تارنگاشت عدالت – بایگانی دورۀ دوم
منبع: رويترز
۱۵ ژوئن ۲۰۱۰
برگردان: ع. سهند
ايالات متحده بعد از سرزنش ايران در نهاد حقوق بشر سازمان ملل ادعای پيروزی کرد
توضيح مترجم: ايالات متحده و کشورهای عضو ناتو و اتحاديه اروپا، در شورای حقوق بشر سازمان ملل بيانيه‌ای را در حمايت از «جنبش سبز» داخل ايران قرائت کردند. خانم نماينده ايالات متحده در آن نشست با يک شال سبز بر گردن، در همبستگی با «سبز»ها نقش رهبری را به عهده داشت. دقت در نام کشورهای امضاء کننده بياينه بايد هشدار ديگری باشد نسبت به چين‌ستيزی و روسيه‌ستيزی که دانسته يا ندانسته سعی دارد توجه را از نقش اصلی ايالات متحده، ناتو و اتحاديه اروپا در توطئه‌ها عليه کشور و مردم ما منحرف نماید.
***
روز سه شنبه ايران در شورای حقوق بشر سازمان ملل به خاطر سرکوب خشن ناآرامی‌های بعد از انتخابات رياست جمهوری ۲۰۰٩ مورد سرزنش قرار گرفت، چيزی که ايالات متحده آن را يک پيروزی برای مردم ايران ناميد.
در کل، ۵۶ کشور [از ۱٨٩ کشور] از آنجمله ايالات متحده بيانيه پيشنهادی ايالات متحده را تأييد کردند و نگرانی خود را نسبت به بازداشت و اعدام مخالفان اعلام نموده، از تهران خواستند آزادی‌های اساسی بيان، مطبوعات و اجتماع را رعايت کند.
«آيلين چمبرلين داناهيو» نماينده ايالات متحده به خبرنگاران گفت: «ما توانستيم، در يک نقطه عطف حياتی برای مردم ايران يک حمايت فرامنطقه‌ای از اين بيانيه را، از تمام نقاط جهان، به دست آوريم.»
«داناهيو» که يک شال سبز روشن به گردن داشت متن را «بيانيه همبستگی با جنبش سبز در داخل ايران» ناميد.
او گفت: «ددمنشی و خشونتی که رژيم ايران عليه مدافعان حقوق بشر و معترضين مسالمت‌آميز مرتکب شد تهوع‌آور است.»
حميد بعيدی نژاد، نماينده ايران برخوردار از حمايت متحدين مسلمان و غيرمسلمان ايران، در ابتدا با متن به دلايل مربوط به شيوه کار شورا مخالفت کرد، اما بعداً اجازه داد آن متن به طور کامل از طرف «بنته انگل-هنسن» نماينده نروژ قرائت شود.
بيانيه که الزام‌آور نيست، پس از آن‌که شورای امنيت سازمان ملل هفته گذشته تحريم‌های تنبيهی عليه ايران را به خاطر وجود نگرانی از اين‌که برنامه مخفی انرژی اتمی آن تلاشی برای توليد بمب اتمی است، افزايش داد، بر فشار بر ايران می‌افزايد.
«نام بردن و شرم‌سار کردن»
ايالات متحده برای اولين بار سال گذشته، بعد از انتخاب شدن به عنوان عضو اين مجمع که در سال ۲۰۰۶ تأسيس شد، به شورا پيوست.
شورا که تحت سلطه کشورهای در حال توسعۀ نگران از مداخله در امور داخلی‌شان قرار دارد، به ندرت به «نام بردن و شرم‌سار کردن» دولت‌ها متوسل می‌شود. استثنای اصلی اسرائيل است، که به طور منظم به خاطر رفتارهای سوء ادعايی در اراضی اشغالی محکوم می‌شود.
«داناهيو» گفت جلب توجه به وضعيت حقوق بشر در ايران يکی از اولويت‌های باراک اوباما رييس‌جمهور ايالات متحده است، که دولت او بر برنامه اتمی ايران نيز تمرکز کرده است.
او گفت: «رهبری ايالات متحده در شورای حقوق بشر مهم است. بدون درگير بودن ايالات متحده در اينجا، ما يک خلاء رهبری ايجاد می‌کنيم که با اولويت‌های ديگران پُر خواهد شد. موفقيت امروز در شورای حقوق بشر شاهدی است بر رهبری چندبُعدی ايالات متحده، و هم‌چنين بر مشارکت نيرومندی که ما با ديگر رهبران در سراسر جهان داريم.»
پاکستان، به نمايندگی از جانب «کنفرانس سازمان کشورهای اسلامی»، و کشورهای آفريقايی و کشورهای عضو جنبش عدم تعهد در بحث از ايران حمايت کرد. مخالفت اين کشورها اين بود که مورد ايران، «کشوری با شرايط ويژه»، تحت دستور کار يک نشست تاريخی حقوق بشر که در سال ۱۹۹۳ در وين منعقد شد، بررسی می‌شود.
ضمير اکرم نماينده پاکستان، ضمن اشاره به خلف اعتبارباخته شورا گفت: «اجازه دادن به اين، به تکرار پراتيک کميسيون حقوق بشر منجر خواهد شد که «نام بردن و شرم‌سار کردن» اسم بازی بود که نهايتاً به مرگ کميسيون انجاميد.»
ايالات متحده و نروژ به طور گسترده برای اين‌که کشورها بيانيه را تأييد کنند، فعاليت نموده، گفتند اولين سالگرد اعتراضات خشونت‌بار بايد برجسته شود.
اعتراضات خيابانی بعد از انتخابات ۲۰۰٩، که بدترين ناآرامی از بنيانگذاری جمهوری اسلامی در سال ۱٩٧٩ بود، به طور خشن از طرف سپاه پاسداران سرکوب گرديد. در ادامه، بازداشت‌های گسترده صورت گرفت. دو نفر به دار آويخته شدند و شماری در زندان‌ها در بازداشت به سر می‌برند.
متن نسبت به «رويدادها شامل سرکوب خشن نارضايتی، بازداشت و اعدام بدون رسيدگی قانونی، تبعيض شديد عليه زنان و اقليت‌ها- از آنجمله افراد بهايی- و محدوديت‌ها بر آزادی بيان و مذهب» ابراز نگرانی می‌کند.
http://www.reuters.com/article/idUSTRE65E40W20100615
***
متن کامل بيانيه ۵۶ کشور که در شورای حقوق بشر قرائت شد:
رياست محترم شورا،
اعلاميه و برنامه عمل وين (VDPA) اعلام می‌کند که «حقوق بشر و آزادی‌های پايه حق ابتدايی همه انسان‌ها از بدو تولد است» و «مهم‌ترين مسؤوليت دولت‌ها محافظت و ترويج اين حقوق می‌باشد.» اين اعلاميه هم‌چنين می‌گويد: «محافظت و ترويج همه موارد حقوق بشر دغدغه مشروع تمامی جامعه بين‌المللی می‌باشد.»
دولت‌های مطبوع ما تعهد جدی‌مان را به اجرای کامل اين اعلاميه (VDPA) که جهانشمول بودن، غيرقابل تفکيک بودن، به هم وابسته بودن و مربوط بودن تمامی اصول حقوق بشر به يکديگر را برقرار می‌کند، تأکيد می‌کنيم.
رياست محترم، يکی از وظايف اصلی اين شورا پيگيری اهداف اعلاميه وين از طريق مهيا کردن مجمعی برای گفت‌وگوی باز و صادقانه مابين اعضا می‌باشد. جايی که ما بتوانيم نگرانی‌ها و دغدغه‌هايمان را مطرح کرده و با همکاری يکديگر تعامل سازنده‌ای داشته باشيم و به صورت معنی‌داری آن نگرانی‌ها را مطرح کنيم.
اين روند بايد همواره بر پايه‌ای باشد که بتوانيم صدای آحاد مردمی که در پی استيفای حقوقشان هستند را بشنويم و از حقوقشان حفاظت کنيم.
رياست محترم،
در اين راستا دولت‌هايی که به اين بيانيه پيوسته اند خواستار ابراز نگرانی نسبت به عدم پيشرفت در محافظت از حقوق بشر در ايران می‌باشند. به خصوص پس از وقايعی که بعد از انتخابات خرداد ماه گذشته در ايران رخ داده است- وقايعی که شامل سرکوب پرخشونت مخالفان، بازداشت‌ها و اعدام‌ها بدون تضمين حداقل‌های آيين دادرسی، تبعيض‌های شديد عليه زنان و اقليت‌ها از جمله پيروان بهايی و محدوديت‌های آزادی بيان و مذهب می‌شود.
ما نمی‌توانيم بگذاريم که اين نشست شورای حقوق بشر بدون برجسته کردن يکمين سالگرد اين وقايع در اين ماه خاتمه يابد. ما از دولت ايران می‌خواهيم که تعهدات خود در قبال اعلاميه وين را به تمامی اجرا کند و توصيه‌نامه‌های جامعه بين‌المللی که در بررسی دوره‌ای وضعيت حقوق بشر در ايران را قبول کرده به اجرا گذارد از جمله: «به صورت کامل دعوت‌نامه‌های خود از گزارشگران ويژه را به مرحله عمل بگذارد و اجازه بازديد کميسياری عالی حقوق بشر از اين کشور را مهيا کند، آزادی بيان را به اجرا گذاشته، آزادی رسانه‌ها و تجمعات را رعايت کند، حقوق بازداشت‌شدگان و زندانيان را رعايت کند، تمامی توان خود را برای حفاظت از حقوق اقليت‌های مذهبی به کار گيرد، برابری زنان و دختران را در قانون و در عمل تضمين کند و در مورد کشتارها، دستگيری‌ها و بازداشت‌هايی که به دنبال تظاهرات پس از انتخابات ۱۳۸۸ اتفاق افتاد، تحقيق و تفحص مستقل انجام دهد.»
رياست محترم،
تمام دولت‌هايی که به اين بيانيه پيوستند و از آن حمايت می‌کنند از آن جهت اين اقدام را صورت دادند که شاهد بهبود وضعيت حقوق بشر آحاد مردم ايران باشند. تمام کسانی که حقوق بشر جهانشمولشان نقض شده است بايد بدانند که صدايشان توسط اين شورا شنيده شده است و ما اعضای جامعه بين‌المللی مشغول همکاری با يکديگر هستيم تا به نيازها و بهبود وضع زندگی آن‌ها واکنش نشان دهيم. با توجه به اين نکات، ما مصرانه از دولت ايران می‌خواهيم که به گروه‌های مختلف اجتماعی و سياسی احترام گذاشته و به اين گروه‌ها اجازه دهد تا با آزادی، عقايد خود را مطرح کنند و محترمانه با آن‌ها گفت‌وگو کند.
با سپاس از رياست محترم
کشورهای امضاکننده بيانيه:
آلبانی، اندورا، استراليا، اتريش، بلژيک، بوسنی و هرزگوين، بلغارستان، کانادا، شيلی، کوستاريکا، کرواسی، قبرس، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، يونان، مجارستان، ايسلند، ايتاليا، ژاپن، لاتوی، ليبريه، ليختن اشتاين، ليتوانی، لوکزامبورگ، مالديز، مالتا، مکزيکو، مولداوی، موناکو، مونته‌نگرو، هلند، نيوزيلند، نروژ، پاناما، پرو، لهستان، پرتغال، جمهوری مقدونيه، رومانی، اسلواک، اسلوانی، جزاير سولومون، اسپانيا، سوئد، سوئيس، تيمور- لسته، بريتانيا، ايالات متحده آمريکا و وانواتو.
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/yn722cx4