تارنگاشت عدالت – بایگانی دورۀ دوم
منبع: گاردین، نشریه حزب کمونیست استرالیا
۱۹ سپتامبر ۲۰۱۲
نویسنده: مارتین کهور*
نشست جنبش عدم تعهد با روحیه‌های عالی، با تصویب قطع‌نامه‌ها و برنامه‌های عمل از طرف رهبران، که بسیاری از آنها خواهان احیای اهمیت «نم»، به ویژه در حمایت از عدم مداخله خارجی و ایجاد یک جهان چندقطبی جدید بود، روز ۳۱ اوت در تهران به کار خود پایان داد. در نتیجه تلاش ایالات متحده برای منصرف کردن بان کی-مون، و آن‌طور که گزارش شده، تعدادی از رهبران سیاسی ارشد، از شرکت در نشست به این دلیل که به موضع ایران- که ایالات متحده و اروپا آن را بر سر برنامه اتمی‌اش مورد تحریم قرار داده اند- مشروعیت می‌دهد، نشست قبل از آنکه شروع شود مورد توجه قرار گرفته بود. این حرکت ایالات متحده به نظر می‌رسد تف سر بالا بود، زیرا سطح بالای شرکت به عنوان بی‌اعتنایی به تلاش آن برای منزوی کردن ایران به نظر رسید. افلاس «نامه مردم»: افلاس «رهبری» و سیاست خارجی رژیم در اجلاس جنبش عدم تعهد‌ها!!!!
نشستی که جنبش عدم تعهد را احیا کرد
نشست جنبش عدم تعهد با روحیه‌های عالی، با تصویب قطع‌نامه‌ها و برنامه‌های عمل از طرف رهبران، که بسیاری از آنها خواهان احیای اهمیت «نم»، به ویژه در حمایت از عدم مداخله خارجی و ایجاد یک جهان چندقطبی جدید بود، روز ۳۱ اوت در تهران به کار خود پایان داد.
نشست به خاطر حضور حدود ۵ ريیس‌جمهور و نخست‌وزیر، و معاونین ريیس‌جمهور، وزرا و دیگر مقامات ارشد ۹۵ کشور دیگر عضو، و نمایندگان ۱۶ کشور به عنوان ناظر و مهمان قابل توجه بود.
اگر «نم» بعد از پایان جنگ سرد به دنبال یک هویت جدید بوده است، به نظر می‌رسد آن را در نبرد علیه ادامه سلطه سیاسی و اقتصادی از طرف کشورهای سلطه‌گر، در اصلاح سازمان ملل متحد و دیگر مؤسسات بین‌المللی، و در توانمند کردن جنوب در داشتن سهم منصفانه در تصمیم‌گیری جهانی یافته است.
موضوع نشست، «صلح پایدار از طريق حکم‌رانی جهانی مشترک» روح نشست را متبلور ساخت.
آنچه کمک کرد شهرتی بود که نشست به آن دست یافت. نشست با سخنرانی طولانی آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای رهبر ایران افتتاح شد. سپس، مراسم افتتاحیه سخنان محمد مرسی ريیس‌جمهور مصر، بان-کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد، منموهان سینگ نخست‌وزیر هند، ناصر عبدالعزیز الناصر ريیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و محمود احمدی‌نژاد ريیس‌جمهور ایران را شنید.
دیگر سخنرانان برجسته در جریان نشست شامل رؤسای جمهور افغانستان، بنگلادش، بنین، بورکینا فاسو، جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، کامرون، ساحل عاج، جیبوتی، مغولستان، پاکستان، سریلانکا، سودان، اوگاندا، و زامبیا و نخست‌وزیران بوتان، کامبوج، عراق، لسوتو، نپال، سوازیلند و سوریه بود.
در نتیجه تلاش ایالات متحده برای منصرف کردن بان کی-مون، و آن‌طور که گزارش شده، تعدادی از رهبران سیاسی ارشد، از شرکت در نشست به این دلیل که به موضع ایران- که ایالات متحده و اروپا آن را بر سر برنامه اتمی‌اش مورد تحریم قرار داده اند- مشروعیت می‌دهد، نشست قبل از آنکه شروع شود مورد توجه قرار گرفته بود.
این حرکت ایالات متحده به نظر می‌رسد تف سر بالا بود، زیرا سطح بالای شرکت به عنوان بی‌اعتنایی به تلاش آن برای منزوی کردن ایران به نظر رسید.
یک مورد مهم اظهارات آیت‌الله خامنه‌ای بود که ایران استفاده از سلاح‌های اتمی، شیمیایی و سلاح‌های مشابه را یک «گناه بزرگ و نابخشودنی» می‌داند.
او به این ادعا حمله کرد که کشورهای دارای بزرگ‌ترین زرادخانه اتمی آن را به عنوان یک بازدارنده نگه می‌دارند. این مفهوم باید کاملاً رد شود، زیرا سلاح‌های اتمی امنیت نمی‌آورند، بلکه همه را تهدید می‌کنند.
خامنه‌ای گفت خواست یک خاورمیانه بدون سلاح اتمی، شامل حق استفاده مسالمت‌آمیز از نیروی اتمی و تولید سوخت اتمی نمی‌شود. او به برخی کشورهای غربی حمله کرد که دارای سلاح‌های اتمی هستند و اسرائیل را به آن مسلح می‌کنند، اما مخالف تولید سوخت اتمی ایران برای مقاصد پزشکی و مسالمت‌آمیز هستند. او شعار «انرژی اتمی برای همه، سلاح اتمی برای هیچ‌کس» را مطرح کرد.
بان-کی مون «بهار عربی» را ستود، و آن کشورهایی را که به دو طرف درگیری سوریه اسلحه می‌دهند، مورد انتقاد قرار داد. او گسترش اتمی را به مثابه بزرگ‌ترین تهدید تعیین کرد و از ایران به عنوان ریاست «نم» خواست ایفای نقش نماید، و همچنین از ایران خواست پیرامون استفاده مسالمت‌آمیز از برنامه اتمی خود اعتمادسازی بین‌المللی کند.
پرزیدنت مرسی، که کشور او سه سال گذشته ریاست «نم» را داشت، گفت «نم» به اصول و سمت‌گیری خود پایبند مانده است، و باید فعالانه برای تحقق موضوع صلح از طريق حکم‌رانی جهانی مشترک کار کند. در یک نظم جهانی عادلانه، کشورهای در حال توسعه از در حاشیه بودن رها شده و در قدرت سهیم می‌شوند.
وی افزود که دمکراسی باید در یک سطح جهانی تحقق یابد، اینکه چندجانبه‌گرایی بدون این اصول پذیرفتنی نیست. او همچنین خواهان یک راه‌حل برای فلسطین و اقدام برای متوقف کردن درگیری در سوریه شد.
منموهان سینگ نخست‌وزیر هند گفت که ساختار حکم‌رانی جهانی منسوخ شده و «نم» باید برای اصلاح این ساختارها، از آن‌جمله شورای امنیت، صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی رهبری را عهده‌دار شود. او خواهان همکاری جنوب- جنوب در انرژی خورشیدی، امنیت غذایی و توسعه مهارت‌ها شد.
معاون ريیس‌جمهور ونزوئلا، که بعد از دوره ایران ریاست «نم» را خواهد داشت، به دو فاز پیشین «نم» اشاره کرد: از ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۶ موقعی که «نم» در طی دوران جنگ سرد بر مبارزه برای استعمارزدایی و توسعه تمرکز داشت و «نم» حضور چشم‌گیری پيدا کرده بود؛ و از ۱۹۹۲ با سقوط بلوک شوروی و تلاش ایالات متحده برای سطله بر یک جهان تک‌قطبی، موقعی که «نم» بر اصول سازمان ملل-حق حاکمیت ملت‌ها و عدم مداخله-پافشاری نمود. او گفت زمان یک فاز جدید برای تحکیم یک جهان چند قطبی بدون امپراتوری‌ها و قدرت‌های سلطه‌گر، با احترام به قوانین بین‌المللی، صلح و توسعه فرا رسیده است، و همچنین بر اصلاح سازمان ملل، و بر اصلاحات سریع و منطقه‌گرایی در آمریکای لاتین که به مثابه یک بلوک قدرتمند ظهور کرده است، اشاره کرد.
نشست پایانی شاهد تصویب «سند نهایی» در ۱۶۲ صفحه، «اعلامیه تهران»، «طرح تهران برای عمل» و دو اعلامیه در همبستگی با فلسطین و برای آزادی زندانیان فلسطینی بود.
«اعلامیه تهران» عمدتاً درباره اقدامات برای اصلاح حکم‌رانی جهانی است. این همچنین موضع «نم» پیرامون فلسطین، نژادپرستی، حقوق بشر، سلاح‌های اتمی و فعالیت‌های اتمی صلح‌آمیز، تروریسم، گفت‌و‌گو میان مذاهب و فرهنگ‌ها، و نیاز به عدم استفاده ملت‌ها از اقدامات فرامرزی یا زورگویانه را در بر می‌گیرد.
«سند نهایی»، که از طرف «نم» در نیویورک تدوین شد، مشروحاً موضع «نم» پیرامون موضوعات جهانی (به ویژه اصلاح سازمان ملل)؛ موضوعات سیاسی منطقه‌ای؛ موضوعات توسعه، حقوق اجتماعی و بشر را توضح می‌دهد. رئوس عملی این موضوعات در «طرح تهران برای عمل» گنجانده شده است.
محمود احمدی‌نژاد ريیس‌جمهور ایران، در سخنرانی اختتامیه خود گفت که همه رهبران تأکید نمودند که «نم» باید جایگاه برحق خود را در جهان داشته باشد، و برای اینکه «نم» بتواند نقش مهم خود را در روابط بین‌المللی ایفا نماید، تدارک لازم است. تعهد «نم» به یک جهان بهتر بر اساس عدالت و رحمت است.
* مارتین کهور، مدیر اجرایی «مرکز جنوب» است (www.southcentre.org).
http://www.cpa.org.au/guardian/2012/1565/12-a-summit.html
***
نامه مردم
شماره ۹۰۳، ۲۰ شهریورماه ۱۳۹۱
افلاس «رهبری» و سیاست خارجی رژیم در اجلاس جنبش عدم تعهد ها!!!!
بدون برنامه مشخص، بدون شعارهای تاکتیکیِ واقع‌بینانه و موثر، و بدون اتحادِ عمل گسترده و فراگیر، وضع موجود به این یا آن شکل تداوم خواهد یافت و میهن ما از چنگال استبداد، خودکامگی، مداخله، و تحریم خارجی، رهایی نخواهد یافت.
تحولهای عرصه سیاسی کشور، در روزهای اخیر، تحت‌الشعاع برگزاری اجلاس کشورهای عضو جنبش عدم‌تعهد در تهران قرار داشت. تبلیغات گسترده پیرامون اهمیت این نشست در خروجِ جمهوری اسلامی از بن بست‌های سیاسی داخلی و خارجی، بخش مهمی از اقدام‌های رژیم ولایت فقیه در هفته های گذشته بود.
ارتجاع حاکم در تلاشی چند جانبه کوشید با استفاده از امکان برگزاری نشست جنبش غیرمتعهدها راه حلی برای برون رفت از بحران‌های فزاینده خود در عرصه های داخلی و بین المللی فراهم سازد. حضور احمدی نژاد، لاریجانی و هاشمی رفسنجانی به عنوان همراهان رهبر به کنفرانس و سخنان خامنه‌ای در روز افتتاح این نشست، و همچنین گفت‌و‌گوهای او با دبیرکل سازمان ملل متحد، نشانگر اهمیت این نشست در دستگاه تبلیغاتی و دیپلماسی رژیم ولایت فقیه بود.
سخنان خامنه ای در این نشست عمدتاً تکرار ادعاهای عوام فریبانه رژِیم و ژست‌های «ضد استکباری» ولی فقیه، و در عین حال تأکید خامنه‌ای به پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی، و مسایل منطقه از جمله سوریه بود. در آستانه برگزاری نشست عدم‌تعهد ها درتهران، برخی رسانه‌های همگانی و جناح‌های با نفوذ حکومتی از امکانِ رسیدن به توافقی بر سر طرحی برای حل مسئله‌های منطقه‌ای با حضور جمهوری اسلامی، ترکیه، مصر، و عربستان خبر دادند. پایگاه خبری آفتاب، ۶ شهریورماه، گزارش داد: «احمد داود اوغلو وزیر خارجه ترکیه اشاره کرده که این کشور طرح جدیدی برای پایان دادن به بحران سوریه در دستور کار دارد و اضافه کرده که دراین طرح، بازیگران مهم منطقه‌ای، از جمله مصر، عربستان سعودی، ترکیه و ایران شرکت خواهند داشت. این در شرایطی است که دولت مصر نیز از وجود طرحی به ابتکار محمد مرسی برای حل بحران سوریه با حضور ایران خبر داده است.»
روزنامه اعتماد، ۷ شهریورماه، پیش از آغاز رسمی اجلاس، در گزارشی تفصیلی متذکر شده بود: «با آغاز سفر محمد مرسی، رییس جمهوری مصر به چین، موضوع پیشنهاد وی برای ایجاد گروه تماس با مشارکت ایران، ترکیه، عربستان سعودی و مصر برای حل بحران سوریه بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است. … سخنگوی مرسی اعلام کرده با توجه به نقش محوری ایران در سوریه، حضور جمهوری اسلامی در گروه تماس حائز اهمیت است. به گفته وی دراین صورت می تواند بخشی از راهکار سوریه باشد.»
با وجود آنکه مُرسی در سخنان خود در نشست تهران اشاره‌یی مستقیم و رسمی به طرح مصر برای حل بحران سوریه نداشت، اما نگاهی موشکافانه به موضع او نشان می دهد که، رییس جمهوری مصر ضمن تاکید بر موضع کشورهایی مانند عربستان سعودی و ترکیه و اصل قرار دادنِ سیاست این دو کشورِ محور در مسئله سوریه و منطقه، حضور جمهوری اسلامی را نیز برای مشارکت در حل و فصل مسئله‌ها نفی و رد نکرد.
سران رژیم، از جمله علی خامنه ای که تا چندی پیش سخن از «انقلاب اسلامی در مصر» و پیش روی تحولات این کشور زیر نفوذ اندیشه های جمهوری اسلامی می کردند و پیروزی مرسی در انتخابات ریاست جمهوری را پیروزی رژیم می دانستند در این اجلاس با مواضع و سخنانی از سوی رئیس جمهوری مصر رو به رو شدند که نه تنها قرابتی با سیاست ها و مواضع اعلام شده از سوی ولی فقیه رژیم نداشت، بلکه در بسیاری از زمینه ها به شدت مواضع ایران و ولی فقیه آن را زیر علامت سئوال می برد. تحریف سخنان مرسی، و ترجمه دروغین سخنان رئیس جمهوری مصر در جریان نشست کشورهای غیر متعهد ها، نه تنها افلاس سیاست خارجی رژیم را بار دیگر به نمایش گذاشت بلکه نشان داد که سران رژیم ولایت فقیه حداقلی از ضوابط اخلاقی و بین المللی، همچون بازتاب راستین رئیس جمهوری کشوری میهمان در این همایش مهم را، نیز به رسمیت نمی شناسند. اعتراض شدید دولت مصر به این عمل زشت دستگاه های تبلیغاتی رژیم، نه تنها مواضع ایران را بیش از پیش در منطقه ایزوله کرد، بلکه مسایل جدی و مهمی که در دستور کار اجلاس قرار داشت را تحت الشعاع قرار داد.
نکته دیگر سفر دبیرکل سازمان ملل متحد، «بانکی مون» به ایران و دیدارهای او با سران رژیم، از جمله خامنه ای بود. سفر دبیرکل سازمان ملل متحد در حالی که تنش و خطر حمله تجاوزگرانه اسرائیل به ایران در صدر خبرهای جهان قرار داشت از اهمیت به سزایی برخوردار بود. ایسنا، ۸ شهریورماه، گزارش داد: «دبیرکل سازمان ملل گفت که در مورد مسایل هسته‌ای ایران با مقامات جمهوری اسلامی صحبت می‌کنم؛ در ایران حضور پیدا کردم تا در مورد مسایل مختلفی با مقامات ایرانی صحبت کنم و به آنها بگویم که ایران می‌تواند نقش مهمی را در حل و فصل بحران سوریه به صورت مسالمت آمیز ایفا کند.»
دیپلماسیِ رژیم درهر دو زمینه، یعنی پرونده هسته‌ای و تحولهای سوریه، به رغم تلاش‌های انجام گرفته در اجلاس جنبش عدم‌تعهد، با ناکامی مواجه شد. درست در نخستین روزِ نشستِ تهران، گزارش جدید «آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای» منتشر شد. ایسنا، ۱۰ شهریورماه، گزارش داد: «گزارش یکسویه و غیر منصفانه مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مورد اجرای موافقتنامه پادمان در جمهوری اسلامی ایران پنجشنبه شب در ۱۲ بند منتشر شد.» در این گزارش منفی و بسیار خطر ناک، بار دیگر میهن ما با چالش‌های بسیار جدی‌ای روبه‌رو می‌شود. انتشار این گزارش همزمان با نشست تهران، صرف نظر از محتوای آن، نشان دهنده شکست دیپلماسی رژیم و بی تدبیری و گزافه گویی‌های سران آن در خصوص بزرگ نمایی جایگاه جمهوری اسلامی در تحولهای منطقه و در عرصه سیاست هسته ای آن است. برخلاف مدعیات پوچ و بی اساس بلند گوهای تبلیغاتی ارتجاع، نشستِ جنبش عدم‌تعهد در تهران گره بحران‌های سیاسی رژیم ولایت فقیه را نگشود، و از نقطه نظر سیاسی دستاوردی قابل توجه نداشت. این شکستِ سیاسی باردیگر به روشنی ثابت می‌کند که، سیاست‌هایی که مبتنی بر اراده مردم کشور نیست، و از سوی حلقه‌یی از وابستگانِ گوش بفرمان ولی فقیه اتخاذ می شود، با منافع ملی و حقوق مردم در مغایرت قرار دارد و زمینه مداخله و تاثیرگذاری و حتی تجاوز نظامی را فراهم می سازد. شکست سیاست‌های رژیم در عرصه پرونده هسته‌ای و مناسبات منطقه‌ای با رویدادهای داخلی و فعل و انفعال‌های جدی در کشور بی ارتباط نیست.
همانطور که اعلامیه کمیته مرکزی حزب ما در هفته‌های اخیر اشاره کرد، خطر حمله تجاوزگرانه اسرائیل به ایران بسیار جدی است.
سخنان ميت رامنی، نامزد جمهوريخواهان در انتخابات رياست جمهوری آمريکا، دایر بر اینکه برخورد با پرونده هسته ای ایران «بزرگ‌ترين شکست» در پرونده کاری باراک اوباما نامزد حزب دمکرات برای يک دوره ديگر رياست جمهوری است و دیگر سخنان تحریک کننده و غیرمسئولانه نمانیده راست ترین جناح های سرمایه بزرگ مالی-نظامی آمریکا را در عین حال می توان به عنوان چراغ سبزی به دولت دست راستی اسرائیل برای آغاز عملیات خطرناک و فاجعه بار نظامی ارزیابی کرد.
در شرایط حساس و خطرناک کنونی، و در حالی که سران رژیم ولایت فقیه همچنان با اتخاذ سیاست‌های ماجراجویانه و خطرناک سرنوشت کشورما را با چالش‌های جدی رو به رو کرده‌اند، باید تمام نیروهای صلح دوست در ایران و جهان را برای مقابله با سیاست‌های خطرناک امپریالیسم و عامل آن در منطقه، یعنی دولت اسرائیل بسیج کرد. ما بار دیگر تکرار می‌کنیم که حزب توده ایران همچون اکثریت قاطع نیروهای میهن‌دوست و آزادی‌خواه کشور ما مخالف جدی هرگونه مداخله خارجی در امور ایران است و معتقد است ماجراجویی‌های نظامی، از دست آنچه سران رژیم اسرائیل در تدارک آنند می‌تواند عواقب بسیار فاجعه‌باری برای منطقه خاورمیانه به همراه داشته باشد. باید با تمام توان و بسیج گسترده افکار عمومی جهان جلوی این ماجراجویی‌ها را گرفت.
مواضع سفیهانه شماری از رهبران رژیم در زمینه «حذف فیزیکی» اسرائیل و تهدید‌های سران سپاه در ماه‌های اخیر همان حریه تبلیغاتی است که امپریالیسم و ارتجاع منطقه به دنبال آن است. سیاست‌های رژیم، بر رغم شعارهای عوام فریبانه «ضد استکباری» در عمل یاور سیاست‌های تجاوزکارانه امپریالیسم جهانی در منطقه و خطری جدی برای منافع ملی ماست.
تجربه سالیان اخیر بر این واقعیت گواه است که فقط و فقط با تکیه به نیروی مردم، عقب راندنِ استبداد و ارتجاع و رفع خطر مداخله و تجاوز خارجی امکان‌پذیر است. در تحلیل نهایی، این مبارزه مشترک نیروهای اجتماعی و احزاب و سازمان های مترقی و آزادی خواه کشور است که امکانِ تغییر توازنِ قوا را به وجود می‌آورد. بدون برنامه مشخص، بدون شعارهای تاکتیکیِ واقع‌بینانه و موثر، و بدون اتحادِ عمل گسترده و فراگیر، وضع موجود به این یا آن شکل تداوم خواهد یافت و میهن ما از چنگال استبداد، خودکامگی، مداخله، و تحریم خارجی، رهایی نخواهد یافت.
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/47852vvn