با ادامه رویدادها، میبینیم که مفسرین بیم و امید خود را به آنچه که در حال رخ دادن است تزریق میکنند. در حالیکه عاقلانه است که از گمانه زنیها یا وعده و وعیدها درباره اینکه جنوب جهانی در حال گسستن زنجیر «امپریالیسم آمریکای شمالی» است احتراز نماییم… آرژانتین هیأت نمایندگی خود را به آفریقای جنوبی نفرستاد، گرچه رئیسجمهور آلبرتو فرناندز به عنوان سخنران دعوت شده بود. ما همچنین میدانیم که سرجیو ماسا وزیر اقتصاد کشور (و نامزد ریاست جمهوری)، بجای آن به ایالات متحده رفت تا با مقامات صندوق بینالمللی پول درباره بدهی این کشور ملاقات کند. رسانهها گزارش دادهاند که یک مقام آرژانتینی در واشنگتن گفته است: «صندوق بینالمللی پول و بریکس دو خانواده بسیار متفاوت هستند»، که بدین معنی است که بوینس آیرس نمیتواند در هر دو باشد.
تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم
منبع: روسیه امروز
نویسنده: بردلی بلانکنشیپ
۲۴ اوت ۲۰۲۳
چگونه یک عضو جدید میتواند همه چیز را برای بریکس پیچیده کند
انتخابات آتی ریاست جمهوری آرژانتین چالش اصلی این گروه بینالمللی را برجسته میسازد
پانزدهمین اجلاس سران بریکس در آفریقای جنوبی، که پیرامون آن سروصدهای زیادی در رسانهها براه افتاده است، سرانجام آغاز شد. بسیاری از ما در کار تفسیر سیاسی برای این برنامهریزی کردهایم، زیرا به هر حال این یکی از داغترین رویدادهای امسال بوده است. دولتهایی مانند چین، تلاش میکنند تا این بلوک متشکل از برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی را به رقیبی برای گروه-۷ مبدل کنند، در حالیکه دولتهای غربی آشکارا خواهان این نیستند.
با روند رو به رشد دلارزدایی – هم از نظر واقعی و هم از نظر برنامهریزی سیاستی – اجلاس آفریقای جنوبی به عنوان یک نقطهعطف برای دلار آمریکا از زمان گسترش بریکس تلقی شد؛ در حالی که کشورها برای پیوستن به بریکس صف کشیدهاند، ایجاد یک سبد ارزی برای تجارت بینالمللی، مهمترین موضوع در دستورکار بود. و اکنون، با ادامه رویدادها، میبینیم که مفسرین بیم و امید خود را به آنچه که در حال رخ دادن است تزریق میکنند. در حالیکه عاقلانه است که از گمانه زنیها یا وعده و وعیدها درباره اینکه جنوب جهانی در حال گسستن زنجیر «امپریالیسم آمریکای شمالی» (imperialismo norteameric) است احتراز نماییم. آرژانتین موضوع شایعاتی است که در آستانه اجلاس سران به راه افتاده است.
بوئنوس آیرس به عنوان یک عضو کلیدی بلوک، یکی از شش عضو جدیدی است که از زمان اولین گسترش بریکس در سال ۲۰۱۰ به آن ملحق میشود. براساس گزارشها، گفتگوهای غیرعلنی درباره الحاق این کشور تحتمحاصره در دستورکار اجلاس سران قرار داشت . ما میدانیم که برای نخستینبار، لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیسجمهور برزیل حمایت خود را از عضویت آرژانتین اعلام کرد.
اما ما همچنین میدانیم که آرژانتین هیأت نمایندگی خود را به آفریقای جنوبی نفرستاد، گرچه رئیسجمهور آلبرتو فرناندز به عنوان سخنران دعوت شده بود. ما همچنین میدانیم که سرجیو ماسا وزیر اقتصاد کشور (و نامزد ریاست جمهوری)، بجای آن به ایالات متحده رفت تا با مقامات صندوق بینالمللی پول درباره بدهی این کشور ملاقات کند. رسانهها گزارش دادهاند که یک مقام آرژانتینی در واشنگتن گفته است: «صندوق بینالمللی پول و بریکس دو خانواده بسیار متفاوت هستند»، که بدین معنی است که بوینس آیرس نمیتواند در هر دو باشد.
همچنین باید گفت که آرژانتین در اکتبر سال جاری با یک انتخابات سخت ریاست جمهوری روبهرو است. خاویر مایلی، اقتصاددان راست افراطی، در انتخابات مقدماتی پیروزی خیرهکنندهای داشت، و با قرار گرفتن در برابر ماسا، نامزد چپ-مرکز، بازارها و جامعه سیاسی را تکان داد. او قول داده است که روابط تجاری با چین را قطع کند و آرژانتین را به سمت «غرب» یا همانطور که او گفت «جهان متمدن» تغییر دهد و یک سیاست اقتصادی رادیکال مبتنی بر بازار شبیه سیاست آگوستو پینوشه دیکتاتور سابق شیلی را اجرا کند. مایلی همچنین هفته گذشته با مقامات صندوق بینالمللی پول گفتوگو کرد و به آنها اطمینان داد که او آدم آنهاست.
نهایتاً، میدانیم که بریکس اکنون بطور رسمی از شش عضو جدید از جمله آرژانتین دعوت کرده است. قرار است عضویت آنها از ژانویه ۲۰۲۴ نهایی شود. اما اگر مایلی در این دوره در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود، مطمئناً کشورش به طور ناگهانی از بلوک خارج خواهد شد. این به تکتک اعضای گروه لطمه خواهد زد و به شکل غیرقابل ترمیمی سیمای بریکس را خدشهدار خواهد کرد. برای چپ-مرکز آرژانتین، همسویی با غرب وضعیت نامطلوبی است. آنها اینرا اقدامی احمقانه میدانند، زیرا بدهی صندوق بینالمللی پول که توسط واشنگتن، و آدم آنها، مائوریسیو ماکری رئیسجمهور سابق به کشور تحمیل شده، اساساً عامل مشکلات کنونی آرژانتین است.
واقعیت غالبی که در وضعیت آرژانتین برجسته شده این است که، علیرغم همه هیاهوها پیرامون این نشست اخیر بریکس و جهش رشد اعضای آن، هر کشور عضو باید با واقعیتهای ژئوپلیتیک و سیاست خارجی خود دستوپنجه نرم کند.
لولای برزیل که گاه شریک دموکراتیک غرب و گاهی دیگر صدای یک جنوب جهانی مستقل بحساب میآید، باید این هویتهای متضاد را متعادل کند. او نمیخواهد نظام موجود در روابط بینالملل را کاملاً براندازد – اما او در عینحال میخواهد شاهد تغییراتی باشد، که قابل درک است. هند نیز خود را در برابر گسترش بریکس قرار داده است، و امیدوار است که فشار این سازمان را برای یک نظام مالی مستقل کاهش دهد، زیرا این کشور روابط استراتژیک مستحکمی با ایالات متحده دارد، و در عینحال همچنان یکی از اعضای کلیدی جنوب جهانی است. پذیرش شش عضو جدید اساساً یک مصالحه بین این دو کشور بود.
در پایان، درک یک چیز در روابط بینالملل ضروری است: کشورها به دنبال منافع خود هستند. موضوع به همین سادگی است. گسترش بریکس به نفع روسیه و چین است، اولی به دلیل درگیری در اوکرایین از منابع مالی غرب قطع شده است و دومی در تیررس سرنوشت مشابهی قرار دارد، که سایر اعضای کنونی بریکس، حداقل در حال حاضر، با آن مواجه نیستند. روسیه و چین همچنین از نظر قدرت دولتی در مقایسه با دولتهایی که در جنوب جهانی که در برابر نفوذ خارجی و کودتاها آسیبپذیرترند، بسیار قویتر هستند.
یکی از نقاط قوت و ضعف بریکس ایدئولوژیک نبودن آن است. همکاری غیر ایدئولوژیک یک موهبت است، زیرا امکان ماندگاری در برابر آزمون انتخابات را دارد، اما در عینحال دردسر است، زیرا بدین معنی است که شور و شوق عمومی برای ساختن یک طرح دراز-مدت کمتر است، به علاوه انتخابات، در صورت انتخاب یک افراطی (یا یک کودتا) نیز امکان بهمزدن آنرا دارد. این در نهایت بدین معنی است که بریکس برای ارزشمند ماندن، باید نتایج ملموسی ایجاد کند که سیاستمداران بتوانند به مخاطبان داخلی خود نشان دهند. شاید، در راستای این هدف، اگر به آرژانتین وعده پول نقد جدید داده شود، در نهایت، نتیجه انتخابات ریاست جمهوری هر چه باشد، آرژانتین به بریکس بپیوندد.
اما غیرقابل پیشبینی بودن برخی از دولتهای جنوب جهانی و شکنندگی ناشی از آن، بدون تردید چالش همیشگی برای بریکس خواهد بود.
https://www.rt.com/news/581775-argentina-presidential-election-brics/