تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم
منبع: صدای سوسیالیستی (نشریه حزب کمونیست ایرلند)
نویسنده: هدلبرتو لوپز بلانچ (شبکه دفاع از بشریت – کوبا)
۱۰ ژانویه ۲۰۲۲
خطر: فرار مغزها و منابع انسانی
همه‌گیری ویروس کرونا برای همه ملت‌های جهان، و به‌ویژه برای کشورهای کم‌تر توسعه‌یافته که اکنون با تهدید اقتصادی جدی دیگری – سرقت مغزها و منابع انسانی به وسیله کشورهای توسعه‌یافته – مواجه هستند فاجعه‌بار بوده است.
مقاله‌ای در نیویورک تایمز در ۲۴ نوامبر ۲۰۲۱ (از شش مقاله متوالی که به مهاجرت اختصاص یافته است) تأکید می‌کند که کووید بسیاری از مردم را در خانه نگه داشته است؛ و اکنون چندین کشور توسعه یافته، رویارو با نیروی کار سالخورده و کمبود نیروی کار، برای جذب، آموزش و ادغام خارجی‌ها عجله دارند.
تا این اواخر، با مانورهای تبلیغاتی پنهان، غارت استعدادها و متخصصان فارغ‌التحصیل در آمریکای لاتین و کارائیب در حال تبدیل‌شدن به یک همه‌گیری مرگبار برای توسعه این ملت‌ها بود.
پیش از همه‌گیری، یک گزارش از «نظام اقتصادی آمریکای لاتین و کارائیب» (SELA) نشان داد که در دوره‌های اخیر آمریکای لاتین منطقه‌ای از جهان بوده است که بیش‌ترین افزایش مهاجرت به کشورهای توسعه‌یافته را داشته است. این ارقام برای کشورهایی که با منابع اندک و تلاش‌های عظیم متخصصان خود را پرورش می‌دهند، و کشورهای دیگری که پتانسیل بیش‌تری دارند بطور رایگان آن‌ها را می‌برند، از نظر اقتصادی زیان‌بار است.
«نظام اقتصادی آمریکای لاتین و کارائیب» گزارش داد که بین ۱۹۹۰ و ۲۰۱۰، حدود ۴٫۱ میلیون پزشک، مهندس، متخصص سایبرنتیک، ریاضیدان، معمار و دیگر متخصصان آمریکای لاتین به ایالات متحده و یک میلیون نفر به اتحادیه اروپا مهاجرت کرده‌اند، پرده‌هایی که برای پنهان کردن این سرقت‌ها بکار گرفته می‌شد فرو ریخته است و اقدامات به صورت آشکار انجام می‌شود.
پاراگ خانا، مشاور دولت‌ها پیرامون سیاست مهاجرت و نویسنده کتاب «حرکت» (۲۰۲۱) می‌گوید «این یک جنگ برای استعدادهای جوان است. با جدیت کشورها برای داشتن یک جمعیت متعادل و رفع کمبود نیروی کار، رده‌بندی و رمزگذاری بسیار روشن‌تری برای سطوح اقامت وجود دارد.»
مقاله نیویورک تایمز می‌گوید: «در حالی که اقتصاد جهانی دوباره به راه می‌افتد و سعی می‌کند همه‌گیری را کنار بگذارد، یک نبرد جهانی برای جوانان و افراد ماهر آغاز شده است. با ویزاهای سریع و وعده‌های اقامت دائم، بسیاری از کشورهای ثروتمند که اقتصاد جهانی را می‌چرخانند، پیامی را به مهاجران ماهر در سراسر جهان می‌فرستند: ما به شما کار پیشنهاد می‌کنیم.»
مقاله نیویورک تایمز گزارش می‌دهد که در آلمان، مقامات اذعان کردند که برای پُر کردن مشاغل گوناگون هر سال به ۴۰۰ هزار مهاجر جدید نیازدارند و صدور ویزا برای افراد را تسریع نموده و برای اقامت و یافتن منابع اشتغال به افراد ویزای شش ماهه می‌دهند.
کانادا که برای پنجمین سال متوالی کاهش زایمان داشت، قصد دارد به ۱٫۲ میلیون مهاجر جدید اقامت دهد. و نیوزیلند اعلام کرد که به صدها نفر از دارندگان ویزای موقت اقامت دائم اعطا خواهد کرد. بلژیک، فنلاند و یونان به خارجیانی که با ویزای دانشجویی یا مقوله‌های دیگر وارد شده بودند، حق کار اعطا کردند.
نویسنده می‌افزاید: در استرالیا، جایی که معادن، بیمارستان‌ها و بارها پس از تقریباً دو سال با بسته‌شدن مرزها با کمبود نیروی کار مواجه هستند، دولت قصد دارد تعداد مهاجران را دو برابر کند، در حالی‌که بریتانیا که پس از برگزیت و همه‌گیری متحمل فرار کارگران شده است، ورود کارگران از کشورهای گوناگون را خواهد پذیرفت.
ایالات متحده، بزرگ‌ترین دریافت‌کننده مهاجر، از طریق طرح‌هایی که دهه‌ها است ایجاد کرده است، مانند «کارت سبز» و ترفندهایی مانند عفو مشروط و غیره بدون منع میلیون‌ها کارگر موقت که در کشاورزی، خدمات و ساختمان کار می‌کنند، پذیرش پرسنل متخصص را تضمین می‌کند.
واقعیت این است که با فرار مغزها، کشور مبدأ سرمایه‌گذاری در آموزش عالی این متخصصان و هم‌چنین سرمایه اجتماعی که فرد بخشی از آن بود را از دست می‌دهد، این امر باعث کاهش امکانات اقتصادی و توسعه کشور می‌شود.
گزارش «سازمان همکاری و توسعه اقتصادی» (OECD) نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷، در مجموع ۸۶۶ هزار مکزیکی از جمله «دانشمندان، تکنسین‌ها، و پرسنل بسیار ماهر» مهاجرت کرده‌اند. پس از مکزیک، کلمبیا (۳۶۴هزار)، کوبا (۳۴۵هزار)، جامائیکا (۲۷۱هزار)، برزیل (۲۶۶هزار)، پرو (۲۵۱هزار)، آرژانتین (۲۲۲هزار)، ونزوئلا (۱۹۹هزار)، جمهوری دومنیکن (۱۶۸هزار)، اکوادور (۱۶۰هزار)، هائیتی (۱۵۷هزار) و السالوادور (۱۲۵ هزار) مهاجر قرار دارند.
جمهوری کوبا یک مورد سیاسی ویژه برای ایالات متحده است، که بیش از شصت سال است محاصره اقتصادی-مالی خفه‌کننده‌ای را بر آن تحمیل کرده است، و در تلاش برای نابودی انقلاب آن، تسهیلات مهاجرتی فراوانی را در اختیار هر شهروند کوبا، که تنها کسی است که در جهان از این «مزایا» برخوردار است قرار می‌دهد.
کشورهای توسعه‌یافته پس از کمبود متخصصان واجد شرایط، به دلیل عوامل گوناگونی که اکنون از آن رنج می‌برند، مانند لاشخور به کشورهای در حال توسعه هجوم آورده‌اند تا متخصصان آن‌ها را بربایند. بار دیگر ثروتمندان علیه فقیرترین‌‌ها حرکت می‌کنند و ایجاد یک جهان منصفانه‌تر و عادلانه‌تر برای خیر بشریت را بیش از پیش ضروری می‌سازند.
https://socialistvoice.ie/2022/01/danger-the-brain-drain-and-human-resources/
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/52nuhupk