خرابکاری خط لوله گاز یک حمله ضدمردمی بود که برای جلوگیری از تامین صلح مردم در اوکرایین و اروپا طراحی شد.

تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم

منبع: صدای سوسیالیستی
نویسنده: یوجین مک‌کارتا
۴ اکتبر ۲۰۲۲

چه کسی در نورد استریم خرابکاری کرد؟

 

خرابکاری درخط لوله گاز نورد استریم به نفع چه کسانی بود؟

در هفته آخر سپتامبر چند نَشت در نورد استریم ۱ و ۲ رخ داد، که در ۲۹ سپتامبر با یک بریدگی بزرگ به اوج خود رسید.

ساخت خط لوله نورد استریم برای رساندن گاز طبیعی از روسیه به آلمان میلیاردها هزینه داشت. این خط لوله از بستر دریای بالتیک می‌گذرد؛ هم‌چنین از آب‌های سوئد و دانمارک، که هر دو کشور آن‌ها را «مناطق اقتصادی ویژه»، و نتیجتاً بوضوح آب‌های سرزمینی خود اعلام کرده‌اند، عبور می‌کند.

ایالات متحده برای مدت طولانی با طرح نورد استریم مخالف بوده است، این مخالفت در ۷ فوریه امسال، زمانی که رژیم بایدن اعلام کرد «نورد استریم ۲ دیگر وجود نخواهد داشت. ما به آن پایان خواهیم داد» به اوج خود رسید. هنگامی که یک روزنامه‌نگار از بایدن خواست تا در این مورد توضیح بدهد، او بطور سرپوشیده گفت «به شما قول می‌دهم، ما قادر به انجام آن خواهیم بود.»

ایالات متحده از کار مستقل آلمان و فرانسه در کاهش تنش بین اوکرایین و روسیه ناراضی بوده است. هر دو کشور از توافق‌نامه «مینسک ۲» بین اوکرایین و روسیه در سال ۲۰۱۴ حمایت کردد.

اما هنگامی که دولت اوکرایین «از مذاکرات مینسک] به کی‌یف بازگشت، تحت فشار ایالات متحده و بریتانیا به آن توافق‌نامه پشت کردند. هر دو کشور برای مدت زمانی در حال مهندسی جنگ با روسیه بودند. برنامه‌ریزی و مداخله آن‌ها در اوکرایین در کودتای ۲۰۱۴ به اوج خود رسید.

پارلمان آلمان، بوندستاگ، با ۴۷۶ رای موافق و ۱۷۹ رای مخالف علیه افزایش تسلیحات به اوکرائین رای داد. این در پاسخ به فشار فزاینده مردم آلمان بود که خواستار پایان جنگ و لغو تحریم‌ها علیه روسیه هستند.

آلمان، صادرکننده کالاهای مصرفی سطح بالا به چین و روسیه، از تحریم‌های غیرقانونی ایالات متحده علیه هر دو کشور ضربه سختی خورده است. مردم آلمان نیز افزایش ۱۹ درصدی قیمت مواد غذایی را تجربه کرده‌اند.

آلمان، قدرت اقتصادی اول اروپا، برای پیشبرد و حفاظت از منافع اتحادیه اروپا، چه در اروپا و چه در سطح جهان، نیروی اصلی در پیشبرد یک استراتژی سیاسی و نظامی مستقل‌تر برای اتحادیه اروپا، یعنی «همکاری ساختاریافته دائمی» (پسکو) بوده است. پس از حمله تروریستی مشکوک به خطوط لوله نورد استریم، «ولفگانگ گروپ» یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان آلمان،، خواستار «گسست از آمریکا» شد.

با نزدیک شدن به فصل زمستان، مطالبات کارگران آلمانی قوی‌تر می‌شود و این احتمال قطعی وجود دارد که دولت آلمان مجبور شود از استراتژی جنگی ایالات متحده خارج شود. گسست از سیاست تحریم‌ها می‌تواند منجر به بازگشایی نورد استریم ۱ و ۲ برای جریان یافتن گاز شود، تا مردم بتوانند خانه‌های خود را گرم کنند. خرابکاری در خطوط لوله اکنون این گزینه را مسدود می‌سازد.

سفر اولاف شولتز، صدراعظم آلمان به منطقه خلیج فارس (عربستان سعودی، امارات متحده عربی، و قطر) در آخر هفته گذشته (۲۵-۲۴ سپتامبر) به دنبال تامین نفت بیش‌تر، نتیجه موردنظر او را به همراه نداشت.

آلمان برای این‌که به گاز روسیه دسترسی پیدا کند، اکنون باید به اوکرایین و لهستان التماس کند تا اجازه دهند گاز از طریق خطوط لوله قدیمی یامال و دروژبا که توسط اتحاد شوروی ساخت شد، ارسال شود. این هرگونه ابتکار بالقوه صلح از سوی آلمان تحت فشار مردم آلمان را تضعیف می‌کند.

خرابکاری خط لوله گاز یک حمله ضدمردمی بود که برای جلوگیری از تامین صلح مردم در اوکرایین و اروپا طراحی شد.

با اعمال تحریم‌های غیرقانونی علیه روسیه، به‌ویژه در رابطه با تامین انرژی، ایالات متحده کشورهای اروپایی را مجبور به خرید گاز فرک شده آمریکایی و پرداخت هشت تا ده برابر قیمت قراردادی با شرکت روسی گازپروم کرده است.

بنابراین جنگ نیابتی ایالات متحده در اوکرایین به چند اهداف استراتژیک خدمت کرده است. نخست، روسیه را در جنگی گرفتار کرده است که به نظر می‌رسد هیچ راهی برای خروج از آن وجود ندارد: خروج از جنگ باید یک پیروزی نظامی برای یکی از دو طرف دیگر باشد.

دوم، کشورهای بی‌طرف مهم اروپا (حداقل بی‌طرف سابق) را مجبور کرده است که بی‌طرفی را کنار بگذارند و به ناتو بپیوندند.

سوم، این هشداری بود برای هر گونه فعالیت انفرادی مستقل‌تر توسط آلمان یا فرانسه در تعامل با روسیه، و بدون تردید با چین.

چهارم، تحریم‌ها علیه روسیه و وابستگی اجباری به گاز آمریکا آسیب واقعی به اقتصاد کشورهای عضو اتحادیه اروپا وارد می‌کند، و در نتیجه رقیب اصلی سرمایه فراملی آمریکا را تضعیف می‌نماید. ایالات متحده اکنون کنترل سیاسی، اقتصادی و نظامی خود را بر اتحادیه اروپا تقویت کرده است – اگرچه همه عناصر در درون طبقات حاکم اتحادیه اروپا از این چرخش استراتژیک وقایع، که تنها می‌تواند به تنش های فزاینده در داخل و بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا و بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده منجر شود خشنود نخواهند بود.

آزمون بزرگ بعدی: آیا ایالات متحده می‌تواند با محاصره اقتصادی و نظامی چین، سلطه استراتژیک بدون چالشی بدست آورد؟

جهان با اقدامات و استراتژی‌های به ویژه امپریالیسم آمریکا به نقطه بسیار خطرناکی سوق داده شده است.

بنابراین مشخص است که منافع چه کسی با از کار انداختن خط لوله نورد استریم برای همیشه تامین شده است: ایالات متحده.

صلح، چه در اروپا و چه در سطح جهان، به ما اعطاء نخواهد شد، بلکه باید برای آن مبارزه کرد. نقطه شروع در ایرلند پایان دادن به تعامل با ناتو توسط شش دولت محلی با مطالبه بستن تک‌تک تأسیسات حمایتی و تسهیلاتی است که برای استفاده در اختیار ناتو قرار دارند..

ما باید خواهان اصلاح قانون اساسی باشیم تا بی‌طرفی در قانون اساسی ایرلند درج شود.

ما باید به تمام «همکاری نظامی سازنده» با اتحادیه اروپا، به ویژه مشارکت خود در «پسکو» پایان دهیم.

و فرودگاه شانون باید به روی همه پروازهای نظامی بسته شود.

تنها چنین سیاست‌هایی می‌توانند به برقراری صلح کمک نمایند.

https://socialistvoice.ie/2022/10/who-sabotaged-nord-stream/

پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/3zkjhkv7