریق گفت‌و‌گو و حل آن‌ها از طریق مذاکره و دنبال کردن روابط دوستانه و همکارانه با کشورهای دیگر براساس احترام متقابل، برابری و سود متقابل کار می‌کند. چین به عنوان یک عضو ثابت‌قدم کشورهای در حال توسعه، همکاری جنوب – جنوب را ارتقا خواهد داد، و به تلاش کشورهای در حال توسعه برای ریشه‌کن ساختن فقر، تخفیف بار بدهی، و رسیدن به رشد بیش‌تر کمک خواهد کرد. چین در حکمرانی اقتصادی جهانی و پیش بردن یک جهانی‌سازی اقتصادی که بازتر، فراگیرتر، متوازن‌تر و به سود همه باشد فعالانه‌تر درگیر خواهد شد.

خانم‎ها و آقایان،
دوستان،

فقط یک زمین و یک آینده مشترک برای بشریت وجود دارد. در مقابله با بحران کنونی و تلاش برای ایجاد روز بهتر برای همه، باید متحد شویم و با هم کار کنیم. بارها و بارها دیده‌ایم که همسایه خود را گدا کردن، تنها رفتن، و درغلطیدن به انزوای متکبرانه شکست خورده است. بیایید همه دست به دست هم دهیم و بگذاریم چند‌جانبه گرایی راه ما را به سمت جامعه‌ای با آینده مشترک برای بشریت روشن کند.

متشکرم

http://www.xinhuanet.com/english/2021-01/25/c_139696610.htm

پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/5b73j4pm