تارنگاشت عدالت – بایگانی دورۀ دوم

منبع: گرانما
برگردان: ع. سهند

فردا روز جهانی کارگران است. مارکس دعوت به اتحاد کرد: «کارگران جهان متحد شويد»، گرچه اکثر فقرا کارگر نبودند. لنين، که حتا فراگيرتر بود، دهقانان و خلق‌های تحت استعمار را به مبارزه مشترک تحت رهبری پرولتاريا فراخواند. ما آنطور که برخی‌ها تصور می کنند آتش افروز نييستيم، اما احمق هم نيستيم که کسانی که فکر می‌کنند تنها چيز مهم در جهان قوانين بازار و نظام توليد سرمايه‌داری است بتوانند ما را فريب دهند. همه ما وظيفه داريم برای صلح مبارزه کنيم؛ گزينه ديگری وجود ندارد. معهذا، دشمن هرگز نبايد دچار اين توهم شود که کوبا تسليم خواهد شد.

 

تأملات رفيق فيدل: روز فقرای جهان

 

فردا روز جهانی کارگران است. مارکس دعوت به اتحاد کرد: «کارگران جهان متحد شويد»، گرچه اکثر فقرا کارگر نبودند. لنين، که حتا فراگيرتر بود، دهقانان و خلق‌های تحت استعمار را به مبارزه مشترک تحت رهبری پرولتاريا فراخواند.

روز برگزاری جشن بياد شهدای شيکاگو که در اول ماه مه ۱۸۸۶ در يک کشور سرمايه‌داری که توده‌های زحمتکش آن از بيکاری و ديگر مصائب همراه با بحران‌های اقتصادی و غيرقابل تفکيک از نظام رنج می‌بردند، انتخاب شد. حقوق آن‌ها برسميت شناخته نمی‌شد و بورژوازی به اتحاديه‌ها بعنوان سازمان‌های ترورريستی که دشمن مردم آمريکا بودند، نگاه می‌کرد.

سرمايه‌داران بعداً برای غيرمنسجم کردن مبارزه انقلابی به بهترين سلاح‌های خود- تفرقه و اکونوميسم- متوسل شدند. جنبش کارگری دچار انشعاب شد؛ برای بسياری که در فقر رقت‌انگيز زندگی می کردند، بجای تغيير جامعه، تقاضاهای سنديکائی هدف اصلی شد.

ايالات متحده کشور سرمايه‌داری دارای بزرگ‌ترين شکاف بين درآمدهای ثروتمندان و فقرا شد. در سايه سلطه آن، آمريکای لاتين يک منطقه جهان سومی شد که در آن نابرابری بين ثروتمند و فقير بسيار عميق بود. ثروتمندان از شيوه‌های زندگی لذت می‌بردند که قابل مقايسه با شيوه‌های زندگی بورژوازی در کشورهای توسعه يافته اروپا بود. مفهوم ميهن در ميان ثروتمندترين اقشار جمعيت ناپديد شد.

برخورد بين قدرت بزرگ شمال و انقلاب کوبا غيرقابل اجتناب بود. به مقاومت قهرمانانه‌ای که مردم کشور کوجک ما نشان دادند کم بها داده شد.

آن‌ها امروز حاضرند ما را ببخشند، اگر ما مانند بردگانی که بعد از تجربه کردن آزادی يکبار ديگر شلاق و يوغ را می پذيرند، خود را تسليم کنيم و به آغُل بازگرديم.

امروزه کره زمين با بجران‌های اقتصادی، بيماری‌های فراگير، تغييرت اقلیمی، خطرات جنگ و ديگر مشکلات همزمان دست به گريبان است. وظيفه سياسی پيچيده‌تر می‌شود، و هنوز کسانی وجود دارند که معتقدند خلق‌ها را می‌توان مانند عروسک به بازی گرفت.

هنوز نمی‌توان در باره تکامل آتی دولت کنونی ايالات متحده حرف آخر را زد. عناصر جديدی، هم عينی و هم ذهنی، وجود دارد. ما با دقت هر گام او را در نظر گرفته و مطالعه می‌کنيم. ما آنطور که برخی‌ها تصور می کنند آتش افروز نييستيم، اما احمق هم نيستيم که کسانی که فکر می‌کنند تنها چيز مهم در جهان قوانين بازار و نظام توليد سرمايه‌داری است بتوانند ما را فريب دهند. همه ما وظيفه داريم برای صلح مبارزه کنيم؛ گزينه ديگری وجود ندارد. معهذا، دشمن هرگز نبايد دچار اين توهم شود که کوبا تسليم خواهد شد.

ما اميدواريم که در هر روز اول ماه مه، هزاران زن و مرد، از هر گوشه جهان، روز جهانی کارگران، روزی که طی پنچاه سال جشن گرفته شده است، را با ما سهيم شوند. تصادفی نبود که مدتها قبل از اول ژانويه ۱۹۵۹ ما اعلام کرده بوديم که انقلاب ما انقلابی فروتن، بدست فروتن و برای فروتن خواهد بود. دستاوردهای ميهن ما در عرصه های آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، علوم، فرهنگ و ديگر زمينه ها، و بويژه نيرو و وحدت مردم ما، عليرغم محاصره اقتصادی بيرحمانه، اين را نشان می دهد.

فيدل کاسترو روز
۳۰ آوريل ۲۰۰۹
۶:۱۸ بعد از ظهر

پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/3vxaj4ke