مجسمه آسیب‌دیده ولادیمیر لنین در دبالتسفه اوکرائین. ارتش اوکرائین در زمانی که شهر را اشغال کرده بود، از مجسمه به مثابه هدف برای تمرین تیراندازی استفاده می‌کرد.
تارنگاشت عدالت- دورۀ سوم
منبع: دنیای مردم، نشریه حزب کمویست ایالات متحده آمریکا
نویسنده: دیوید کاوندیش
۳ مارس ۲۰۲۲
کجاست لنین زمانی که به او نیاز داریم؟
شخص فقط تا حدی می‌تواند به شباهت‌های تاریخی متوسل شود. دو دوره زمانی دقیقاً شبیه هم وجود ندارد، اما گاهی اوقات می‌توان شباهت‌های قابل توجهی را بین دو دوره مشاهده کرد. این در مورد جنگ کنونی در اوکرائین و جنگ جهانی اول صادق است. گرچه امروز با دورۀ ۱۹۱۸-۱۹۱۴ بسیار متفاوت است، اما شباهت‌هایی وجود دارد.
معلمان تاریخ معمولاً چهار دلیل اصلی را برای جنگ جهانی اول را برجسته می‌کنند: ۱) امپریالیسم؛ ۲) نظامی‌گری؛ ۳) ناسیونالیسم؛ و ۴) اتحادهای مخفی. هر کدام از این‌ها در کشمکش امروز نقش دارد.
امپریالیسم: برخورد بین جاه‌طلبی‌های امپریالیستی روسیه، از یک سو، و ایالات متحده و متحدان اروپایی اصلی آن در ناتو، از سوی دیگر، وجود دارد.
ناسیونالیسم: دولت‌های روسیه و اوکرائین هر دو با بحث‌های ملی‌گرایانه مردم خود را به حمایت فرا‌می‌خوانند.
نظامی‌گری: فقط کافی است باید به میلیاردها دلاری که ایالات متحده برای حمایت از رژیم اوکرائین صرف تسلیحات می‌کند کرد. در عين‌حال، بی دست‌وپا نيست؛ این کشور یکی از بزرگ‌ترین نیروهای مسلح و بودجه نظامی روی زمین را دارد و هفته‌ها پیش از حمله نیروهای خود را در مرزهای اوکرائین متمرکر کرد. هر دو طرف پیش آغاز جنگ کنونی، یک سری رزمایش در منطقه ترتیب دادند.
اتحادهای مخفی: ناتو گرچه محرمانه نیست، اما یک بازیگر اصلی است. ناتو به ایالات متحده برای اجرای برنامه به چالش کشیدن نفوذ روسیه در اروپای شرقی کمک لازم را می‌دهد.
در سال ۱۹۱۴، این مشخصه‌ها به جنگی مبدل شد که در آن زمان مرگ‌بارترین جنگ در تاریخ بشر بود. مقدار پول خرج شده، زندگی‌های از دست رفته و ویرانی بسیار فراتر از هرگونه درگیری از طلوع تاریخ بود. (تنها جنگ جهانی دوم از آن پیشی گرفت. شخص فقط می‌توان حدس بزند که جنگ جهانی سوم چگونه خواهد بود).
در آن زمان اکثر کشورهای صنعتی جهان احزاب سوسیالیستی داشتند، که علناً طبقه کارگر را نمایندگی می‌کردند. از جمله در انگلیس حزب کارگر، در آلمان حزب سوسیال دموکرات، در روسیه حزب سوسیال دموکرات کارگری، و در فرانسه حزب سوسیالیست. در ایالات متحده، حزب سوسیالیست نقش کوچک اما مهمی داشت. پیش از آن، همه آن‌ها به هم پیوستند و با هدف پایان دادن به سرمایه‌داری و جایگزین کردن آن با یک نظام نوین،انترناسونا سوسیالیستی را تشکیل دادند.
و با این روحیه، در جریان حوادث منتهی به شروع خصومت‌ها، هر یک مخالفت خود را با جنگ امپریالیستی اعلام کرد. اما زمانی که فشار افزایش یافت، اکثریت رهبران آن‌ها از تلاش جنگی کشور خود حمایت کردند.
اما، عقبگرد قابل توجهی وجود داشت. حزب سوسیالیست آمریکا یک موضع شدید ضدجنگ اتخاذ کرد، و یوجین وی دبس مشهورترین رهبر آن به دلیل مخالفت خود به زندان رفت. احزاب دیگر از هم جدا شدند که مهم‌ترین آن‌ها حزب روسیه بود. جناح بلشویک به رهبری ولادیمیر لنین یک موضع رزمنده در قبال جنگ اتخاذ کرد.
لنین در نوامبر ۱۹۱۴در کتاب «جنگ و سوسیال دموکراسی روسیه» نوشت: «بورژوازی آلمان رهبری گروهی از کشورهای متخاصم را بر عهده دارد. این حزب طبقه کارگر و توده‌های زحمتکش را با ادعای این‌که در دفاع از میهن، آزادی و تمدن، برای رهایی خلق‌های تحت ستم تزاریسم می‌جنگد […]، فریب می‌دهد. گروه ملت‌های متخاصم تحت رهبری بورژوازی انگلیس و فرانسه، طبقه کارگر و توده‌های زحمتکش را با ادعای این‌که برای دفاع از سرزمین‌های مادری، آزادی و تمدن آن‌ها، علیه نظامی‌گری و استبداد آلمان می‌جنگد، فریب می‌دهد.»
رهبر روسیه استدلال می‌گغت که سربازان معمولی هر دو طرف چیزی بیش از گوشت دم توپ برای تلاش جنگی سرمایه‌داری نیستند.
موضع اصولی لنین علیه جنگ امپریالیستی انگیزه‌ای برای طبقه کارگر و دهقانان روسیه بود تا بپاخیزند، تزار را سرنگون کنند، دولت موقت فاسد را جایگزین کنند، و قدرت را با هدف پایان دادن به شرکت روسیه در کشتار به دست بگیرند تا بتوانند ساختمان سوسیالیسم را آغازنمایند.
این پیروزی که دنیا را لرزاند، مبارزان و فعالان را از سراسر جهان گرد هم آورد تا انترناسیونال کمونیستی را تأسیس کنند. این که یک نیروی بزرگ در میان انقلابیون بود، به سنگری بزرگ برای رشد جنبش کمونیستی و کارگری جهان مبدل شد و در دهه ۱۹۳۰ در بسترسازی برای شکست فاشیسم در جنگ جهان نقش ساختاری داشت.
البته، امروز کمونیست‌ها به شکلی بسیار متفاوت، در نشست بین‌المللی احزاب کمونیست و کارگری، هم‌چنان به همبستگی بین‌الملی پایبند هستند.
آنچه که ما اکنون به آن نیاز داریم این است که همه مردم و سازمان‌های صلح دوست- مترقی این جنگ را محکوم کنند و برای حل و فصل مسائل امنیتی برای تمام اروپا و کل جهان خواستار برگزاری یک کنفرانس بین‌المللی یشوند. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم که دولت‌های قدرت‌های بزرگ آتلانتیک تنها صدا را در آینده کره زمین ما داشته باشند.
ما به سازماندهی تظاهرات گسترده حامی صلح، مانند تظاهراتی که پیش از آغاز جنگ عراق برگزار شد نیاز داریم. ما باید فراخوان‌هایی را برای رساندن صدای میلیاردها نفر در سراسر جهان که خواهان صلح هستند، پخش کنیم. ما به یک جنبش صلح نیرومند و سرزنده نیاز داریم. هیچ جایگزینی وجود ندارد.
https://www.peoplesworld.org/article/where-is-lenin-when-we-need-him/
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/3w4cra8r