تارنگاشت عدالت – دوره سوم
منبع: مورنینگ استار
۲۶ آوریل ۲۰۲۱
بخش نخست گفتوگوی کِنی کویل با حزب کمونیست میانمار در باره سوءمدیریت اجتماعی و اقتصادی رژیم نظامی.
معترضین علیه کودتای فوریه با خشونت دولتی ددمنشانه و اغلب مرگبار روبهرو شدهاند.
به نظر حزب کمونیست برمه کودتای نظامی در یک فوریه امسال نتیجه بحران اجتماعی و اقتصادی طولانی کشور است (حزب مانند برخی دیگر از نیروهای آپوزیسیون ترجیح میدهد بجای نام میانمار که ارتش برگزیده است برای کشور خود از نام برمه استفاده کند).
حزب کمونیست برمه در اوت ۱۹۳۹ به وسیله گروهی از انقلابیون در کشوری که در آن زمان مستعمره انگلیس بود تأسیس شد. اون سانگ، قهرمان ملی از جمله بنیانگذاران حزب بود.
حزب چندین دهه غیرقانونی بود، و دورههای طولانی مبارزه مسلحانه علیه اشغالگران خارجی و یک سلسله رژیمهای نظامی داخلی سرکوبگر را پشت سر دارد.
حزب در دهه ۱۹۸۰ با از دست دادن پایگاههای خود در مناطق مرزی برمه گرفتار بحران بزرگی شد. پس از آن، آنها برای بازسازی ساختارهای مخفی در درون کشور، و همچنین در میان کمونیستهای تبعیدی پراکنده شدند.
سخنگوی حزب کمونیست برمه با اشاره به بحران کنونی میگوید: «مردم از همه اقشار با شجاعتی مثالزدنی علیه ستمکاران نظامی زبون که علیه غیرنظامیان عیرمسلح جنگ بیرحمانهای به راه انداختهاند مبارزه میکنند. حزب ما از همه وسائل موجود برای حمایت از مردم شجاع ما استفاده کرده است.»
ریشههای رژیم نظامی امروز در به قدرت رسیدن «حزب برنامه سوسیالیستی برمه»- که گهگاه با نام «حزب راه برمه به سوسیالیسم» شناخته میشود- در سال ۱۹۶۲ قرار دارد.
حزب کمونیست برمه معتقد است که «حزب برنامه سوسیالیستی برمه» امکانات پیشبرد توسعه ملی، صنعتی شدن و همچنین رفاه مردم را هدر داد- پیش گرفتن راه سوسیالیستی که هیچ، با نظام سرمایهداری همدستان (crony capitalism) کشور را عقب نگه داشت.
«از کودتای بو نی وین و حزب برنامه سوسیالیستی برمه در سال ۱۹۶۲، توسعه برمه در جامعه و اقتصاد پیشرفت کمی داشته است. شخص به سادگی میتواند نزول کیفیت و کمیت در همه عرصهها، از جمله در آموزش، بهداشت، رفاه اجتماعی و دیگر جوانب را بببند.»
«اگر کسی بگوید امروز در آنجا بیشتر از گذشته سرمایهگذاری و شرکتهای خارجی وجود دارد، ما فقط میگوییم ببینید سود آن به جیب چه کسانی میرود.»
«طبقه حاکم- همچنین ژنرالها- ادعا میکنند آنها طی حکومت خود برای مردم عادی کار آفریدهاند. بطور دقیق، در یک ملت ۵۰ میلیونی حدود ۵۰۰ هزار کارگر وجود دارد.»
«درست است که مردم عادی شغل دارند، اما سود آن به جیب اعضای خانواده ژنرالها و انواع همدستان آنها میرود.»
«بهاصطلاح صنایعی که بوسیله ژنرالها به برمه آورده شده عمدتاً از صنایع خانگی تشکیل میشوند، که در آن نه فنآوری مدرن و نه سرمایهگذاری سنگین درگیر است.»
میانمار یک نمونه درسی از یک سرمایهداری مافیایی انگلی است که در آن ارتش عمیقاً درگیر است، و برای اکثریت قاطع جمعیت فقر و برای تعدادی اندک ثروت به بار آورده است.
«وقتی شخص برجهای مسکونی بلند و خودروها مجلل را میبیند نمیتواند از خود نپرسد مالک اینها کیست. این به تنهایی تفاوت بین افراد با پایینترین و بالاترین درآمدها را نشان میدهد.»
میانمار مانند دیگر کشورهای جنوب- شرق آسیا بخش بزرگی از جمعیت خود را به مثابه کارگر مهاجر به خارج صادر میکند. آنها علیرغم ابر- استثمار، و در اکثر موارد کار در شرایط غیرقانونی، یک منبع مهم درآمد برای کشور هستند.
«چند روز پیش، من به برخی ارقام منتشر شده بوسیله وزارت کار دولت کنونی برمه نگاه کردم. طبق این ارقام “تا ژوئن امسال، مقدار پول ارسالی به کشور بوسیله کارگران مهاجر برمه بالغ بر ۵۰۰ میلیون دلار میشود”.»
«ارقام همچنین میگویند: “مبلغ رسمی پول ارسال شده از خارج در سال مالی ۲۰۱۷-۲۰۱۶ به ۰٬۸۱ درصد تولید ناخالص داخلی و در سال مالی ۲۰۱۸-۲۰۱۷ به ۱٬۰۶ درصد تولید ناخالص داخلی برمه بالغ شد.»
برای سال ۲۰۱۹، بانک جهانی این رقم را ۳٬۲ درصد ذکر میکند.
«پس از شیوع کووید-۱۹ و درگیری کنونی در برمه، کارگران مهاجر- که اکثر آنها غیرقانونی از کشور خارج شده بودند- قادر نبودند برای اعضای خانواده خود در کشور پول بفرستنذ و اعضای خانواده با مشکلات بیشماری روبهرو شدند.»
«کارگران مهاجر برمه عمدتاً در کشورهای همسایه مانند تایلند، چین، مالزی کار میکنند و تعداد آنها حدود ۵ میلیون نفر است. شما میتوانید کارگران برمهای را حتا در سرزمینهای دور دستی مانند قطر، کره جنوبی و اردن ببینید.»
«به گفته یو میو آنگ دبیر دائم وزارت کار، تنها در تایلند حدود سه میلیون نفر برمهای ، اغلب با کمترین دستمزد کار میکنند.»
طبق برخی تخمینها، ۱۰ درصد نیروی کار میانمار در مهاجرت کار میکند.
علاوه بر اینها، میانمار شاهد از بینرفتن تدریجی آسیبپذیرترین مردم خود در اردوگاههای آوارگان در خارج از مرزهای خود بوده است، جایی که آنها در تبعید اغلب با خصومت اضافی روبهرو میشوند.
«صادرات دیگر برمه به کشورهای همسایه آوارگانی است که به علت جنگ با ستم نژادی، خانههای خود را رها کردهاند. اردوگاههای آوارگان، که در هر یک از آنها حداقل ۱۰۰هزار نفر با توهین و تحقیر از جانب میزبانان خود زندگی میکنند، در امتداد مرزهای پراکندهاند.»
حزب کمونیست برمه معتقد است که نخبگان حاکم، علیرغم ثروت طبیعی قابلتوجه کشور، در اجرای یک استراتژی اقتصادی مستقل قصور کردهاند.
«سرمایهگذاریهای خارجی بر بهرهبرداری از منابع طبیعی برمه، به ویژه نفت و سنگهای قیمتی تمرکز دارند. بسیاری از طرحهای کاربَر مانند مزارع وسیع و معادن نیز در سراسر کشور پراکندهاند و یکی از ارزانترین منابع کار در جهان- روستاییان برمه- را استثمار میکنند.»
«در واقع، هم کارگران مزارع وسیع و هم مردم بومی، از انواع مزارع وسیعی که موز، کائوچو، ذرت، گیاهان دارویی و غیره پرورش میدهند سود بسیار ناچیزی میبرند، این در حالی است که سرمایهگذاران در مناطق واگذار شده به خود در هر فصل بیش از ۹۰ درصد محصولات تولیدشده را به خود اختصاص میدهند.»
«برمه که در گذشته بزرگترین ملت صادرکننده برنج بود اکنون به بزرگترین ملت صادرکننده نیروی کار مبدل شده است. رشد صنعت داخلی ناکافی است، و به نیاز به واردات کالاهای صنعتی از همه نوع کشورها انجامیده است.»
حزب خاطرنشان میکند بحران صرفاً عقبماندگی صنعتی نیست بلکه از قصور در مدرن کردن تولید در بخش کشاورزی به شیوهای پایدار، ناشی میشود.
«بهرهبرداری از منابع فقط محیط زیست را نابود نمیکند؛ زمین را از منابع طبیعی تجدیدناپزیر و حاصلخیزی آن تهی میکند. زمانی که مزارع وسیع به مردم بومی بازگردانده شد، خاک حاصلخیز با استفاده از کودهای شیمیایی و مواد ضدآفات خشک و غیرباور شده بود.»
«مردم برمه از بهرهبرداری غیرمنطقی از جنگلها، معادن و مزارع بوسیله سرمایهگذاران خارجی و ثروتمندان محلی رنج میبرند.»
«رانش زمین در دامنههای کوه، فرسایش خاک، خشک شدن نهرها و رودخانهها، کاهش گونههای حیوانی و البته، تغییرات آب و هوایی را در سراسر کشور میتوان دید.»
حزب کمونیست برمه از دوستان در جنبش کارگری بریتانیا میخواهد بسیج مؤثر همبستگی بینالمللی علیه کودتا را ایجاد نمایند.
https://morningstaronline.co.uk/article/f/myanmar-communists-speak-out-on-the-coup
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/4a3tw8ey