تارنگاشت عدالت- بایگانی دورۀ دوم
ع. سهند
طی چند ماهی که از آغاز بحران ویروس کرونا می‌گذرد، مقالات بسیاری درباره دستآورهای علمی کوبا، چین و ویتنام در زمینه تولید واکسن‌ها و داروهای گوناگون منتشر شده است. در کنار این مقالات، یک‌سری مطالب نیز منتشر شده که مستقیم یاغیرمستقیم با واکسن به طور اعم، و با واکسن هنوز تولید نشده برای کرونا به طور اخص، مخالفت می‌کنند. پیش از بررسی برخی از ادعاهای مطرح شده در این سری مطالب، مرور برخی فاکت‌ها پیرامون موضوع مورد بحث ضروری به نظر می‌رسد.
ریشه‌کنی فلج اطفال: راه پیشِ رو
منبع: نیوزکلیک
نویسنده: تیم دیده‌بان سازمان جهانی بهداشت
۱۵ ژوئن ۲۰۱۹
۷۲-مین مجمع بهداشت جهانی بر اجرای استراتژی مرحله پایانی «ابتکار ریشه‌کنی جهانی فلج اطفال»، و بسیج منابع لازم برای حرکت به پیش برای ریشه‌کنی فلج اطفال تمرکز نمود.
مقاله زیر بخشی از برنامه «دیده‌بان سازمان جهانی بهداشت» است، که خود بخشی از «جنبش بهداشت مردم» به شمار می‌آید. برنامه در راستای دمکراتیزه کردن حکمرانی جهانی برای بهداشت و درگیر نمودن فعالین جوان در نشست‌های شورای حکام سازمان جهانی بهداشت- نشست هيأت اجرایی در ژانویه و مجمع بهداشت جهانی در مه- هر سال، فعالیت می‌کند. فلج اطفال یک بیماری ویروسی است که کودکان را مبتلا می‌کند. يک بیماری، که ویروس وحشی پولیو (Polio) موجب آن است، و معمولاً از طریق مسیر مدفوع-دهان یا آب و غذای آلوده منتقل می‌شود.
در درصد کمی از مبتلایان به ویروس پولیو، بیماری موجب فلج دايم و ناتوانی جسمی می‌شود. فلج اطفال درمان ندارد و پیشگیری تنها راه مقابله با آن است.
پاسخ جهانی به فلج اطفال
در سال ۱۹۸۸، مجمع بهداشت جهانی، عزم خود را برای ریشه‌کنی فلج اطفال اعلام نمود. دولت‌های عضو احساس کردند که برای عملی نمودن این تصمیم، به یک سازوکار هماهنگ جهانی نیاز است. در نتیجه، در سال ۱۹۸۸، «ابتکار ریشه‌کنی جهانی فلج اطفال» آغاز شد (شمار مبتلایان به پولیو در آن سال ۳۵۰ هزار نفر تخمین زده می‌شد). این ابتکار، که هدف ریشه‌کنی ویروس وحشی پولیو (Polio) را تا سال ۲۰۰۰ در برابر خود قرار داد، در حال حاضر به مثابه یک مشارکت عمومی-خصوصی، به وسیله سازمان بهداشت جهانی، صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف)، مراکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده و بنیاد بیل و ملیندا گیتس مدیریت می‌شود.
سازمان جهانی بهداشت از طريق «ابتکار ریشه‌کنی جهانی فلج اطفال» به دولت‌های عضو در کارزارهای مایه‌کوبی، رصد، مدیریت زنجیره عرضه، و آگاهی بهداشتی کمک کرد. اما، فلج اطفال در نخستین هدف زمانی ریشه‌کنی نشد. در واقع، موارد فلج اطفال در سال ۲۰۱۰، در مقایسه با سال ۲۰۰۰ بیش‌تر بود. چیزی که اتفاق افتاد این بود که یک‌سری ضرب‌الاجل، بدون قطع انتقال فلج اطفال سپری شد. ضرب‌الاجل برای قطع انتقال چندین بار تغییر کرد: نخست به سال ۲۰۰۵، سپس به سال ۲۰۱۲، بعد از آن به سال ۲۰۱۸ و اکنون به سال ۲۰۲۰.
تلاش‌های «ابتکار ریشه‌کنی جهانی فلج اطفال»، گرچه خیرخواهانه بود، اما فقط با سرعتی حرکت کرد که برای هر مداخله عمومی یا گزینشی مراقبت بهداشتی قابل دسترسی است. موضوعاتی مانند فقر، جنگ، درگیری، حملات به کارگران بهداشتی و کارزارهای ضدواکسن، برخی از ابعاد اجتماعی-اقتصادی هستند ک دستیابی به اهداف «ابتکار ریشه‌کنی جهانی فلج اطفال» را تضعیف نموده اند، و فراتر از حوزه تلاش عمومی یا گزینشی مورد تمرکز ابتکار قرار دارند. این محدودیت‌ها به ضرورت تمرکز بر مراقبت بهداشتی اولیه جامع و بهبود مؤلفه‌های ساختاری بهداشت به مثابه تلاش اساسی برای ریشه‌کنی فلج اطفال اشاره می‌کنند.
در حال حاضر، در پاکستان، افعانستان و نیجریه ابتلای بومی به ویروس وحشی پولیو وجود دارد. در سال ۲۰۱۸، موارد ویروس وحشی پولیو در پاکستان و افغانستان شناسایی شد.
فلج اطفال در ۷۲-مین مجمع جهانی بهداشت
۷۲-مین مجمع جهانی بهداشت به گزارش‌ها پیرامون ریشه‌کنی پولیو (پولیوی وحشی) و انتقال پولیو اشاره نمود. گزارش «ریشه‌کنی پولیو» بر اجرای «استراتژی نهایی ابتکار ریشه‌کنی جهانی فلج اطفال ۲۰۲۳-۲۰۱۸» تمرکز نمود، نقشه استراتژیک ۲۰۱۸-۲۰۱۳ قرار بود ما را به مرحله ریشه‌کنی کامل برساند اما در انجام آن ناموفق ماند. استراتژی جدید ۲۰۲۳-۲۰۱۹ که (در اوايل ۲۰۱۹ نهایی شد) بر ریشه‌کنی نهایی انتقال ویروس وحشی پولیو در سال ۲۰۲۰ قرار دارد. احساس می‌شد که فرصت برای ریشه‌کنی پولیو را، به علت رخوت ایجاد شده در نتیجۀ از دست رفتن ضرب‌الاجل‌های پیشین، نباید از دست داد.
گابون، با گفتن این‌که به دست آوردن میزان کافی واکسن فلج اطفال به یک چالش مبدل شده است، نظر همه کشورهای آفریقایی را بیان نمود. نیجر نیز موضوع مشابهی را درباره دسترسی به واکسن‌های ارزان مطرح کرد.
راه پیشِ رو
ریشه‌کنی پولیوی وحشی از جهان بسیار مهم است و نیاز به حمایت از «ابتکار ریشه‌کنی جهانی فلج اطفال» با پول کافی و دیگر منابع وجود دارد، زیرا رسیدن به آخرین ایستگاه ریشه‌کنی پولیو، بیش‌ترین تلاش را می‌طلبد.
موضوعات مرتبط با انتقال تأمین بودجه ریشه‌کنی به بودجه‌های بهداشتی ملی برای تقویت نظام‌های بهداشتی و مایه‌کوبی، از جمله فعالیت‌هایی است که به توجه بیش‌تر نیاز دارد.
موضوع تعیین‌کننده دیگر این است که ریشه‌کنی پولیو باید با تمرکز بر بهبود مؤلفه‌های گسترده‌تر اجتماعی-اقتصادی بهداشت، عمدتاً توسعه زیرساخت‌ها در عرصه آب و فاضلاب، حل درگیری‌های خشونت‌بار، و ایجاد نظام‌های اقتصادی که به جای رشد اقتصادی به بهداشت انسانی و زیست‌بومی اولویت می‌دهد، حمایت شود.
https://www.newsclick.in/polio-eradication-the-way-forward
***
مراحل انتهايی ريشه‌كنی فلج اطفال و عوارض واكسن خوراكی آن: گزارش یک مورد فلج ناشی از ويروس پوليو مشتق از واكسن
منبع: بیماری‌های عفونی و گرمسیری ایران، دوره ۱۱، شمارۀ ۳۵، ۱۳۸۵، صفحه ۷-۱۱
نویسندگان: سید محسن زهرایی و دیگران
چکیده
سابقه و هدف
واکسن مورد استفاده در برنامه ایمن‌سازی کودکان در جمهوری اسلامی ایران واکسن خوراکی فلج اطفال است. برنامه ریشه‌کنی بیماری فلج اطفال در کشور ما از سال ۱۳۷۳ با برگزاری روز ملی ایمن‌سازی آغاز شده است و با موفقیت توانسته است گردش ویروس وحشی فلج اطفال را از دی ماه ۱۳۷۹ در کشور قطع نماید. یکی از عوارض واکسن خوراکی فلج اطفال بروز فلج به دلیل تغییر ویروس و ایجاد خصوصیات تهاجم به بافت‌های عصبی است که این موضوع در افراد مبتلا به نقص سیستم عصبی شایع‌تر است.
نظام بهداشتی کشور در طی سال‌های اجرای برنامه ریشه‌کنی بیماری تا به حال ۲ مورد فلج ناشی از ویروس پولیو مشتق از واکسن در افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۷۴ شناسایی کرده است که در این مقاله مورد اخیر شرح داده می‌شود.
معرفی بیمار: کودک شیرخوار مبتلا به نقص ایمنی ترکیبی شدید (SCID) بوده و یک ماه بعد از دریافت واکسن خوراکی فلج اطفال در سن ۷ ماهگی دچار فلج اندام تحتانی شده و از مدفوع بیمار ویروس پولیو مشتق از واکسن سروتایپ ۲ جدا شده است. این بیمار به علت بیماری زمینه‌ای و پولیومیلیت فلجی پنج ماه بعد از ابتلا فوت شده است.
نتیجه‌گیری
در حالی‌که برخی کشورهای توسعه یافته واکسن تزریقی فلج اطفال را استفاده می‌کنند اما اکثر کشورهای در حال توسعه هم‌چنان از واکسن خوراکی فلج اطفال استفاده می‌نمایند. در صورت پايین آمدن سطح پوشش ایمن‌سازی کودکان امکان به چرخش درآمدن ویروس‌های پولیو مشتق از واکسن فراهم می‌شود و این موضوع به همراه دفع مزمن ویروس در افراد مبتلا به ضعف سیستم ایمنی از چالش‌های اصلی برنامه ریشه‌کنی جهانی فلج اطفال در سال‌های آتی خواهد بود که باید مورد توجه برنامه‌ریزان نظام بهداشتی کشور قرار گیرد.
***
شناخت مخالفت با واکسن‌ها
منبع: healthline
نویسندگان: اِمی بولانگر و آنا گوتر
۲۷ ژوئن ۲۰۱۶
مخالفت با واکسن‌ها
کارشناسان بهداشتی و پزشکی، واکسن‌ها را به مثابه یکی از دست‌آوردهای بزرگ در قرن بیستم ستوده اند، اما همه با این موافق نیستند.
طی چند سال گذشته، مخالفت با واکسن‌ها، بیش‌تر از گذشته در خبرها بوده است. والدینِ نگران، به دلايل گوناگون تصمیم می‌گیرند از واکسن‌ها برای فرزندان خود صرف‌نظر نمایند.
این به افزایش بیماری‌های مسری که در گذشته کاملاً یا تقریباً ریشه‌کن شده بود، انجامیده است.
آیا مخالفت با مایه‌کوبی جدید است؟
مخالفت با مایه‌کوبی، مفهوم جدیدی نیست. از زمان ظهور واکسن‌ها، افراد مخالف آن‌ها نیز وجود داشته اند.
مخالفت با واکسن‌ها در اوايل دهه نخست قرن نوزدهم، زمانی‌که استفاده وسیع از واکسن آبله شروع شد، آغاز گردید. ایده تزریق بخشی از تاول آبله گاوی به یک شخص برای حفاظت از او در برابر آبله، با انتقاد شدید رو‌به‌رو شد. انتقاد بر ملاحظات نظافتی، مذهبی و مخالفت‌های سیاسی قرار داشت. برخی از روحانیون معتقد بودند که واکسن خلاف مذهب آن‌ها است. در دهه ۱۹۷۰، واکسن دیفتری-سیاه سرفه-کزاز (DTP)، زمانی که در پیوند با برخی اختلالات عصب‌شناختی معرفی شد، با موجی از مخالفت رو‌به‌رو گردید. پژوهش‌ها به این نتیجه رسیده اند که خطر آن بسیار ناچیز است.
برای مقابله با مخالفت‌ها علیه مایه‌کوبی، قوانینی وضع شده که مایه‌کوبی را به مثابه یک اقدام بهداشت عمومی، الزام‌آور می‌نماید.
دلايل متداول در پشت مخالفت با واکسن
دلايل گوناگونی در پشت مخالفت با واکسن وجود دارد. برخی اشخاص مجبورند به دلیل خطر بالای واکنش‌های آلرژیک، از واکسن‌ها صرف‌نظر نمایند. اما اکثر کسانی که واکسن‌ها را رد می‌کنند باید بدانند که برای آن‌ها خطر بسیار ناچیزی وجود دارد.
برخی دلايل متداول وجود دارد که باعث مخالفت با واکسن می‌شوند. برخی‌ها باورهای مذهبی را به مثابه علت مخالفت خود با مایه‌کوبی ذکر می‌کنند، گرچه اکثر مذاهب رایج واکسن‌ها را محکوم نمی‌کنند.
این باور وجود دارد که بیماری‌ها به علت نظافت و پاکیزگی بهتر ناپدید شده اند و نه به علت واکسن‌ها. نادرست بودن این با ظهور مجدد بیماری‌های مسری که قبلاً ریشه‌کن شده بودند، به اثبات رسیده است.
این باور نیز وجود داشت که واکسن از شما حفاظت نخواهد کرد. کسانی که واکسینه می‌شوند هنوز می‌توانند بيمار شوند، اما عوارض ضعیف‌تری را تجربه خواهند کرد.
مردم هم‌چنین فکر می‌کنند که خطرات واکسن بیش‌تر از فواید آن است. در حال حاضر، این بزرگ‌ترین دلیل مخالفت در ایالات متحده است. والدین به خطرات پزشکی بسیاری، از جمله اوتیسم، به مثابه پی‌آمدهای بالقوه مایه‌کوبی اشاره می‌کنند.
این باور رایج وجود دارد که چون بیماری‌ها ریشه‌کن شده اند، نیاز به مایه‌کوبی وجود ندارد. بیماری‌ها فقط تا زمانی ریشه‌کن می‌مانند که هنوز از واکسن‌ها برای جلوگیری از آن استفاده شود.
و بسیاری فکر می‌کنند که نمی‌توان به شرکت‌های داروسازی اعتماد کرد. آن‌ها باور دارند که شرکت‌های داروسازی، بدون توجه به پی‌آمدهای استفاده از تولیدات‌شان، فقط می‌خواهند تولیدات خود را بفروشند.
مهم‌ترین دلايل برای مخالفت والدین با مایه‌کوبی، پایه علمی ندارند. این‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
اوتیسم
این باور که واکسن‌ها می‌توانند موجب اوتیسم شوند، در چند سال گذشته گسترش یافته است. به نظر می‌رسد بیش‌ترین نگرانی والدین درباره واکسن «MMR» است، که برای جلوگیری از آبله، اوریون و سرخچه از آن استفاده می‌شود.
پژوهش‌های متعددی نشان داده اند که این واکسن موجب اوتیسم نمی‌شود. اکثر این تحقیقات نمونه‌های آماری بزرگ داشته اند.
«مراکز برای کنترل و پیشگیری بیماری» نیز می‌گوید که به استثنای موارد بسیار اندکی، واکسن‌ها بسیار بی‌خطر می‌باشند، و روشن کرد که اجزاء واکسن نیز موجب اوتیسم نمی‌شوند.
تیومرسال (Thiomersal) جزیی که در برخی واکسن‌ها از آن استفاده شده است، نیز موجب نگرانی بوده است. تصور بر این بود که این به دلیل داشتن جيوه موجب اوتیسم می‌شود. از این اکنون فقط در واکسن‌های آنفلوانزا استفاده می‌شود.
واکسن‌های آنفلوانزای بدون تیومرسال نیز در دسترس می‌باشند. با این وجود، «مراکز برای کنترل و پیشگیری بیماری» می‌گوید ت تیومرسال موجب اوتیسم نمی‌شود.
واکسن‌های آنفلوانزا
برخی اشخاص برای خود یا برای فرزندان خود واکسن آنفلوانزا نمی‌خواهند. برای این چند دليل وجود دارد، از جمله:
– واکسن در برابر همه گونه‌های آنفلوانزا کار نمی‌کند.
– مایه‌کوبی هر سال باید تکرار شود.
– مایه‌کوبی می‌تواند آن‌ها را بیمار کند، که البته نادرست است.
واکسن آنفلوانزا برای تقریباً هر کس که بالاتر از شش ماه سن دارد، توصیه می‌شود. دو نوع تزریقی و اسپری بینی واکسن موجود است، که می‌توانند به وسیله اشخاص مختلف به کار گرفته شوند.
اشخاص دارای آلرژی‌های گوناگون می‌توانند از یک نوع استفاده کنند، و نه از نوع دیگر. مهم است که شما نوع واکسن آنفلوانزای مناسب را برای خود بدانید.
اکثر عوارض جانبی واکسن آنفلوانزا خفیف می‌باشند و در عرض یک یا دو روز از بین می‌روند.
عدم اعتماد به علم
برخی مخالفت‌ها با واکسن‌ها مستقیماً از عدم اعتماد به علم، یا عدم اعتماد به دولت ناشی می‌شود. برخی اشخاص باور دارند که شرکت‌های داروسازی و دانشمندان می‌خواهند یک محصول را بدون توجه به پی‌آمدهای مضر آن بفروشند.
دیگران به علمی که آن‌را درک نمی‌کنند، یا عدم آشنایی با مواد شیمیایی که در واکسن‌ها وجود دارد، بدبین هستند. این عدم اعتماد، با الزام قانونی والدین به مایه‌کوبی فرزندان خود پیش ار ثبت نام در مدارس عمومی، رشد می‌کند.
برخی از والدین به جای واکسن‌ها، درمان‌های «خنثا» یا هميوپاتی را ترجیح می‌دهند. این درمان‌ها می‌توانند به تخفیف علايم برخی از شرایط کم کنند، اما برای پیشگیری از بیماری کارآیی ندارند.
زمانی‌که مردم به علم اعتماد نداشته باشند، احتمال پذیرش مایه‌کوبی از جانب آن‌ها بسیار کم است.
نتایج مخالفت با مایه‌کوبی
در حالی‌که برخی‌ها به علت واکنش‌های آلرژیک بالقوه لازم است از مایه‌کوبی صرف‌نظر نمایند، دیگران به دلايل بسیای از مایه‌کوبی برای خود یا فرزندان خود صرف‌نظر می‌کنند.
اکثر نگرانی‌ها که موجب مخالفت با مايه‌کوبی می‌شوند، چیزی غیر از تصورات نادرست نیستند.
متأسفانه، تصمیم به عدم مایه‌کوبی خود یا فرزندان خود، فقط بر آن‌ها تأثیر نمی‌گذارد. شمار زیاد اشخاصی که از مایه‌کوبی صرف‌نظر کرده اند، به ظهور دوباره بیماری‌های مسری در مناطقی انجامیده است که در گذشته ریشه‌کن شده بودند.
سرخک در سال ۲۰۰۲ در ایالات متحده ریشه‌کن شده اعلام شد. اما در سال ۲۰۱۴، بیش از ۶۰۰ مورد گزارش شد. سرخک بالقوه یک بیماری کشنده است، و کارشناسان بهداشت توضیح می‌دهند که امتناع والدین از مایه‌کوبی فرزندان خود، علت این ظهور دوباره است.
افزایش شدید موارد ابتلا به سیاه سرفه نیز به عدم مایه‌کوبی نسبت داده شده است.
شما اگر درباره مایه‌کوبی خود یا فرزند خود نگران هستید، با پزشکی که به او اعتماد دارید صحبت کنید و نظر او را بخواهید. در تقریباً همه موارد، خطر بالقوه واکسن بسیاز کم‌تر از خطر ابتلا به بیماری است که واکسن برای پیشگیری از آن تولیده شده است.
https://www.healthline.com/health/vaccinations/opposition#common-reasons
***
پس از تهدیدات امنیتی نسبت به کارگران، پاکستان کارزار مایه‌کوبی علیه پولیو را تعلیق نمود
منبع: نیوزکلیک
۲۷ آوریل ۲۰۱۹
اسلام‌آباد: در پی افزایش تعداد حملات علیه کارگران پولیو در بخش‌های گوناگون کشور، دولت پاکستان کارزار علیه پولیو، و ارزیابی پسا-کارزار را تعلیق نمود.
کارزار کشوری برای مايه‌کوبی ۳۹ میلیون کودک زیر پنج سال علیه ویروس فلج اطفال، روز دوشنبه آغاز شد و قرار بود پس از پایان آن در روز جمعه، ارزیابی از آن صورت گیرد.
اما کارزار، که ۲۶۰ هزار کارگر در آن فعال بودند، پس از انتشار گزارش‌هایی مبنی بر این‌که چند کودک پس از دریافت واکسن ضدپولیو در برخی مناطق پیشاور حال‌شان منقلب شد و به بیمارستان منتقل شدند، به مانع برخورد نمود.
در پی گزارش‌ها، افراد مسلح ناشناس طی چند حادثه گوناگون در شمال-غرب پاکستان، محافظان یک تیم کارگران پولیو را به ضرب گلوله کشتند.
در یک حادثه دیگر، در منطقه چمن در بلوچستان، یک کارگر پولیو زن کشته و یک نفر دیگر مجروح شد.
بابر بن عطا، فرد کانونی نخست‌وزیر عمران خان در کارزار ریشه‌کنی پولیو، روشن نمود که واکسن بی‌خطر است و عناصر ضدپولیو برای ترساندن والدین در رسانه‌ها شایعه می‌پراکنند.
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/2p86ye2r