سخنرانی شی در ضیافت شام صاحبان و مدیران انحصارات آمریکایی در سانفرانسیسکو، و دعوت از آمریکا برای پیوستن به «ابتکار کمربند و جاده» – باشد که پیران بیاد آورند و جوانان بیاموزند!
تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم
منبع: شبکه جهانی تلویزیون چین
۱۷ نوامبر ۲۰۲۳
شی جینپینگ رئیسجمهور چین روز چهارشنبه در یک ضیافت شام در سانفرانسیسکو سخنرانی کرد. متن کامل این سخنرانی به شرح زیر است:
برانگیختن مردمان ما به یک نیروی قوی برای آرمان دوستی چین – ایالات متحده
سخنرانی عالیجناب شی جینپینگ رئیسجمهور جمهوری خلق چین در ضیافت خوشآمدگویی توسط سازمانهای دوست در ایالات متحده، سانفرانسیسکو، ۱۵ نوامبر ۲۰۲۳
خانمها، آقایان،
دوستان،
دیدار با شما، دوستانی از سراسر جامعه آمریکا در سانفرانسیسکو برای تجدید دوستی ما و تقویت پیوندمان موجب خوشحالی بسیار من است. نخستین دیدار من از ایالات متحده در سال ۱۹۸۵ از سان فرانسیسکو آغاز شد، که به نخستین برداشت من از این کشور شکل داد. من امروز هنوز یک عکس از خودم را در مقابل پل گلدن گیت دارم.
قبل از ادامه، مایلم از «کمیته ملی روابط ایالات متحده – چین»، «شورای تجاری ایالات متحده- چین»، «انجمن آسیا»، «شورای روابط خارجی»، «اتاق بازرگانی ایالات متحده» و دیگر سازمانهای دوست برای میزبانی این مراسم تشکرات صمیمانه خود را ابراز نمایم. من همچنین میخواهم سلامهای گرم خود را به همه دوستان آمریکایی که مدتهاست به رشد روابط چین- ایالات متحده متعهد بودهاند ابراز کنم و بهترین آرزوهای من برای مردم مهربان آمریکا.
سانفرانسیسکو بیش از یک قرن شاهد مبادلات بین مردم چین و آمریکا بوده است. یکصد و پنجاه و هشت سال پیش، شمار زیادی از کارگران چینی برای ساختن نخستین راهآهن فرا-قارهای به ایالات متحده آمدند، و در قدیمیترین محله چینی در نیمکره غربی در سانفرانسیسکو ساکن شدند. از اینجا، چین و ایالات متحده دستاوردهای زیادی داشته اند – ۷۶۰ میلیارد دلار تجارت دوجانبه سالانه و بیش از ۲۶۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری دو طرفه، ۲۸۴ جفت استان/ایالت و شهر خواهر، و بیش از ۳۰۰ پرواز برنامهریزی شده در هر هفته و بیش از پنج میلیون سفر در سال در زمان اوج. این دستاوردهای خارقالعاده به طور مشترک توسط مردم، که تقریباً یک چهارم جمعیت جهان را تشکیل میدهند، بدست آمد.
سانفرانسیسکو همچنین شاهد تلاشهای چین و ایالات متحده در ساختن یک جهان بهتر بوده است. هفتاد و هشت سال پیش، دو کشور ما پس از آنکه مشترکاً فاشیسم و میلیتاریسم را شکست دادند، همراه با دیگران «کنفرانس سانفرانسیسکو» را آغاز کردند، که به تأسیس سازمان ملل کمک کرد و چین اولین کشوری بود که منشور سازمان ملل را امضا کرد. با شروع از سانفرانسیسکو، نظم بینالمللی پس از جنگ برقرار شد. بیش از۱۰۰کشور یکی پس از دیگری استقلال یافتهاند. چند میلیارد نفر در نهایتاً از فقر خلاص شدهاند. نیروها برای صلح، توسعه و پیشرفت جهانی قویتر شدهاند. این ثمر اصلی بوده است که مشترکاً مردم همه کشورها و جامعه بینالمللی به آن دست یافتهاند. [منظور شی در اینجا از «دو کشور ما» جمهوری چین (تایوان)، تحت حکومت چیانگ کایشک و تحتالحمایگی امپریالیسم آمریکا است. فقط پس از تصویب قطعنامه ۲۷۵۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد، با حمایت قاطع اتحاد شوروی و دیگر کشورهای سوسیالیستی، و کشورهای جنبش غیرمتعهدها در ۲۵ اکتبر سال ۱۹۷۱ بود که در ۱۵ نوامبر همانسال کرسی نمایندگی مردم چین، بحق به جمهوری خلق چین منتقل شد.]
خانمها، آقایان،
دوستان،
شالوده روابط چین- ایالات متحده توسط مردمان ما ریخته شد. در طول جنگ جهانی دوم، دو کشور ما دوش به دوش هم برای صلح و عدالت جنگیدند. گروهی از داوطلبان آمریکایی معروف به «ببرهای پرنده» به رهبری ژنرال کِلِر لی چنالت به میدان جنگ در چین رفتند. آنها نه فقط درگیر نبردهای مستقیم با متجاوزان ژاپنی بودند، بلکه خط هوایی «کوهان» (The Hump) را برای انتقال تدارکات بسیار مورد نیاز به چین ایجاد کردند. بیش از ۱۰۰۰ خلبان چینی و آمریکایی در این مسیر هوایی جان خود را از دست دادند. پس از حمله ژاپن به پرل هاربر، در سال ۱۹۴۲ ایالات متحده ۱۶ بمبافکن ب-۲۵ را برای حمله هوایی به ژاپن فرستادو سرهنگ دوم جیمز دولیتل و خلبانان او، که پس از انجام مأموریت خود، سوختشان کم شده بود، با چتر نجات در چین فرود آمدند. آنها توسط نیروهای چینی و غیرنظامیان محلی نجات یافتند. اما حدود ۲۵۰ هزار غیرنظامی چینی توسط متجاوزان ژاپنی به تلافی کشته شدند.
مردم چین هرگز «ببرهای پرنده» را فراموش نمیکنند. ما در چونگکینگ یک موزه «ببرهای پرنده» ساختیم و بیش از ۱۰۰۰ نفر از اعضلی سابق «ببرهای پرنده» و خانواده هایشان را برای بازدید از چین دعوت کردیم. من با برخی از آنها از طریق نامه در تماس بودهام. اخیراً، هری مویر ۱۰۳ ساله و مِل مکمولن ۹۸ ساله، هر دو از «ببرهای پرنده»، به چین بازگشتند. آنها از دیوار بزرگ بازدید کردند و با استقبال گرم مردم چین مواجه شدند.
مردم آمریکا به نوبه خود همیشه چینیهایی را به یاد می آورند که جان خود را برای نجات خلبانان آمریکایی به خطر انداختند. فرزندان این خلبانان آمریکایی برای قدردانی از تلاشهای قهرمانانه و شجاعانه مردم چین اغلب از «تالار یادبود حمله دولیتل» در کوژو در استان ژجیانگ دیدن میکنند. این داستانها من را سرشار از اطمینان راسخ میکند که دوستی بین دو مردم ما، که آزمون خون و آتش سربلند بیرون آمدهاند، نسل به نسل منتقل خواهد شد.
درب روابط چین-ایالات متحده توسط مردم ما [با سفر پنهان هنری کسینجر] گشوده شد. به مدت ۲۲ سال بین دو کشور ما بیگانگی و تضاد وجود داشت. اما گرایش دوران [خصومت با سوسیالیسم واقعاً موجود] ما را به هم نزدیک کرد، همگرایی منافع ما را قادر ساخت که از اختلافات فراتر برویم، و اشتیاق مردم یخ بین دو کشور را شکست. در سال ۱۹۷۱، تیم تنیس روی میز ایالات متحده از پکن بازدید کرد – یک توپ کوچک جهان را تکان داد. اندکی پس از آن، آقای مایک منسفیلد نخستین هیأت کنگره ایالات متحده به چین را رهبری کرد. به دنبال آن نخستین هیأت فرمانداران شامل رابرت ری فرماندار آیووا و سپس بسیاری از هیئتهای تجاری، موجی از تبادلات دوستانه را تشکیل دادند.
امسال، پس از بیرون آمدن جهان از همهگیری کووید-۱۹، من به ترتیب در پکن با دکتر هنری کیسینجر، آقای بیل گیتس، سناتور چاک شومر و همکارانش در سنا و فرماندار گاوین نیوسام ملاقات کردم. من به آنها گفتم که امید رابطه چین-ایالات متحده در مردم نهفته است، اساس آن در جوامع ماست، آینده آن در گرو جوانان است و نشاط آن از مبادلات در زیر-مجموعه ملی است. من از فرمانداران، اعضای کنگره، و افراد مختلف از هر همه اقشار برای بازدید از چین استقبال میکنم.
داستانهای روابط چین-ایالات متحده توسط مردم ما نوشته شده است. در نخستین سفرم به ایالات متحده، در آیووا اقامت داشتم. هنوز آدرس آنها را به یاد دارم-۲۹۱۱ بانی درایو. این نخستین تماس رو-در-روی من با آمریکاییها بود. روزهایی که با آنها گذراندم فراموش نشدنی است. برای من، آنها آمریکا را نمایندگی میکنند. من پی بردهام که اگرچه دو کشور ما از نظر تاریخ، فرهنگ و نظام اجتماعی متفاوت هستند و مسیرهای توسعه متفاوتی را در پیش گرفتهاند، اما مردمان ما هر دو مهربان، دوستانه، سختکوش و خاکی هستند. ما هر دو کشورمان، خانوادهمان و زندگیمان را دوست داریم، و هر دو با هم دوست هستیم و به هم علاقهمندیم. این همگرایی جریانهای بیشمار حسننیت و دوستی است که یک جریان قوی را در سراسر اقیانوس آرام پهناور ایجاد کرده است؛ این دست دراز کردن ما به سوی یکدیگر است که بارها و بارها روابط چین-ایالات متحده را از فروکش به مسیر درست بازگرداند. من باور دارم که، درب روابط چین-ایالات متحده را، پس از باز شدن نمیتوان دوباره بست. آرمان روابط چین-ایالات متحده را پس از شروع، نمیتوان در نیمهراه از مسیر خارج کرد؛ درخت دوستی مردمان ما بلند و تنومند شده است. و مطمئناً میتواند در برابر حمله هر باد یا توفانی مقاومت کند.
آینده روابط چین-ایالات متحده توسط مردمان ما ایجاد خواهد شد. هرچه مشکلات بیشتر باشد، نیاز ما به ایجاد پیوند نزدیکتر بین مردمانمان و باز کردن قلبهایمان به روی یکدیگر بیشتر میشود، و افراد بیشتری باید برای این رابطه صحبت کنند. ما باید پلهای بیشتری بزنیم و راههای بیشتری را برای تعاملات مردم- با-مردم هموار کنیم. ما نباید موانع یا یک تأثیر سردکننده ایجاد کنیم.
امروز، رئیسجمهور بایدن و من به اجماع مهمی دست یافتیم. دو کشور ما اقدامات بیشتری را برای تسهیل سفرها و ارتقای مبادلات مردم- با-مردم، از جمله افزایش پروازهای مستقیم مسافری، برگزاری گفتوگوی سطح بالا درباره گردشگری، و سادهسازی مراحل درخواست روادید به کار خواهند گرفت. ما امیدواریم که دو ملت ما دیدارها، تماسها و تبادلات بیشتری داشته باشند و داستانهای جدیدی از دوستی در دوره جدید بنویسند. همچنین امیدوارم کالیفرنیا و سانفرانسیسکو همچنان نقش رهبری را در سیر دولستی رو به رشد چین-ایالات متحده داشته باشند!
خانمها، آقایان،
دوستان،
ما در عصر چالشها و تغییرات هستیم. این دوران امید نیز هست. جهان به این نیاز دارد که چین و ایالات متحده برای یک آینده بهتر با هم کار کنند. ما به عنوان بزرگترین کشور در حال توسعه و بزرگترین کشور توسعهیافته باید روابط خود را به خوبی مدیریت کنیم. در یک دنیای پر از تغییرات و هرجومرج، داشتن ذهن، پذیرش چشمانداز، پذیرش مسئولیت، و ایفای نقشی که با جایگاه ما به عنوان کشورهای بزرگ میآید، از اهمیت هر چه بیشتری برخوردار است.
من همیشه یک پرسش در ذهنم داشتهام: چگونه کشتی غول پیکر روابط چین-آمریکا را به دور از صخرهها و مناطق کم عمق پنهان، از میان توفانها و بدون گیجی، بدون از دست دادن سرعت یا حتا داشتن یک تصادم هدایت کنیم؟
از این جنبه، پرسش شماره یک برای ما این است: آیا ما دشمن هستیم یا شریک؟ این موضوع اساسی و فراگیر است. منطق بسیار ساده است. اگر شخص طرف مقابل را به عنوان رقیب اصلی، مهمترین چالش ژئوپلیتیک و یک تهدید متحرک ببیند، این فقط به سیاستگذاری نادرست، اقدامات نادرست و نتایج ناخواسته منجر خواهد شد. چین آماده است شریک و دوست ایالات متحده باشد. اصول اساسی که ما در برخورد با روابط چین-ایالات متحده دنبال میکنیم، احترام متقابل، همزیستی مسالمتآمیز و همکاری برد- برد است.
همانطور که احترام متقابل یک قانون اساسی رفتار برای افراد است، برای روابط چین و ایالات متحده نیز اساسی است. ایالات متحده از نظر تاریخ، فرهنگ و موقعیت جغرافیایی بینظیر است، که به مسیر توسعه و نظام اجتماعی متمایزآن شکل داده است. ما کاملاً به همه اینها احترام میگذاریم. مسیر سوسیالیسم با ویژگیهای چینی تحت رهنمود تئوری سوسیالیسم علمی پیدا شده است، و در سنت تمدن چینی با تاریخ بیوقفه بیش از ۵۰۰۰ سال ریشه دارد. ما به انتخاب خود افتخار میکنیم، همانطور که شما به انتخاب خود افتخار میکنید. راههای ما متفاوت است، اما هر دو انتخاب مردم ماست و هر دو به تحقق ارزشهای مشترک بشریت منتهی میشوند. باید به هر دو احترام گذاشت.
همزیستی مسالمتآمیز یک هنجار اساسی برای روابط بینالملل است، و حتا بیشتر از آن خط مبنایی است که چین و ایالات متحده به عنوان دو کشور بزرگ باید آنرا نگه دارند. این اشتباه است که به چین که به توسعه مسالمتآمیز متعهد است، به عنوان یک تهدید نگاه شود و نتیجتاً با آن بازی مجموع –صفر را انجام داد . چین هرگز علیه ایالات متحده شرطبندی نمیکند و هرگز در امور داخلی آن دخالت نمیکند. چین هیچ قصدی برای به چالش کشیدن ایالات متحده یا کنار زدن آن ندارد. در عوض، ما خوشحال خواهیم بود که یک ایالات متحده مصمم، باز، پیوسته در حال رشد و شکوفا را ببینیم. به همین ترتیب، ایالات متحده نباید علیه چین شرطبندی کند یا در امور داخلی چین دخالت کند. در عوض، باید از یک چین مسالمتآمیز، باثبات و شکوفا استقبال کند.
همکاری برد- برد گرایش دوران است، و همچنین مشخصه ذاتی روابط چین و ایالات متحده است. چین توسعه کیفیتاً بالا را دنبال میکند، و ایالات متحده اقتصاد خود را احیاء میکند. فضای زیادی برای همکاری ما وجود دارد، و ما کاملاً میتوانیم به موفقیت یکدیگر و دستیابی به نتایج برد- برد کمک کنیم.
«ابتکار کمربند و جاده» (BRI) و همچنین «ابتکار توسعه جهانی» (GDI)، «ابتکار امنیت جهانی» (GSI) و «ابتکار تمدن جهانی» (GCI) پیشنهادی چین در هر زمان به روی همه کشورها از جمله ایالات متحده باز است. چین همچنین آماده مشارکت در طرحهای همکاری چندجانبه پیشنهادی ایالات متحده است. امروز صبح، رئیسجمهور بایدن و من توافق کردیم که فهرست همکاری را بلندتر و کیک همکاری را بزرگتر کنیم. مایلم به اطلاع شما برسانم که چین عمیقاً با مردم آمریکا، بهویژه جوانان، برای رنجهایی که فنتانیل بر آنها تحمیل کرده است، همدردی میکند. رئیسجمهور بایدن و من توافق کردهایم که یک گروه کاری برای مبارزه با مواد مخدر تشکیل دهیم تا همکاری خود را بیشتر نماییم و به ایالات متحده کمک کنیم تا با سوء مصرف مواد مخدر مقابله کند. همچنین میخواهم در اینجا اعلام کنم که برای افزایش مبادلات بین مردم ما، به ویژه بین جوانان، چین آماده است ۵۰ هزار جوان آمریکایی را برای برنامههای مبادله و تحصیلی در پنج سال آینده به چین دعوت کند.
اخیراً، سه پاندا در «باغوحش ملی اسمیتسونین» در واشنگتن دی. سی. به چین بازگردانده شدند. به من گفته شد که بسیاری از مردم آمریکا، به ویژه کودکان، واقعاً مردد بودند با پاندها خداحافظی با پانداها و برای دیدن آنها به باغوحش رفتند. من همچنین مطلع شدم که باغوحش سان دیگو و کالیفرنیاییها مشتاقانه منتظر بازگشت پانداها هستند. پانداها برای مدت طولانی نمایندگان دوستی بین مردم چین و آمریکا بودهاند. ما آماده ادامه همکاری خود با ایالات متحده در زمینه حفاظت از پاندا هستیم، و برای برآوردن آرزوهای کالیفرنیاییها به منظور تعمیق روابط دوستانه بین مردمان ما تمام سعی خود را بخرج خواهیم داد.
خانمها، اقایان،
دوستان،
(…) [حدود دو صفحه از ادامه سخنرانی شی درباره تمدن چین، سختکوشی مردم آن، سوسیالیسم با ویژگیهای چینی، دستاوردها و چشمانداز آن است.]
خانمها و آقایان،
دوستان،
گذر زمان مانند یک رودخانه مواج است – خیلی چیزها را با خود میبرد، اما با ارزشترینها میمانند. بدون درنظر گرفتن اینکه چشم انداز جهانی چگونه تکامل مییابد، گرایش تاریخی همزیستی مسالمتآمیز بین چین و ایالات متحده تغییر نخواهد کرد. آرزوی نهایی دو مردم ما برای تبادل و همکاری تغییر نخواهد کرد. انتظارات کل جهان برای رشد پیوسته رابطه چین-ایالات متحده تغییر نخواهد کرد. هر آرمان بزرگ برای پیروز شدن باید در مردم ریشه بدواند، از مردم نیرو بگیرد و توسط مردم تحقق یابد. دوستی رشدیابنده چین-ایالات متحده یک چنین آرمان بزرگی است. بیایید مردمان چین و آمریکا را به یک نیروی قوی برای تجدید دوستی چین- ایالات متحده، توسعه روابط چین – ایالات متحده، و کمکهای حتا بیشتر به صلح و توسعه جهان برانگیزیم.