تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم

منبع: شبکه همبستگی
۲۶ ژوئیه ۲۰۲۱

 

بیانیه دبیرخانه کمیته مرکزی حزب کمونیست پاکستان پس از نشست کمیته مرکزی

 

طبقات حاکم پاکستان از همان آغاز هیچ برنامه‌ای برای استقلال اقتصادی پاکستان و استقلال کشور نداشتند. طبقات حاکم هیچگونه اولویتی برای منابع اقتصادی، به ویژه کشاورزی که منبع اصلی درآمد کشور بوده است و صنعت، که برای توسعه ضروری است، قائل نشده‌اند. در شرایط موجود، به جای ایجاد روابط با کشورهای همسایه بر اساس همزیستی مسالمت‌آمیز، تهدیدهای امنیتی با ایجاد تنش‌های غیرضروری با کشورهای همسایه، به ویژه در جهت منافع ایالات متحده ایجاد شد. در نتیجه، از یک سو، دستگاه امنیتی قدرتمندتر از دستگاه سیاسی شده است و قدرت برتر را از دست مردم ربوده است؛ از سوی دیگر ، با افزایش غیر ضروری خرید جنگ‌افزار و هزینه‌های نظامی ، به شدت به وام‌های خارجی متکی شده است.

به این دلیل، پاکستان در مواجهه با بدهی و کمک کشورهای امپریالیستی نقش یک دولت انگلی را ایفا کرده است. پاکستان به یک دولت انگلی تبدیل شده است. کشورهای امپریالیستی که وام و کمک می‌دهند هر زمان و هرطور که بخواهند از پاکستان استفاده می‌کنند. علاوه بر این، به چین فرصت داده شده است تا با ارائه تسهیلات بازرگانی صادرات را افزایش دهد و بازار پاکستان را اشغال کند. این در بیانیه مطبوعاتی که پس از نشست کمیته مرکزی حزب کمونیست پاکستان منتشر گردید، بیان شد. در این بیانیه آمده است که در سه سال گذشته شاهد بدترین فاجعه اقتصادی در تاریخ کشور بوده‌ایم. دارایی‌های اقتصادی اکثریت اعضای این دولت و خانواده‌های آن‌ها نیز اکنون به خارج منتقل شده است.

آن‌ها چه سیاست‌هایی را در پاکستان و به نفع پاکستان تدوین و اجرا می‌کنند؟ در گذشته این گونه بود که مافیاها دولت تشکیل می‌داد، اکنون در پاکستان مافیا خود در قدرت است. هر روز رسوایی‌های جدیدی آشکار می‌شود ، که بروشنی نشان می دهد منابع کشور به غارت می‌رود و به خارج منتقل می‌شود. از سوی دیگر ، کشاورزان کوچک بخش کشاورزی درگیر وام‌های بانک‌ها و نهادهای مالی خصوصی هستند. در ساختار تأمین مالی خرد که در کشور معرفی شده است، نرخ سود آنقدر بالا رفته است که با سود وام از بخش خصوصی برابر شده است. بنابراین ، هم اکنون کشاورزی در شرایطی است که کشاورزان کوچک یا زمین‌های خود را می‌فروشند و یا آن‌ها را به دانه درشت‌ها در دولت اجاره می‌دهند. بدیهی است که فردا مدیران دولت با تغییر سند و با کمک دیوان‌سالاران این زمین‌ها را غصب خواهند کرد.

وضعیت صنعت نگران کننده است. در نتیجه افزایش قیمت برق و گاز، هزینه تولید افزایش می‌یابد. تولیدات صنعتی نتوانسته است با محصولات خارجی رقابت کند. در نتیجه، صنایع تعطیل می‌شوند یا به خارج می‌روند. چین تولید و بازار کالاهای مصرفی را تسخیر کرده است. بیکاری به شدت در حال افزایش است. تورم در سه سال گذشته به شدت افزایش یافته و خانواده‌های کارگر را در شرایط سختی قرار داده است، اما طبقه متوسط نیز نتوانسته است نیازهای خانوارها را برآورده کند. بنابراین ، کل کشور با این فاجعه اقتصادی ویران می‌گردد. همچنین، قیمت بنزین و گاز به دستور صندوق بین‌المللی پول روز به روز افزایش می‌یابد. و به دلیل افزایش قیمت هر دو، تورم در همه جنبه‌های زندگی رو به افزایش است.

حزب کمونیست پاکستان معتقد است که پاکستان باید با عادی‌سازی روابط با همه کشورهای همسایه، به ویژه با هند، راه را برای بازرگانی هموار سازد. اختلافات بین دو کشور باید از راه گفت‌وگوی متقابل حل شود. میلیاردها دلار، تریلیون روپیه، به دلیل وضعیت جنگی در مرز شرقی برای دفاع هزینه می‌شود. در مرز غربی ما نیز وضعیت مشابه است. وضعیت جدیدی که در افغانستان بوجود می‌آید نبردی شدید بین کانون‌های امپریالیستی است. در روزهای آینده، این خطر وجود دارد که ایالات متحده از طریق مزدوران بلک واتر، داعش و طالبان، جنگ داخلی را آغاز کند که همه کشورهای همسایه را تحت تأثیر قرار خواهد داد. ایران هماهنگی‌های خود را انجام داده است. ایران از مرز خود محافظت می‌کند. میزان امنیت پاکستان از مرزهای خود از اظهارات وزرای دولت مشهود است. به نظر می‌رسد پاکستان در صدد ایجاد حکومت طالبان در افغانستان است. دستگاه در پاکستان سال‌هاست که کشور خود را با این سیاست‌های نادرست ویران می‌کند.

پاکستان باید مرز خود را امن کند و در امور افغانستان دخالت نکند. به محض بدتر شدن اوضاع، جریان مهاجرین از افغانستان به پاکستان نباید آغاز شود. باید تمهیداتی اندیشید که جلوی آن گرفته شود. پناهندگان وضعیت پاکستان را بدتر کرده‌اند. ما کمونیست‌ها می‌خواهیم از جان همه انسان‌ها محافظت کنیم، اما آثار جنگ داخلی، هجوم پناهندگان و عقب‌ماندگی قبیله‌ای افغانستان، نه تنها تأثیر مخربی بر جامعه پاکستانی دارد، بلکه باعث ایجاد تروریسم نیز می‌شود. ورود آن‌ها نگرش‌ها و فرهنگ واپس‌گرا را در پاکستان رواج می‌دهد. پاکستان نباید در امور افغانستان دخالت کند و نباید با پشتیبانی از ایالات متحده، چین و هر کشور دیگری نقش مزدور را در افغانستان ایفا کند.

مذاکرات با بلوچ‌ها و بیانیه‌های دولت برای حل این مشکل، مانند گذشته آغاز شده است. پرسش این است که آیا واقعاً دولت جدی است؟ اگرچه این موضوع باید جدی گرفته شود، اما منابع بلوچستان باید ابتدا در اختیار بلوچستان نهاده شود. دخالت نهادهای امنیتی در انتخابات مجلس بلوچستان یا تشکیل دولت باید پایان یابد. اگر این مداخله متوقف شود، منابع بلوچستان صرف مردم بلوچ شود، نیازی به گفت‌وگو با مبارزان آزادی بلوچ نخواهد بود. مردم خودشان با روسای فاسد آنجا مبارزه خواهند کرد. آن‌ها از خود مراقبت خواهند کرد. سازمان‌هایی که برای جدایی می‌جنگند بدنبال منابع بلوچستان هستند. آن‌ها برای برتری سیاسی خود می‌جنگند. اگر دولت آن را منابع به مردم بلوچستان واگذار کند، نیازی به جنگ نیست. در سایر استان‌های پاکستان نیز وضعیت مشابه است. کشتارها در «مناطق قیبله‌ای فدرال» از سر گرفته شده است. ادعاهایی مبنی بر کشته شدن افراد توسط نهادهای امنیتی وجود دارد. به دلیل سرکوب دولتی هیچ رسانه‌ای نتوانسته است در مورد کشته شدن یکی از بزرگان قبیله‌ای در «جانی خیل» گزارشی ارائه دهد. اگر به حقوق آن‌ها رسیدگی شود و ضرر و زیان آن‌ها جبران شود، صلح و آرامش نیز در آنجا برقرار می شود.

تصور از کشمیر در هر دو سوی «خط کنترل» LoC این است که دولت ترامپ میان هند و پاکستان به گونه‌ای میانجیگری کرده است که آنچه که هند دارد متعلق به هند است و آنچه پاکستان دارد متعلق به پاکستان است و این از برخورد دولت پاکستان آشکار است. با درک این وضعیت، چین برای تأمین امنیت مرز خود به منطقه کشمیر حمله کرده و آن را اشغال کرده است. اکنون کشمیر به سه قسمت تقسیم شده است.

ما بر این باوریم که باید به کشمیر حق تعیین سرنوشت خویش داده شود. چین، پاکستان و هند باید سربازان خود را از آنجا خارج کنند و به مردم سه منطقه آزادی اجتماع و اختیار تعیین سرنوشت خود داده شود. انتخابات به‌اصطلاح در کشمیر پاکستان در حال‌حاضر برای پیوستن به پاکستان سوگند یاد می‌کند. این چگونه انتخاباتی است و پاکستان با کشمیر چه کرده است؟ کشمیر چه در پاکستان، چه در هند یا در چین، باید متحد شود و به کشمیری‌ها این حق داده شود که تصمیمات خود را مطابق با هواست خود اتخاذ نمایند.

با افزایش هزینه در نهادهای آموزشی سراسر کشور، درهای آموزش و پرورش به روی فرزندان خانواده‌های فقیر، به ویژه کشاورزان و خانواده های کارگر بسته می‌شود. ما از دولت می‌خواهیم که مسئولیت آموزش از دوره ابتدایی تا سطوح بالاتر را به عهده بگیرد تا هیچ شهروند کشور هزینه تحصیل فرزندان خود را پرداخت نکند.

از یک سو، وضعیت اقتصادی و اجتماعی در کشور چنان رو به وخامت دارد که جنبش‌های تجزیه‌طلب شتاب بیش‌تری می‌گیرند. به جای حل این مسائل و جلب رضایت ملل ساکن در پاکستان، پایگاه‌ها و اردوگاه‌های نظامی افزایش می‌یابد. از کشمیر تا کراچی، به نظر می‌رسد که کل کشور به پادگان تبدیل شده است. این زنجیره باید شکسته شود. باید به سیاستمداران فرصت داده شود تا پاکستان را اداره کنند. ما معتقدیم که نه بوروکراسی ارتشی و نه نخبگان حاکم نمی‌توانند مشکلات مردم پاکستان، مشکلات امنیتی آن‌ها، مشکلات اقتصادی آن‌ها را حل کنند. فقط حزب کمونیست و احزاب چپ می‌توانند متحداً این مشکلات را حل کنند. راه دیگری وجود ندارد.

بنابراین، در جلسه کمیته مرکزی حزب کمونیست پاکستان از مردم خواسته شد تا به صدای طبقه کارگر، کشاورزان، دانشجویان، جوانان، زنان و حزب نماینده طبقه کارگر، حزب کمونیست پاکستان گوش فرا دهند. و برای تغییر نظام کشور مبارزه کرده و از آن مبارزات پشتیبانی کنند. خواسته‌ها و مبارزه برای حقوق اقتصادی کوچک باید انجام شود، اما ما باید تلاش کنیم تا نظامی را که عامل اصلی این مشکلات است
تغییر دهیم.

دبیر کل حزب کمونیست پاکستان

پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/yttpw2us