ترانه «دشت اَتنرای»
تارنگاشت عدالت- بایگانی دورۀ دوم
منبع: چشم خاورمیانه
نویسنده: مارک پاتریک کُنگان
۲۲ اوت ۲۰۱۶
فوتبال و پرچم: چرا هواداران سلتیک از آرمان فلسطین پشتیبانی می‌کنند
هواداران باشگاه اسکاتلندی همیشه نسبت به بی‌خانمان‌ها و ستم‌دیدگان همبستگی نشان می‌دهند
در کنار دیوار دلتنگ زندان، دختر جوانی را شنیدم که می‌گفت
مایکل، آن‌ها ترا می‌برند
چون ذرت ترولین را دزدیدی
تا کودک صبح را ببنند.
اکنون زندان شناور در خلیج منتظر است…
در کنار دیوار دلتنگ زندان، مرد جوانی را شنیدیم که می‌گفت
مری، زمانی که آزاد هستی هیچ چیز مهم نیست،
علیه قطحی و سلطنت
شوریدم، آن‌ها تبعیدم کردند
تو اکنون باید کودک‌مان را با شرافت بزرگ کنی.*
این یک بند از ترانه‌ای است به نام «دشت اَتنرای» که هواداران باشگاه سلتیک می‌خوانند. این ترانه که در دهه ۱۹۷۰ سروده شده، داستان خانواده‌ای را می‌گوید که زمین آن‌ها غصب شده و به علت «قحطی بزرگ ایرلند» در اواسط قرن نوزدهم گرسنگی می‌کشیدند.
به علت گرسنگی، شوهر در حین دزدیدن غذا از کسی که زمین او را مصادره کرده، دستگیر می‌شود. او زندانی شده و به استرالیا تبعید می‌شود. همسر او برای بیرون کشیدن گلیم خود و فرزندش تنها می‌ماند.
هواداران سلتیک با آرمان فلسطین همدردی دارند، زیرا داستان اجداد آن‌ها، عمدتاً شبیه آن است. برای درک این‌که چرا هواداران سلتیک حمایت خود را از مبارزه فلسطینی‌ها بیان می‌کنند، لازم است بدانید اکثر هواداران سلتیک از کجا می‌آیند.
هواداران سلتیک از جنیش ضدآپارتاید حمایت کردند
به علت بی‌خانمانی و گرسنگی ناشی از قحطی که موجب کشته شدن بیش از یک میلیون نفر شد، و بر زمین و روان بازماندگان آن تأثیر ماندگار باقی گذاشت، مردم آواره ایرلند مجبور شدند به سرتاسر جهان مهاجرت کنند.
بسیاری در گلاسکو، اسکاتلند اسکان گزیدند. سیل عظیم مردم ایرلند، که در نتجیه مصادره اراضی‌شان، فقر یا ضرورت عمومی آواره شده بودند، بار سنگینی بر دوش دیگر سکنه شهر بود.
اما گلاسکو عصر ملکه ویکتوریا این فضول‌ها را که از نظر نژاد، فرهنگ، و مذهب – چون کاتولیک بودند – فرودست به شمار می‌آمدند، تحمل نمی‌کرد.
باشگاه فوتبال سلتیک در سال ۱۸۸۷ توسط برادر والفرید، یک روحانی کاتولیک در جهت ایجاد درآمد برای غذا دادن به مهاجرین ایرلندی در گلاسکو و تخفیف فقر آن‌ها تأسیس شد.
باشگاه سلتیک نهایتاً به نوری از امید و منبعی از غرور برای مردم بی‌خانمان مبدل شد.
تکان دادن پرچم فلسطین توسط هواداران سلتیک در مسابقه اروپایی هفته گذشته در برابر هاپوئل بئر شوا [اسرائیل] سرتیتر روزنامه‌‌ها و رسانههای اجتماعی شد. اما این پدیده جدیدی نیست: هواداران سلتیک هر هفته در جریان بازی پرچم فلسطین را تکان می‌دهند. از زمانی‌که به خاطر دارم هواداران با مردم فلسطین همبستگی نشان داده اند: نخست با مدال، سپس با چفیه و اکنون با پرچم آن.
هواداران سلتیک همچنین با مردم ستمدیده آفریقای جنوبی تحت آپارتاید، مردم باسک که از اسپانیا استقلال می‌خواهد، و البته به علت میراث فرهنگی باشگاه، با ملیون تحت ستم و پیگرد در ایرلند شمالی همبستگی نشان داده اند.
درگیری در اکثر این مناطق به طور مسالمت‌آمیز حل شد: اما فلاکت مردم فلسطین به نحو فزاینده‌ای بدتر شده است.
هواداران سلتیک با تکان دادن پرچم فلسطین بین حماس و الفتح یکی را انتخاب نکرده و نظرات آن‌ها را تأیید نمی‌کنند. این به معنی نشان دادن همبستگی با مردم فلسطین بود.
همین‌طور، زمانی‌که «بریگاد سبز»، گروهی از هواداران سلتیک که اخیراً علامتی را برافراشتند که بر روی آن نوشته شده بود «آوارگان خوش آمدید، باشگاهی که توسط آوارگان تأسیس شد» در درگیری سوریه سمت‌گیری نمی‌کردند، بلکه حمایت خود را از آوارگان مصیبت دیده نشان می‌دادند.
هواداران عقب نخواهند نشست و تسلیم نخواهند شد
برای هواداران سلتیک درک ضرورت همبستگی با بی‌خانمان‌ها و ستم‌دیدگان آسان است و ما را با دیگرانی که از مصیبت مشابه رنج می‌برند، هم‌درد می‌کند.
چیزی که هواداران سلتیک نمی‌دانند این است که چرا دیگران این را نمی‌فهمند. اتحادیه باشگاه‌های فوتبال اروپا، و بسیاری از رسانه‌ها، این‌را درک نمی‌کنند که هواداران سلتیک دشمن اسرائیل و یهودی‌ستیر نیستند. تا آنجا که من می‌دانم هیچ گروهی از هواداران سلتیک با فاشیست‌ها و راست افراطی همدردی ندارد.
در واقع، هدف قرار گرفتن هواداران سلتیک در سفرهای اروپایی توسط اوباشان راست افراطی به خاطر نظرات ضدفاشیستی و ضدنازیستی ما عادی است. تاریخ نشان داده که هواداران سلتیک و فلسطینی‌ها در رسانه‌ها دوستان زیادی ندارند.
زمانی‌که سلتیک در مسابقات قهرمانی در مقابل تیم اسرائیلی هاپوئل بئرشوا قرار می‌گرفت همه می‌دانستند که پرچم‌های فلسطین به اهتزاز درخواهد آمد. همه می‌دانستند که اتحادیه باشگاه‌های فوتبال اروپا دلیل واقعی را نادیده خواهد گرفت و باشگاه سلتیک را جریمه خواهد کرد.
اگر سلتیک در غروب سه‌شنبه هاپوئل بئرشوا را شکست دهد و به مرحله بعدی مسابقات قهرمانی برود، بدون توجه به این‌که حریف آن کیست هواداران سلتیک پرچم‌های فلسطین را تکان خواهند داد. اگر اتحادیه باشگاه‌های فوتبال اروپا همان‌طور که گفتم تصمیم به تنبیه بیش‌تر بگیرد و در یک بازی آینده جایگاه سلتیک را ببنند، من تضمین می‌کنم که در مسابقه بعد تعداد پرچم‌های فلسطین بیش‌تر خواهد بود.
در آن‌صورت باشگاه فوتبال سلتیک مجبور خواهد شد به جای پرداختن جریمه اتحادیه باشگاه‌های فوتبال اروپا را چالش کند، زیرا سلتیک می‌داند که هواداران آن تیم خود را دوست دارند و بنا به خصلت باشگاه، ما مانند اکثر اسکاتلندی‌ها سرسختی نشان داده، زمانی که حق با ماست عقب نخواهیم نشست و تسلیم نخواهیم شد.
هواداران سلتیک تعهد کرده اند جریمه تحملیل شده به باشگاه توسط اتحادیه باشگاه‌های فوتبال اروپا هر قدر که باشد آن‌ها به همان میزان برای «امداد پزشکی فلسطین» و «مرکز لاجی»-یک مرکز فرهنگی برای کودکان در اردوگاه آوارکان عایدة در بیت‌الحم- کمک جمع‌آوری کنند.
طی ۲۴ ساعت، هواداران سلتیک از هدف اولیه که ۴۰ هزار پوند (۵۲ هزار دلار) بود گذشتند: در زمان نوشتن این سطور ۱۲۵ هزار دلار جمع‌آوری شده است.
تکان دادن پرچم یک عمل خشونت‌آمیر نیست
بحث اتحادیه باشگاه‌های فوتبال اروپا که می‌گوید در فوتبال جایی برای نمایش سیاسی یا سیاست وجود ندارد، اگر مسخره نباشد خنده‌آور است. هم‌اکنون سلتیک در بئرشوا است که در ۳۰ کیلومتری غزه قرار دارد، جایی که ارتش اسرائیل این هفته آن را بمباران کرده است. چگونه می‌توانید فوتبال را از واقعیت مردم جدا کنید؟
از زمانی‌که مردم شوت زدن به چیزهایی را که غَلت می‌خورند شروع کردند، فوتبال و نمایش سیاسی با هم در آمیخته بوده اند. در طول تاریخ، تنها جایی که مردم می‌توانستند تجمع کنند و نظر سیاسی خود را بدون ترس از بازداشت و پیگرد بیان کنند ورزشگاه عمومی بوده است.
اهتزار پرچم فلسطین توسط هواداران سلتیک منفی نیست. این در مواجهه با مخالفت برای ناراحت و عصبانی کردن دیگران نیست. این برای خاطرنشان کردن این است که مردم فلسطين، در هر کجای جهان که هستند، تنها نیستند و فراموش نشده اند.
——————————–
* عدالت: سر چارلز ادوارد ترولین (۲ آوریل ۱۸۰۷-۱۹ ژوئن ۱۸۸۶) کارمند اداره مستعمرات انگلیس.
اجرای ترانه «دشت اَتنرای» توسط ده‌ها هزار نفر در بازی ایرلند-اسپانیا در سال ۲۰۱۲
***
اخبار روز
۲۲مهر ۱۳۹۵
خطر تنبیه ایران به دلیل استفاده از «نمادهای مذهبی» در ورزشگاه
حکومت ایران مسابقه ی تیم های ملی ایران و کره در ورزشگاه آزادی را به یک نمایش تمام عیار در جهت اهداف مذهبی خود تبدیل کرد. اکنون گفته می شود که خطر تنبیه ایران توسط فیفا به دلیل استفاده گسترده از نمادهای مذهبی در یک مسابقه ی رسمی و اجرای مراسم سینه زنی و نوحه خوانی در استادیوم آزادی وجود دارد.
به گزارش دویچه وله، قوانین فیفا کشورها را از کنش‌های سیاسی یا مذهبی در ورزشگاه‌ها منع کرده است. همچنین طبق قوانین فیفا بازیکنان اجازه استفاده از نشانه‌ها و سمبل‌های سیاسی یا مذهبی روی لباس‌های خود را ندارند. با این وجود در بازی ایران و کره به صورت گسترده و سازماندهی شده از نمادهای مذهبی در استادیوم آزادی استفاده شد. یک پرچم چند صد متری در طبقه ی دوم استادیوم نصب شده بود.
پیش از شروع بازی ایران و کره در چارچوب مقدماتی جام جهانی، ناظر فدراسیون فوتبال آسیا به نصب پرچم‌های مذهبی اعتراض کرد و خواهان برچیدن آن‌ها شد ولی به گزارش رسانههای داخلی، مسئولان فدراسیون فوتبال ایران از این کار امتناع کردند. روی بسیاری از پارچه‌نوشت‌ها با مضمون مذهبی، مهر سازمان‌های دولتی ایران هم‌چون «سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران» به چشم می‌خورد. به این ترتیب ایران نمی‌تواند ادعا کند استفاده از این پرچم‌های مذهبی به نوعی حرکت «خود‌جوش مردمی» بوده است. مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال ایران پیش از این درباره خطر جریمه ایران به خاطر استفاده از «شعائر مذهبی» در استادیوم فوتبال گفته بود: «چیزی که وجود دارد ممنوعیت استفاده از شعائر مذهبی در بازی‌هاست اما ما حتی اگر بخواهیم جریمه هم بدهیم باز هم این کار را می‌کنیم و پرچم های مشکی بزرگ در ورزشگاه نصب خواهد شد.»
مخالفان استفاده از چنین نهادها و نشانه هایی می گویند: اگر دولت‌های دیگر کشورهای عضو فیفا هم بخواهند هم‌چون دولت ایران با زیر پا گذاشتن قوانین این نهاد بین‌المللی به صورت دستوری و سازماندهی شده، استادیوم‌های ورزشی را به محلی برای تبلیغ دین و یا سیاست تبدیل کنند، آن گاه مسابقات ورزشی به محلی برای تبلیغ و رودرویی دین و سیاست مواجه خواهد شد که با اهداف صلح طلبانه و انسان دوستانه ی فعالیت های ورزشی کاملا مغایر است.
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/9mey77hj