نمونه‌ای از تطهیر امپریالیسم بشردوستانه آمریکا – ناتو.

تارنگاشت عدالت – بایگانی دورۀ دوم

منبع: گاردین (نشریه حزب کمونیست استرالیا)
١٢ مارس ٢٠١
۴
نویسنده: پیتر لول

برگردان: ع. سهند

 

سیاست اتحادیه اروپا در اوکرائین: ورشکستی اخلاقی

 

مکالمه بین کاترین اشتون رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا و وزیر امور خارجه استونی که نشان داد معترضین اوکرائین به دستور رهبران خودشان هدف تیرانداری قرار می‌گرفتند محکومیت گزندۀ سیاست اتحادیه اروپایی نسبت به اوکرائین است. بروکسل باید توضیح بدهد.

 کاترین اشتون رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا باید فوراً استعفا بدهد و تحقیق و تفحص باید آغاز شود. او چه چیزهای دیگری درباره اقدامات جنایت‌کارانه صورت گرفته در اوکرائین می‌داند؟

ما اکنون «دم خروس» همدستی اتحادیه اروپا با فاشیست‌ها و افراطیون را در اوکرائین دیده‌ایم. جناح سیاسی که می‌گفت رییس‌جمهور ویکتور یانوکویچ دستور حملات تک تیراندازان را داده است افشاء شده است. شخص می‌تواند چیزهای (زشت و زننده) بسیاری درباره یانوکویچ بگوید، اما مدرک این‌که او دستور کشتن را داده بود همیشه بر شایعاتی قرار داشت که توسط بروکسل، جان کری وزیر امور‌خارجه ایالات متحده، و رسانه‌های غالب غربی پخش می‌شد.

اجازه بدهید نقل‌قولی از اورماس پائت، وزیر امور‌خارجه استونی، از مکالمه شنود شده که گویا در ٢۶ فوریه صورت گرفته است ذکر کنم:
«شناخت هر چه قوی‌تری وجود دارد که یانوکویچ نه، بلکه شخصی از ائتلاف جدید در پشت تک تیراندازان قرار داشت.» این تأثربرانگیز است که کری هنگامی که هفته گذشته به کیف سفر کرد (با وعده چک یک میلیارد دلاری- یا بهتر است بگوییم پول خون) این «ائتلاف جدید» را شدیداً ستایش نمود.

کری، اشتون، و ویکتوریا نولند مقام وزارت امور‌خارجه ایالات متحده خیلی خوب می‌دانستند تصمیم به تأیید چه کسانی به‌عنوان رهبران جدید اوکرائین گرفته‌اند.

هر سه این مقامات غربی عامدانه گرایشات نژادپرستانه، یهودی‌ستیزانه، و ضددموکراتیک «ائتلاف جدید» را نادیده گرفتند، زیرا دولت شورشی در کیف ضدروسیه و مخالف جمعیت روسی‌الاصل و روسی زبان در اوکرائین است. این از نظر اتحادیه اروپا و واشنگتن بسیار عالی است. حرکت غرب به اوکرائین هرگز برای دموکراسی یا «گزینه تمدنی» نبوده- این در ارتباط با قدرت عریان ژئوپولتیک و برتری‌طلبی به قیمت منافع امنیتی مشروع روسیه قرار دارد.

قدرت‌های غربی و رسانه‌های غربی به جای صادق و شفاف بودن در باره اوباشی که غرب در کیف توانمند کرده است (و می‌خواهد بر آن‌ها سرمایه‌گذاری کند!) می‌خواهند توجه جهان بر کریمه متمرکز باشد. این جایی است که روسیه طی چند روز گذشته به آن حمله نکرده است، بلکه جایی است که نیروهای نظامی روسیه در ١۵ سال گذشته طبق معاده‌ای که از طريق مذاکره توسط اوکرائین و فدراسون روسیه تصویب شد در آن بوده‌اند.

از زمان شروع بحران در اوکرائین در نوامبر، ما در جریان دو شنود از مکالمات تلفنی قرار گرفته‌ایم که نشان می‌دهند تقاضاهای غرب چگونه بر مردم اوکرائین تحمیل شده است. به باور من این نوع مکالمات هر روز صورت می‌گیرد. دوگانه گویی و ریاکاری علنی، واضح و خطرناک است.

کاترین اشتون رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا باید فوراً استعفا بدهد و تحقیق‌و‌تفحص باید آغاز شود. او چه چیزهای دیگری درباره اقدامات جنایت‌کارانه صورت گرفته در اوکرائین می‌داند؟ این درباره اورماس پائت و نولند نیز صادق است. اما ما خوب می‌دانیم این اتفاق نخواهد افتاد. چرا؟ زیرا باند بروکسل (کانون این ورشکستگی اخلاقی و سیاسی که از واشنگتن سرچمشه گرفته است بجای خود) معتقدند که آن‌ها بالاتر از همه قوانین قرار دارند و می‌دانند چه چیز برای باقی ما خوب است.

در پرتو این مکالمات برملا شده، احتمالاً این ایده بدی نیست که روسیه ولادیمیر پوتین در صدد است همه نقشه‌هایی را که فاشیست‌های تحت‌الحمایه غرب- برای اوکرائین و برای کسانی که برای حمایت به مسکو نگاه می‌کنند- کشیده‌اند را نقش بر آب کند.

http://www.cpa.org.au/guardian/2014/1630/15-the-eus-ukraine-policy.html

***

اخبار روز

شنبه  ۲۴ اسفند ۱٣۹۲

از چه می ترسید؟ این غوغاسالاری برای چیست؟

 

بابک احمدی، سیمین بهبهانی، جعفر پناهی، علی‌رضا جباری، فریبرز رئیس‌دانا، اسماعیل مفتی‌زاده، محمد ملکی و محمد نوری‌زاد نامه‌ای را پیرامون جنجال بر سر ملافات خانم اشتون با نرگس محمدی و مادر ستار بهشتی منتشر کرده‌اند.

هم میهنان!
این روزها خبرملاقات خانم اِشتون با چند بانوی درد کشیده ی ایرانی در راس خبرهای میهنمان قرارگرفته است؛ و انعکاس این ملاقات و آگاه کردن خانم اِشتون از چگونگی مرگ ستار بهشتی در زندان از زبان مادر پیر و زجرکشیده اش، و اینکه این مادر پس از مراجعه به همه ی مراجع دولتی و ناامید شدن از دادخواهی، به یک بانوی خارجی که نماینده ی کشورهای اروپایی در مذاکرات هسته ای با ایران است، متوسل شده و چند جمله ای با او درددل کرده است، مسئولان دولتی را چنان برآشفته که واکنش‌های بسیار زشت و دور از عرف بین المللی از آن‌ها سر زده است و با کلماتی ناروا و گرد آوردن برخی از ایادی خود در جلو سفارت اطریش و نصب نوشته‌های توهین آمیز درباره ی بانوی ملاقات کننده، و زدن برچسب‌های ناچسب به خانم نرگس محمدی (خانم فاطمه ی رهبر، نماینده ی مجلس، او را تروریست نامیده است؛ و حال آنکه خانم محمدی اکنون بانویی چهل ساله است و در زمان وقوع برخوردهای مسلحانه دختر بچه ای پنج- شش ساله بیش نبوده است). این واکنش ها بدین سبب است که او مسئله ی نقض حقوق بشر در ایران را مطرح کرده است.

ما مدافعان حقوق بشر ضمن محکوم کردن شدید این گونه اعمال، به ویژه از سوی کسانی که در مجلس نشسته اند، اعلام می‌کنیم که دیگر این قبیل اتهام زنی‌ها و برچسب زنی‌ها نخ‌نما شده و جز به ریشخند گرفتن شماری از مسئولان امور در ایران از سوی جهانیان نتیجه‌ای نخواهد داشت.

چرا هرگاه از نقض مستمر حقوق بشر در ایران سخن به میان می آید، دولتیان چنین وحشت زده بر می‌آشوبند و با پرونده سازی‌های دروغین به دفاع از خود بر می‌خیزند؟

پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/4cchtw29