ملاقات اردوغان و پوتین در کرملین- ۲۰۲۰
تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم
منبع: ریکت‌پونت، نشریه حزب کمونیست سوئد
نویسنده: آندریاس سورنسن
۱۸ مه ۲۰۲۲
چرا اردوغان نمی‌خواهد سوئد را به ناتو راه بدهد؟
سوسیال دموکرات‌ها تصمیم کنگره خود را لغو کردند و از درخواست عضویت در ناتو حمایت نمودند. درخواست عضویت اکنون امضاء و ارسال شده است. با این حال، اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه در صدد متوقف نمودن آن است و می‌گوید او نمی‌خواهد سوئد را به عنوان یک عضو تایید کند. واقعاً چه در پشت این قرار دارد؟
پس از تسلیم درخواست عضویت، پارلمان هر کشور عضو باید درخواست را تأیید نماید. این بدان معناست که اکنون ۳۰ کشور مختلف باید سوئد و فنلاند را به عنوان عضو ناتو تایید کنند – اگر یک کشور نه بگوید، کل روند متوقف خواهد شد. این دقیقاً همان چیزی است که ترکیه تهدید به انجام آن کرده است.
چرا ترکیه نمی‌خواهد به سوئد اجازه ورود بدهد؟
عوامل متعددی پشت این تصمیم قرار دارند. در رسانه‌های سوئدی، انتقاد ترکیه از پذیرش پناهجویان سیاسی از کردستان توسط سوئد، به ویژه «حزب کارگران کردستان» (PKK) و «یگان‌های مدافع خلق» (YPG)، بیش از هر چیز مورد تاکید قرار گرفته است. این امر باعث شده است که آن لینده [وزیر امور خارجه سوئد] روشن کند که سوئد مانند اتحادیه اروپا، قطعاً «حزب کارگران کردستان» را یک سازمان تروریستی می‌داند.
تحریم تسلیحاتی ترکیه که فنلاند و سوئد از سال ۲۰۱۹ به اجرا گذاشته‌اند، نقش پنهان‌تری دارد. این متحریم سه سال پیش، زمانی که سربازان ترکیه وارد شمال سوریه شدند، اعمال شد. خرید موشک‌های ضدهوایی روسیه توسط ترکیه نیز در برقراری تحریم نقش داشت. این تحریم هم‌چنان فعال است و پیش از عملی شدن آن، سوئد سالانه حدود ۳۰۰ میلیون کرون اسلحه به ترکیه صادر می‌کرد.
اما، آنچه هنوز مورد بحث قرار نگرفته روابط ترکیه با روسیه است. اقدامات این کشور در جریان حمله روسیه به اوکرائین توازنی را که ترکیه در تلاش است به آن دست یابد، به وضوح نشان داد، ترکیه بجای اتخاذ موضع جانبدارانه از یک طرف، تلاش برای میانجیگری را انتخاب کرد. روابط ترکیه و روسیه از زمان ضدانقلاب در اتحاد شوروی، کمابیش مثبت بوده است. به جز چند استثنا، مانند زمانی که یک هواپیمای روسی توسط ارتش ترکیه سرنگون شد، هیچ چیز – حتا ترور سفیر روسیه در ترکیه در سال ۲۰۱۶-نتوانسته است این روابط مثبت را برهم بزند.
در پشت این، البته، چیزی جز منافع مالی نیست. ذکر برخی ارقام،اهمیت واقعی این منافع را نشان می‌دهد:
● حجم تجارت بین کشورها، یعنی مجموع صادرات و واردات، کمی بیش از ۲۶ میلیارد دلار است.
● این به میزان قابل‌توجهی بیش از ۱۸ میلیارد دلار حجم تجارت بین ایالات متحده و ترکیه است. از این حجم تجارت، صادرات روسیه به ترکیه، که حدود ۲۲ میلیارد است، در درجه اول اهمیت قرار دارد، در حالی که صادرات ترکیه به روسیه حدود ۴-۳ میلیارد دلار است.
● سرمایه‌گذاری ترکیه در روسیه در سال ۲۰۱۹ بیش از ۱۰ میلیارد دلار، و سرمایه‌گذاری ترکیه در ایالات متحده در همان سال ۲ میلیارد دلار بود.
● روسیه قبلاً سامانه‌های موشکی را به ترکیه فروخته است، و ترکیه آن‌ها را به جای سامانه‌های غربی انتخاب کرده است.
● در هر دو سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱، رهبران دو کشور توافق کردند که حجم تجارت بین دو کشور را از ۲۶ میلیارد دلار چند سال پیش به ۱۰۰ میلیارد دلار افزایش دهند.
● گرچه ترکیه واردات گاز طبیعی خود از ایالات متحده را افزایش داده، و از جمله از طریق آذربایجان در تلاش است تا منابع دیگری را به دست آورد، روسیه یک سوم گاز طبیعی این کشور را تامین می‌کند.
● روسیه در حال‌حاضر در حال ساخت یک نیروگاه هسته‌ای به ارزش حدود ۲۰میلیارد دلار در مرسین در جنوب ترکیه است.
گرچه این یک تصویر جامع از روابط ترکیه با روسیه نیست،اما نشان می‌دهد که ترکیه باید با روسیه نیز باید راوابط حسنه داشته باشد. علی‌رغم برخی تضادها در سیاست خارجی، مانند تضاد در مورد قزاقستان، واقعیت به هیچوجه اجازه قطع روابط بین دو کشور را نمی‌دهد.
بر این اساس، دیدن این دشوار نیست که مخالفت‌های ترکیه با عضویت سوئد اساساً به رفتار سوئد نسبت به کردستان ارتباطی ندارد، بلکه به علت یک واقعیت ژئوپلولتیک است که در آن ترکیه به موازنه بین ایالات متحده- اتحادیه اروپا- ناتو، در یک سو، و روسیه در سوی دیگر، ادامه می‌دهد.
https://riktpunkt.nu/2022/05/varfor-vill-erdogan-inte-slappa-in-sverige-i-nato/
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/vfz2x2u