تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم
منبع: صدای سوسیالیستی، نشریه حزب کمونیست ایرلند
نویسنده: ریموند اُ دوبهگیل
۳۰ آوریل ۲۰۲۲
جنگ جهنم روی زمین است که باید به هر قیمتی از آن اجتناب نمود. ما وظیفه داریم با صلح با جنگ بجنگیم – همانطور که وظیفه داریم با حقیقت با دروغ مبارزه کنیم. لازم به ذکر است که اشاعه فریبکاریهایی که در توضیح داده شد با ممنوعیت آشکار رسانههای «طرفدار روسیه» (یعنی «غیرخودی») در مراحل اولیه درگیری، امکانپذیرتر شد. برای ما، به مثابه سوسیالیست و به مثابه انسان، ترویج آرمان صلح، حقیقت و انسانیت هیچگاه حیاتیتر از این لحظه برای نبوده است. در این جنگ اندیشهها، کل ماشین غارتگر امپریالیسم حریف ماست: بنابراین ما باید بر اصول خود، و به تعهد خود به حقیقت پایدار باشیم.
منافع، دروغها و مه جنگ در اوکرائین
در حالی که درگیری در اوکرائین وارد ماه چهارم میشود، هرگز برای ما مهمتر از این نبوده که از آتشبس، صلح و دیپلماسی دفاع کنیم. متأسفانه، صداهایی که قصد انجام این کار را دارند بیش از پیش در گفتمان رسانهای و سیاسی غرب به حاشیه رانده میشوند، و فصل شرمآور دیگری به تاریخ اروپای بهاصطلاح «متمدن» افزوده میشود.
در غرب بحای آتشبس، صلح و دیپلماسی، با شدت هر چه بیشتر بر طبل جنگ کوبیده میشود، و ژنرالهای صندلینشین از سانفرانسیسکو تا استکهلم خوشحالند که میگذارند اوکرائینیها در خدمت به معتقدات و باورهای آنها بجنگند و بمیرند.
برای جا انداختن این دکترین جنگ تمام عیار در افکار عمومی غربی، سیاستمداران و دست اندرکاران رسانهای آنها ملزم به اجرای یک سری فریبکاری شده، و تا حدودی در انجام آن موفق بودهاند. ما سه مورد از بزرگترین دروغهایی را که در خدمت جنگ قرار دارند و از این درگیری بیرون آمدهاند را بررسی خواهیم کرد.
دروغ شماره ۱: درگیری در فوریه ۲۰۲۲ آغاز شد
توضیح استانداردی که در رسانههای غربی برای حمله روسیه در فوریه ۲۰۲۲ به اوکرائین ارائه شده است، معمولاً مجموعهای مبهم از کلیشههای بیگانههراسی است که شامل یک، یا چند ادعای زیر میشود:
● درگیری هدف شخصی رئیسجمهور ولادیمیر پوتین است که از نوعی نارسایی روانی و جسمی، که او را مجبور مینماید نسبت به همسایگان خود تهاجمی عمل کند، رنج میبرد.
● هدف از حمله در درجه اول تصرف کییف و سرنگونی دولت اوکرائین بود.
● حمله به اوکرائین صرفاً مقدمهای است برای ادامه پیشروی روسیه به سمت غرب تا زمانی که تمام اروپا را کنترل نماید.
لازم به گفتن نیست که مانند بسیاری از گمانه زنیهای احساسی، هیچیک از موارد فوق را نمیتوان با استناد به حقایق موجود اثبات کرد. در واقع هیچیک از آنها با اهداف اعلام شده دولت روسیه، که هدف خود را «نظامیگری زدایی، نازیزدایی، و رهایی مردم شرق اوکرائین» اعلام کرده است، مطابقت ندارد.
ما نیازی به قبول حرف پوتین نداریم، زیرا مطمئناً میتوانیم این را ثابت کنیم که مردم شرق اوکرائین از زمان کودتای «یورو-میدان» در سال ۲۰۱۴ تحت انقیاد بودهاند: از آن زمان تاکنون نزدیک به ۱۴۰۰۰ غیرنظامی – که عمدتاً از قومیتهای روسی و روما بودند – در دونباس توسط نیروهای اوکرائینی، که گروه نئونازی آزوف (که اکنون در شهر بندری ماریوپل در محاصره قرار دارد) و به دلیل توحش و بیرحمی بدنامترین آنها است – کشته شدهاند.
در حقیقت، خشونت اعمال شده بر جمعیت دونباس در هشت سال گذشته، که قبل از حمله روسیه در ۲۴ فوریه به شدت افزایش یافته بود، یکی از عوامل اصلی تعیینکننده در سوق دادن درگیری از جنگ داخلی به وضعیت غمانگیزی است که اکنون پس از آنکه جمهوریهای خلق در دونیتسک و لوگانسک از فدراسیون روسیه برای دفاع از خود در برابر حملات اوکرائین درخواست حمایت نظامی کردند، شاهد آن هستیم.
دروغ شماره ۲: ارسال تسلیحات به اوکرائین اقدامی ضدجنگ است
طی جند ماه گذشته، یک وارونهسازی جالب از عقل سلیم و نجابت – حداقل در زندگی سیاسی غربی – این ایده بوده است که ارسال تسلیحات سنگین به یک منطقه جنگی، همانکاری که کشورهای همسو با ناتو از اواخر فوریه در اوکرائین انجام دادهاند، اقدامی ضدجنگ است، و اقدامی نیست که درگیری را طولانی نماید و تعداد تلفات مستقیم و غیرمستقیم جنگ را افزایش دهد.
باید به خاطر داشت که قربانیان اصلی در هر جنگ غیرنظامیان هستند. علاوه بر کشتهشدگان جنگ، پیشبینی میشود که این درگیری حداقل ۱۰ میلیون آواره اوکرائینی را به همراه داشته باشد. تنها در این بستر، نادیده گرفتن کامل امکان حلوفصل دیپلماتیک، و در واقع، لجنپراکنی علیه آن به وسیله صداهای سیاسی دستگاه و عروسکهای آن در رسانهها، جنایت علیه بشریت است.
آنچه به جای آن رخ میدهد این است که به دستور سازندگان تسلیحات آمریکایی، ایالات متحده و کشورهای مختلف اروپایی تجهیزات نظامی قدیمی از جمله تانکها، موشکاندازها و جتهای جنگنده را به اوکرائین میفرستند، تا آنها را با تسلیحات جدیدی که البته، توسط ایالات متحده تولید و با قیمت بالا فروخته میشود- جایگزین نمایند.
همانطور که نویسنده بزرگ، توماس پینچون اشاره کرد: «جنگ حقیقی، جشن بازارهاست.» و این واقعیت غمانگیزدر هیچجا به اندازه درگیری اوکرائین عینیت ندارد. ما به جای کارزار اصولی ضدجنگ، بازار داغ برای سازندگان تسلحات را داریم که با مرگ بیگناهان به درگیری، که طبق همه دیدگاهها، به استثنای دیدگاه سودورزان از جنگ، کاملاً قابل اجتناب است، دامن میزنند.
دروغ شماره ۳: اوکرائین میتواند در جنگ پیرور شود
شاید موذیانهترین فریب در تقریباً تمام تبلیغات جنگی غرب این تصور است که اوکرائین میتواند در جنگ پیروز شود، و در حال پیروز شدن است. هر مشاهده آگاهانه از درگیری نشان میدهد که اوکرائین با سرعتی هشدار دهنده، در مقابل نیروهای روسیه، قلمرو خود از دست داده و از دست میدهد. پیشروی نیروهای روسی در شرق اوکرائین در بهترین حالت با مقاومت اوکرائین کاهش یافته، اما متوقف نشده است.
هیچ مقدار تسلیحات که برای درگیری ارسال شود، فاکتهای اساسی را که نشان میدهند روسیه برتری فوقالعادهای در نبردهای توپخانهای و هوایی دارد، تغییر نمیدهد، این بدین معنی است که اوکرائین از نظر تاکتیکی هر گونه جنگ متعارف را باخته است. پیامد احتمالی این معادله توسل به شورش است، پیامدی که به ویژه برای جمعیت غیرنظامی اوکرائین خونین و غمانگیز خواهد بود.
نتیجهگیری
برای هر فرد متفکر و با احساس غیرممکن است که از این لذت ببرد. جنگ جهنم روی زمین است که باید به هر قیمتی از آن اجتناب نمود. ما وظیفه داریم با صلح با جنگ بجنگیم – همانطور که وظیفه داریم با حقیقت با دروغ مبارزه کنیم. لازم به ذکر است که اشاعه فریبکاریهایی که در بالا توضیح داده شد با ممنوعیت آشکار رسانههای «طرفدار روسیه» (یعنی «غیرخودی») در مراحل اولیه درگیری، امکانپذیرتر شد.
برای ما، به مثابه سوسیالیست و به مثابه انسان، ترویج آرمان صلح، حقیقت و انسانیت هیچگاه حیاتیتر از این لحظه برای نبوده است. در این جنگ اندیشهها، کل ماشین غارتگر امپریالیسم حریف ماست: بنابراین ما باید بر اصول خود، و به تعهد خود به حقیقت پایدار باشیم.
https://socialistvoice.ie/2022/04/profits-lies-and-the-fog-of-war-in-ukraine/
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/yv3evu3t