پکن نه تنها یک دکل حفاری نفتی را در آب‌های مورد مناقشه در دریای جنوب چین مستقر نمود، بلکه ۸٣ کشتی نیز به آن‌جا اعزام کرد. در ویتنام، این مانورها بمثابه اقدامات تجاوزی تلقی می‌شوند و احساس ناسیونالیستی را برانگیخته‌اند. در سرتاسر ویتنام، خاطرات تجاوزات متعدد گذشته چین زنده است، بویژه جنگ ١۹۷۹ چین- ویتنام. این خاطرات هر حادثه را امکان وقوع یک جنگ تلقی می‌کند. تمایل ایالات متحده به انتقال ۶٠ درصد از نیروهای دریایی خود به منطقه آسیایی اقیانوس آرام تا سال ٢٠٢٠ موجب شروع مجدد تنش‌ها شده است.
تارنگاشت عدالت- بایگانی دورۀ دوم
منبع: اومانیته
١۵ مه ٢٠١۴
برگردان: ع. سهند
شورش‌های خشونتآمیز در ویتنام
موج نارضایتی در ویتنام علیه استقرار دکل حفاری چین در آب‌های مورد ادعای ویتنام در دریای جنوب چین در ماه مه، تاکنون منجر به مرگ سه کارگر چینی و زخمی شدن یک‌صدنفر دیگر شده است. هفته گذشته پس از یک‌سری اعتراضات، روز سه‌شنبه شورش ابتدا در مناطق صنعتی جنوب کشور که سرمایه خارجی بر آن مسلط است آغاز شد و سپس به ٢٢ استان از ۶٣ استان ویتنام سرایت کرد، و ٢٠٫٠٠٠ معترض در آن شرکت کردند. بویی کوآنگ وینه، وزیر برنامه و سرمایه‌گذاری پس از آن‌که پارک صنعتی، از جمله دو کارخانه تولید فولاد متعلق به تایوان غارت شد و سه ساختمان آن که محل زندگی کارگران چینی است به خاکستر مبدل شد اعلام کرد «من از نخست‌وزیر تقاضا کرده‌ام اقدامات سختی را در پیش گیرد.»
در بحبوحه شورش‌ها، چندین کارخانه، از جمله کارخانه‌های تولید محصولات «نایک» و «آدیداس» تعطیل شد. هوانگ چیه-پنگ دیپلومات تایوانی توضیح داد: «شورشیان رفته‌اند، اما ما نگران بازگشت آن‌ها هستیم.» کارخانه‌های دیگری در نزدیکی شهر هوشی مین روز سه‌شنبه در آتش می‌سوختند. پس از استقرار نیروهای پلیس ضدشورش و دستگیری ۵٠٠ نفر، مقامات ویتنامی به مردم اطمینان دادند که اوضاع تحت کنترل است. بعلاوه، به گفته مقامات کامبوجی، ۶٠٠ تبعه چین در گذرگاه مرزی باوت از ویتنام وارد کامبوج شده‌اند.
خاطره جنگ ١۹۷۹ چین-ویتنام هنوز زنده است
پکن نه تنها یک دکل حفاری نفتی را در آب‌های مورد مناقشه در دریای جنوب چین مستقر نمود، بلکه ۸٣ کشتی نیز به آن‌جا اعزام کرد. در ویتنام، این مانورها بمثابه اقدامات تجاوزی تلقی می‌شوند و احساس ناسیونالیستی را برانگیخته‌اند. در سرتاسر ویتنام، خاطرات تجاوزات متعدد گذشته چین زنده است، بویژه جنگ ١۹۷۹ چین- ویتنام. این خاطرات هر حادثه را امکان وقوع یک جنگ تلقی می‌کند.
اعمال حاکمیت بر جزایر پاراسل و اسپراتلی، با موقعیت عالی آن‌ها در امتداد خطوط دریایی و امکان اکتشاف نفت و گاز در آن‌ها، موجب درگیری‌های کنونی بین چین با ویتنام، و همچنین با تایوان، برونی، مالزی، و فیلیپین شده است. تمایل ایالات متحده به انتقال ۶٠ درصد از نیروهای دریایی خود به منطقه آسیایی اقیانوس آرام تا سال ٢٠٢٠ موجب شروع مجدد تنش‌ها شده است. در حال‌حاضر، یک‌سری پایگاه‌ها و اتحادهای نظامی ایالات متحده با ژاپن، کره جنوبی، تایلند و فیلیپین به پکن احساس محاصره شدن را می‌دهد.
ویتنام بر «کنوانسیون ١۹۸٢ سازمان ملل متحد درباره حقوق دریا» پافشاری می‌کند
در حال‌حاضر، هانوی فعالیت پکن را «غیرقانونی»، و بمثابه نقض «اعلامیه ٢٠٠٢ درباره رفتار طرف‌ها در دریای جنوب چین» محکوم می‌کند، و خواهان خروج دکل حفاری نفتی است. دوآنگ پی دونگ، سفیر ویتنام در فرانسه در مصاحبه با اومانیته گفت «کشتی‌های حفاظتی چین به کشتی‌های ویتنامی اصابت کردند و با توپ آبی به آن‌ها شلیک نمودند، و موجب خسارات و زخمی شدن شماری از خدمه شدند.» نشست اتحادیه ملل جنوب شرقی آسیا (آسه‌آن) که هفته گذشته در برمه برگزار شد «نگرانی شدید» خود را اعلام کرد و اظهار نگرانی نمود که درگیری، که اعتماد سیاسی منطقه را تضعیف کرده است، میتواند گسترش یابد و ملت‌های دیگر را درگیر کند.
ویتنام در طرح موضع خود بر «کنوانسیون ١۹۸٢ سازمان ملل متحد درباره حقوق دریا» پافشاری نموده و بر تمایل خود به حل بحران سیاسی تأکید می‌کند. دوانگ چی دونگ توضیح داد: «ویتنام که قربانی درگیری‌ها و جنگ‌های بی‌شماری بوده است، و بیش از هر کس دیگری از درگیری و جنگ خسارت دیده است، به صلج امید دارد و خواهان صلح است.»
در سطح بینالمللی، بریتانیا نگرانی خود را از «تشدید تنش‌ها» اعلام کرد، اتحادیه اروپایی از هانوی و پکن خواست از درگیر شدن در هر«اقدامات یک‌جانبه» که صلح و ثبات را به مخاطره بیاندازد خودداری نمایند. مبادلات بازرگانی بین چین و ویتنام در سال ٢٠١٣ حدود ۵٠٫٢ میلیون دلار تخمین زده می‌شود، که نسبت به سال قبل ٢٢ درصد افزایش نشان می‌دهد، پکن طرف بازرگانی اصلی ویتنام است، و دو رژیم اخیراً موافقت‌نامه‌هایی را در زمینه کشاورزی، خدمات برقی، مخابرات و آموزش امضاء کردند.