تارنگاشت عدالت – بایگانی دورۀ دوم
منبع: پرنسا لاتينا
برگرnان: ع. سهند
تأملات فيدل کاسترو: نقش نسل کُشانه ناتو
اين ائتلاف نظامی ددمنش به خيانتکارترين ابزار سرکوب در تاريخ بشر مبدل شده است.
ناتو، بمحض اينکه اتحاد جماهير شوروی سوسياليستی- که وجود آن دستاويز ايالات متحده برای ايجاد ناتو شده بود – ناپديد شد، اين نقش سرکوبگری جهانی را گرفت. نيأت جنايتکارانه آن در صربستان آشکار شد- در کشوری دارای ريشه اسلاو، که مردم آن در جنگ جهانی دوم عليه نازيسم بنحوی تاريخی مبارزه کردند.
در مارس ۱۹۹۹، زمانی که کشورهای اين سازمان نابکار، در تلاشهای خود برای تجزيه يوگسلاوی بعد از مرگ ژوزيپ بروز تيتو، در حمايت از تجزيهطلبان کوزوو نيرو فرستادند، با مقاومت نيرومندی از طرف نيروهای مجرب کشور، که دست نخورده باقیمانده بود، روبهرو شدند.
دولت يانکی، با مشاورت دولت دست – راستی خوزه ماريا ازنار، به ايستگاههای تلويزيونی صربستان، پلهای رودخانه دانوب و به بلگراد، پايتخت کشور حمله کرد. سفارتخانi جمهوری خلق چين با بمبهای يانکی نابود شد و تعدادی از کارکنان آن کشته شدند. اين، برخلاف اعاد مرتکبين، نمیتوانست اشتباهی صورت گرفته باشد. تعداد بسيار زيادی از ميهندوستان صربستان جان خود را از دست دادند.
پرزيدنت اسلوبودان ميلوسويچ، از توان افتاده بوسيله نيروی متجاوزين و از ناپديد شدند اتحاد جماهير شوروی سوسياليستی، تقاضاهای ناتو را پذيرفت و به نيروهای اين ائتلاف اجازه داد، تحت فرماندهی سازمانملل، در کوزوو مستقر شوند، که نهايتاً به شکست سياسی و محاکمه متعاقب او در دادگاه غير بیطرف لاهه انجاميد. او تحت شرايط مشکوکی در زندان درگذشت.
اگر رهبر صربستان چند روز ديگر مقاومت کرده بود، ناتو با بحران جدی که در حال وقوع بود، روبهرو میشد. نتيجتاً، امپراتوری وقت بيشتری در اختيار داشت تا هژمونی خود را در ميان شمار فزايندهای از اعضای مطيع داخل آن سازمان برقرار نمايد.
در فاصله ۲۱ فوريه و ۲۷ آوريل سال جاری، من در وب سايت «مناظرهکوبا» ۹ تأملات دربارۀ اين موضوع منتشر کردم، که در آنها مشروحاً نقش ناتو در ليبی و آنچه، که به نظر من، قرار بود اتفاق بيافتد را نشان دادم.
از اينرو، خود را متعهد میدانم خلاصهای از ايدههای اصلی که ارائه نمودم و از رويدادهايی که پيشبينی شده بود و اخيراً اتفاق افتاد مطرح نمايم- با توجه به اينکه چهرۀ مرکزی اين داستان، معمر القذافی، بوسيله پيشرفتهترين هواپيماهای جنگندۀ ناتو که خودروی او را رديابی و نابود کردند، زخمی مرگبار خورد، زنده اسير شد و بدست افراد مسلح اين سازمان ترور شد.
جسد او تصرف شد و بعنوان غنيمت جنگی بهنمايش گذاشته شد، عملی که ابتدايیترين اصول هنجارهای اسلامی و ديگر باورهای مذهبی سراسر جهان را زيرپا میگذارد. اندکی بعد اعلام شد که ليبی «يک حکومت دموکراتيک خواهد بود که از حقوق بشر دفاع خواهد کرد.»
من خود را متعهد میدانم که چند تأملات را به اين رويداهای مهم و با اهميت اختصاص بدهم.
من فردا ادامه خواهم داد.
فيدل کاسترو روز
۲۳ اکتبر ۲۰۱۱
۶٫۱۰ بعدازظهر
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/aj2v9bdx