تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم
منبع: پیام مردم
۱۹ ژانویه ۲۰۲۳
صلح در دستور کار کنفرانس روزا لوکزامبورگ
گردهمایی سوسیالیست‌ها و کمونیست‌ها در برلین برای تبادل نظر پیرامون جنگ، بحران و بسیج برای سال پیش رو
بیش از ۳۰۰۰ نفر در ۱۴ ژانویه در برلین در کنفرانس سالانه روزا لوکزامبورگ، که بوسیله روزنامه سوسیالیستی «دنیای جوان» سازماندهی شده بود، گرد آمدند تا درباره مبارزه علیه نظامی‌گری در این زمان بحرانی بحث کنند، ۱۵۰۰۰نفر دیگر به صورت مجازی به کنفرانس پیوستند.
میراث انترناسیونالیستی انقلابی رزا لوکزامبورگ با نزدیک‌تر شدن جهان به جنگ جهانی فاجعه‌آمیز حتا بیش‌تر از پیش مهم است. بیش از ۳۰۰۰ نفر در ۱۴ ژانویه در برلین در کنفرانس سالانه روزا لوکزامبورگ، که بوسیله روزنامه سوسیالیستی «دنیای جوان» سازماندهی شده بود، گرد آمدند تا درباره مبارزه علیه نظامی‌گری در این زمان بحرانی بحث کنند، ۱۵۰۰۰نفر دیگر به صورت مجازی به کنفرانس پیوستند.
کنفرانس با سخنرانی ون تیجون، اقتصاددان چینی با عنوان «هم اکنون جنگ جهانی سوم را متوقف کنید!» آغاز شد. ون بر خطر قریب‌الوقوع جنگ تاکید نمود و اولویت‌های چین در پیشرفت اجتماعی و حفاظت از محیط زیست را در مقایسه با بحران‌های فزاینده در غرب برجسته کرد.
سخنرانان بعدی شامل آمیناتا ترائوره وزیر سابق مالی بود که تاکید کرد چگونه مداخلات نظامی اروپا در کشورش خشونت را تشدید کرده است. رزا میریام الیزالد، نایب رئیس اتحادیه روزنامه‌نگاران کوبا، درباره خطرات فضای رسانه‌ای تحت سلطه شرکت‌های فناوری صحبت کرد. شرکت‌کنندگان هم‌چنین پیام‌های گرم انقلابیون سرشناس مانند روزنامه‌نگار زندانی مومیا ابوجمال و دکتر کوبایی و دختر چه گوارا، آلیدا گوارا را شنیدند.
این کنفرانس با یک میزگرد تحت عنوان «مبارزه در بحران: جنگ و مسأله اجتماعی» به اوج خود رسید. شرکت‌کنندگان در میزگرد شامل استفان هوث، سردبیر روزنامه «دنیای جوان»، ملینا دیمان، سردبیر روزنامه کمونیستی «عصر ما»، تیلو نیکلاس، معاون اتحادیه کارگری «IG-BAU» برای منطقه کلن-بن، کریستین برنهولد از اتحاد «آموزش بدون بوندسوهر» و سویم داغدلن ، نماینده پارلمان از حزب «چپ» می‌شد. میزگرد بر ضرورت احیای جنبش ضد جنگ آلمان بر محور شرایط اجتماعی مشخص تاکید نمود.
در حالی‌که اعتراضات و اعتصابات گسترده‌ای که افزایش هزینه‌های زندگی را به نیاز به صلح مرتبط می‌کند، در فرانسه، جمهوری چک و انگلیس رخ داده‌اند، خیابان‌های آلمان نسبتاً ساکت مانده‌اند. سخنرانان تاکید کردند که «کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری آلمان» (DGB) در واکنش به افزایش ۱۰۰ میلیارد یورویی هزینه‌های نظامی توسط دولت مقاومت کمی نشان داده است. به استثنای یکی دو مورد، سندیکاهای آلمان مبارزه علیه کاهش اجتماعی و تورم را از مبارزه علیه نظامی‌سازی جدا کرده‌اند.
در طول بحث، داگدلن به صراحت از همکارانش در حزب «چپ» که پشت سر دولت قرار گرفته‌اند، فاصله گرفت. در حالی‌که برنامه حزب او با صادرات سلاح و اعمال تحریم‌ها مخالف است، داغدلن یکی از تنها نمایندگان منتخب حزب «چپ» است که امروز به مخالفت با این سیاست‌ها ادامه می‌دهد. او در سخنرانی خود درگیری در اوکرایین را یک جنگ نیابتی توصیف کرد و آن‌را با دنبال کردن یک جنگ اجتماعی داخلی مرتبط دانست.
داغدلن خاطرنشان کرد که سال ۲۰۲۲ شاهد بزرگ‌ترین کاهش دستمزد واقعی در تاریخ جمهوری فدرال آلمان بود، در حالی‌که شرکت‌ها سودهای کلانی بردند. او تاکید کرد که اگر رهبران سندیکاها به چنین تحولاتی نپردازند، ابداً تعجب‌آور نیست که هیچ‌کس به تظاهرات آن‌ها نپیوندد. با این حال، جمعیت آلمان آنطور که احزاب جریان غالب ادعا می‌کنند از تلاش‌های غرب حمایت نمی‌کند؛ نظرسنجی‌های ملی نشان می‌دهند که اکثریت آلمانی‌ها از تلاش‌های دیپلماتیک ناراضی هستند، در حالی‌که تنها یک نفر از هر چهار نفر موافق افزایش تحویل تسلیحات به اوکرایین است.
«ما به سومین بودجه نظامی در جهان نیاز نداریم – ما به دیپلماسی نیاز داریم»
پس از پایان «کنفرانس رزا لوکزامبورگ»، حزب کمونیست آلمان (DKP) برنامه‌ای را برای تشریح وظایف سال آینده برگزار کرد. حدود ۵۰۰ نفر از اعضای حزب در کنار نمایندگان سفارت‌های کوبا و ونزوئلا در این مراسم حضور داشتند.
سلام ابو مجاهد، نماینده حزب کمونیست لبنان (LCP) که در دهه ۱۹۸۰ در جمهوری دموکراتیک آلمان سوسیالیستی تحصیل کرده بود، مراسم را با مروری بر وضعیت بحرانی لبنان و تلاش‌های حزبش برای ایجاد یک جبهه مردمی علیه تجاوزات امپریالیستی آغاز کرد.
سپس، پاتریک کوبله رهبر حزب کمونیست آلمان پیراموت وضعیت سیاسی وخیم پیشِ روی نیروهای مترقی سخنرانی کرد. «ما به سومین بودجه نظامی در جهان نیاز نداریم – ما به خلع‌سلاح نیاز داریم، ما به دیپلماسی نیاز داریم، ما به میلیاردها یورو، که برای رفاه اجتماعی و خدمات برای عموم هزینه شود، نیاز داریم.» او سیاست‌های دولت ائتلافی (میان سوسیال دمکرات‌ها، سبزها و لیبرال‌ها) را، که اخیراً شامل حذف خشونت‌آمیز معترضان اقلیمی از شهر زغال‌سنگ لوتزرات و بازدیدهای تحریک‌آمیز از تایوان [و رأی مثبت به قطع‌نامه‌های پارلمان اروپا علیه سپاه و برای ایحاد دادگاه ویژه برای روسیه] شده است، محکوم کرد.
با این حال کوبله تحولات امیدوارکننده‌ای را در صحنه جهانی توصیف کرد: «… آنچه که ما در حال تجربه آن هستیم، تلاش امپریالیسم، امپریالیسم آمریکا، ناتو و اتحادیه اروپا برای حفظ هژمونی خود است – اما آن‌ها نزول را آغاز کرده‌اند. بخش‌های بزرگی از جهان، در آمریکای لاتین، در آفریقا، در آسیا، دیگر نمی‌خواهند به ساز آن‌ها برقصند. تجاوز [غرب] به روسیه و هدف قرار دادن چین از سوی آن‌ها تصادفی نیست. ما شاهد زایش یک نظم جدید جهانی هستیم. این [هنوز] جایگزین هژمونی امپریالیسم با هژمونی سوسیالیسم نخواهد شد. اما می‌تواند فضای بیش‌تری را برای مبارزه برای آن فراهم کند. این ممکن است زیاد به نظر نرسد و بدون خطر نخواهد بود. اما این می‌تواند اولین گام برای به حرکت درآوردن روابط به ظاهر فسیل شده باشد.»
حزب کمونیست آلمان یکی از نیروهای مرکزی در پشت ائتلاف «گرمایش، نان و صلح» («Heizung, Brot und Frieden») در آلمان بوده است، اما تاکنون نتوانسته است به سطحی از بسیج تظاهرات توده‌ای، هم‌تراز با تظاهرات دیگر کشورهای اروپایی دست یابد. با درک این نقیصه، حزب کمونیست آلمان وظیفه خود را بازنگری استراتژی خویش در قبال طبقه کارگر، تعیین کرده است.
همان‌طور که کوبله توضیح داد، وظیفه فوری در داخل کشور «همان وظیفه‌ای است که لیگ اسپارتاکوس [در سال۱۹۱۴] انجام داد- پایان دادن به ادغام توده‌ها در حرکت جنگی طبقه حاکم». وظیفه بین‌المللی بوسیله سلام ابو مجاهد مطرح شد: «مبارزه برای وحدت جنبش جهانی کارگری، وحدت جنبش جهانی کمونیستی، احیای روحیه انقلابی جنبش‌های آزادی‌بخش ملی و تشکیل انترناسیونال جدید.»
https://peoplesdispatch.org/2023/01/19/peace-on-the-agenda-at-the-rosa-luxemburg-conference/
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/3d4xrpxx