تارنگاشت عدالت- دورۀ سوم
از آگهی تجارتی گورباچف برای پیتزای آمریکایی، تا آگهیهای تجارتی محمد امیدوار برای کالج انگلیسی
در نشریه «نامه مردم»، شمارۀ ۱۱۵۷، مورخ ۱۶ خرداد ۱۴۰۱، مطلبی با عنوان دروغ، افترا، و مدعیات دربارۀ «مبارزهٔ ضد امپریالیستی»، ظاهراً در پاسخ به انتقاد تارنگاشت «۱۰ مهر» از اظهارات «سخنگوی حزب» پیرامون جنگ اوکرائین، منتشر شده است.
تحریریه «نامه مردم»، پس از جدل با «۱۰ مهر» بر سر چند نکته، عنان اختبار را از دست داده و به قول معروف به صحرای کربلا زده و ادعا کرده است که:
ما اکنون مدّتهاست که مطلعیم تماسهایی میان گردانندگان سایتهای «۱۰ مهر»، «عدالت»، «راه توده»، و برخی دیگر از سرسپردگان سیاستهای استراتژیک سپاه پاسداران بهمنظور هماهنگ کردن کارها و زمینهسازی برای «ایجاد یک حزب تودۀ ایران مدافع سیاست خارجی رژیم ولایت فقیه » آغاز شده است. اعلامیه مشترک «عدالت» و«۱۰ مهر» بهمناسبت سالگرد تأسیس حزب، و حملهٔ هماهنگ این سایتها به موجودیت حزب تودهٔ ایران و رهبری آن بهبهانه هشتادمین سالگرد بنیادگذاری حزب، اتفاقی نمیتواند باشد. گفتنی است که گردانندهٔ سایت «عدالت» آزادانه به ایران رفتوآمد میکند و فرهاد عاصمی که مدتی با او در تماس بوده است دربارهٔ او میگوید: «برخی از عدالتچیها و بهطور مشخص ع. سهند، که به گفته خودش در رفتوآمد دایم به ایران است، و ظاهراً یکی از پاهای محکم ٬اتاق فکر٬ در حاکمیت سرمایهداری برای مبارزه با حزب تودهٔ ایران نیز میباشد..» (بهنقل از: سایت تودهایها، ۱۴ آذرماه۱۳۹۱).
جملات بالا منتهای بیاطلاعی و رذالت اخلافی نویسندگان آنرا میرساند؛ زیرا اگر مطلع بودند میدانستند که از خرداد ۱۴۰۰، دو «تارنگاشت عدالت» منتشر میشود، و اعلامیه مشترک «عدالت» و «۱۰مهر » هیج ارتباطی با «تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم»، و مواضع آن ندارد، و اگر رذل نبودند، به تهمت و افترای یک آپورتونیست مرحوم متوسل نمیشدند.
در ارتباط با جملهای که تحریریه «نامه مردم» از قول فرهاد عاصمی به رفیق ع. سهند نسبت داده است، نخست باید ضربالمثل معروف را یادآور شد که میگوید «به روباه گفتند شاهدت کیست، گفت دمم»، در اینمورد «دم مرحومم»!
رفیق ع. سهند، در آذر ماه ۱۳۹۱، طی یادداشتی که در «تارنگاشت عدالت – دورۀ دوم» منتشر شد به این دروغ غیراخلاقی عاصمی پاسخ داد و اشاره کرد که نامبرده را فقط یکبار، در زمانی که وی مسئوول تشکیلات خارح کشور حزب تودۀ ایران بود، در یک جمع دیده است، و هیچگاه با او گفتوگو و صحبت شخصی و دو نفره نداشته است. ما در آینده متن آن یادداشت را منتشر خواهیم کرد.
در ارتباط با تابو ساختن «نامه مردم» از سفر به ایران، باید به پاسخ به این پرسش منطقی اندیشید که سفر یک کنشگر و پژوهشگر مردمی به کشور خود – ایران – برای حزب تودۀ ایران و جنبش انقلابی خطرناک است، یا فعالیت سیاسی «سخنگوی حزب» به مثابه یک شهروند نمونه امپریالیسم انگلیس؟ شهروندی که همه فعالیتها و مواضع او، از جمله حد و مرز و محتوای «مبارزه ضدامپریالیستی»اش نمیتواند خارج از چهارچوب قانونی اساسی انگلستان صورت پذیرد؛ و قطعاً بدون تأیید «ام.آی.۵» و «ام.آ.۶» نمیتواند به ریاست یک دانشکده در انگلستان برگزیده شود!
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/4ftd6as2