گئورگی یانکوف، معاون رئیس اتحادیه کارگران معدن جمهوری خلق دون‌یتسک
«هم ما و هم حزب کمونست کارگران روسیه به خوبی می‌دانیم که ماهیت جمهوری‌های به اصطلاح خلق دونباس هیچ وجه اشتراکی با جمهوری‌های خلقی که پس از جنگ جهانی دوم در اروپا پدید آمدند، ندارد. «جمهوری‌های خلق» دنباس رژیم‌های بورژوایی هستند که تنها به لطف حمایت چندوجهی بورژوازی روسیه زنده مانده‌اند. مشخص است که تعداد کمی از فرماندهان طرفدار کمونیست برخی از واحدهای شبه نظامی در سال‌های اول پس از ۲۰۱۴ در شرایط مشکوکی از بین رفتند. این رژیم‌ها به طور کامل توسط کرملین کنترل می‌شوند؛ و گروه های مسلح نیروهای سیاسی مرتجع و حتی فاشیست روسیه در میان صفوف شبه‌نظامیان عمل می‌کنند.» («مقاله بخش روابط بین‌الملل کمیته مرکزی حزب کمونیست یونان، درباره موضع‌گیری حزب کمونیست کارگران روسیه پیرامون جنگ امپریالیستی در اوکرائین» (https://tinyurl.com/e4u42zbz)
***
تارنگاشت عدالت – بایگانی دورۀ دوم
منبع: اومانیته
۲ ژوئن ۲۰۱۵
برگردان: ع. سهند
یک‌سال پیش، زمانی که جنگ شروع شد، این یک جنگ میهنی بود. امروز، ما هنوز نمی‌توانیم بگوییم که این یک انقلاب کارگری است، اما می‌تواند بشود. در این منطقه حزب کمونیست همیشه بزرگ‌ترین حزب بوده است. اکثریت بزرگی از معدن‌کاران چپ‌گرا هستند. پرسشی که امروز در برابر معدن‌کاران قرار دارد این است که می‌خواهیم چه نوع جمهوری را بسازیم. آیا جمهوری خلق چیزی است که ما واقعاً می‌خواهیم؟ قانون اساسی جمهوری دون‌یتسک الگوبرداری از قانون اساسی فدراسیون روسیه است. این شبیه قانون اساسی نیست که ساختن یک جمهوری کارگری و اجتماعی را ممکن می‌سازد.
گئورگی یانکف: آیا ما واقعاً جمهوری خلق می‌خواهیم؟
گئورگی یانکف، معاون ریاست سندیکای معدن‌کاران در جمهوری خلق دون‌یتسک یک سال پس از آغاز درگیری اوضاع را بررسی می‌کند.
این مقاومت در دونباس را که ما در آن شاهد مسلح شدن هرچه بیش‌تر معدن‌کاران هستیم، چگونه تحلیل می‌کنید؟
گئورگی یانکف: یک‌سال پیش، زمانی که جنگ شروع شد، این یک جنگ میهنی بود. امروز، ما هنوز نمی‌توانیم بگوییم که این یک انقلاب کارگری است، اما می‌تواند بشود. معدن‌کاران به خوبی احساس می‌کنند که زمان بمباران معادن توسط ارتش اوکرائین ابزار کار به خطر افتاده است. یک معدن‌کار، با توجه به کار و سابقه کار، به طور متوسط بین ۵٫۰۰۰ گریونا (۲۲۰ یورو) و ۸٫۰۰۰ گریونا (۳۵۰ یورو) در ماه درآمد دارد. برخی از آن‌ها زمانی‌که کار خود را از دست می‌دهند به دلیل پول هم به مقاومت می‌پیوندند، زیرا ارتش شورشی به آن حقوق می‌پردازد.
آیا معدن‌کاران دونباس با یک ایده سیاسی هدایت می‌شوند؟
گئورکی یاکف: در این منطقه حزب کمونیست همیشه بزرگ‌ترین حزب بوده است. اکثریت بزرگی از معدن‌کاران چپ‌گرا هستند. گرچه «حزب مناطق» یانوکویچ (ريیس‌جمهور سابق اوکرائین، که سال گذشته خلع شد) در صدر قرار گرفت اما همه می‌دانند که در انتخابات تقلب صورت گرفت. پرسشی که امروز در برابر معدن‌کاران قرار دارد این است که می‌خواهیم چه نوع جمهوری را بسازیم. آیا جمهوری خلق چیزی است که ما واقعاً می‌خواهیم؟
قانون اساسی جمهوری دون‌یتسک الگوبرداری از قانون اساسی فدراسیون روسیه است. این شبیه قانون اساسی نیست که ساختن یک جمهوری کارگری و اجتماعی را ممکن می‌سازد. در این لحظه، این یک جمهوری تجارت آزاد است. الکساندر زاخارچنکو (ريیس‌جمهور جمهوری دون‌یتسک) مطمئناً در پایه روان سوسیالیستی دارد، اما مـتأسفانه، در این روزهای جنگ باید با عناصر بیرونی بسیاری، و به ویژه با بخشی از ارتش خلق که گرایشات مذهبی و سیاست‌های هویتی دارد، مصالحه نماید.
وضعیت اقتصادی معدن‌کاران چگونه است؟
گئورکی یانکف: در منطقه دون‌یتسک، نیمی از معادن هنور فعالند. ما سالانه حدود ۳۰ هزار تُن ذغال سنگ استخراج می‌کنیم، که نیمی از تولید پیش از جنگ است. چیزی که مهم است ملی کردن دوباره شرکت‌های بزرگ است، که باید در مالکیت عمومی باشند. زاخارچنکو قول این را داده است و در انجام این حق با اوست. با یک سیاست صنعتی عمومی، کارگران و معدن‌کاران ار حمایت بسیار بهتری برخوردارند. سه ما پیش، انفجار گاز قابل‌احتراق در معدن خصوصی زاسیادکو ۳۲ معدن‌کار را کشت. در آنجا سندیکا، تأمین اجتماعی وجود ندارد، شرایط ایمنی صفر و سودجویی دایمی است. و نتیجه دهشتناک این را در آنجا می‌بینید. در یک شرکت عمومی سندیکاها می‌توانند بر تصمیم‌ها تأثیر بگذارند، اما نه در این شرکت‌های خصوصی که پول و روحیه فردگرایی بر آن‌ها غالب است. جنگ علیه کی‌یف بر این نکته نیز قرار دارد.
http://www.humanite.fr/georgi-yankov-voulons-nous-bien-une-republique-populaire-575598
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/yckubrne