«میشا» در خداحافظی در مراسم پایانی المپیک مسکو اشک میریزد.
تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم
۱۷ آذر ۱۴۰۰
سخنگوی وزارت امور خارجه چین در واکنش به تحریم دیپلوماتیک بازهای المپیک زمستانی ۲۰۲۲ بوسیله دولت آمریکا،طی بیانیهای این را نقض منشور المپیک نامید و آمریکا را ترغیب کرد تا سیاست را از دنیای ورزش جدا کند.
زمانی که آمریکا، چین، اسراییل، و رژیم پینوشه منشور المپیک را نقض کردند
دولتهای غربی برای نخستینبار در اجلاس ۲۰ دسامبر ۱۹۷۹ نمایندگان کشورهای عضو ناتو، موضوع تحریم بازیهای المپیک تابستانی مسکو را در واکنش به وضعیت افغانستان بررسی کردند. در آن زمان، بسیاری از دولتها به این پیشنهاد علاقه نشان ندادند. اما، این فکر زمانی رواج پیدا کرد که آندری ساخاروف، ناراضی روسی، در اوایل ژانویه خواستار تحریم شد. در ۱۴ ژانویه ۱۹۸۰، دولت جیمی کارتر با تعیین یک ضربالاجل یک ماهه برای خروج اتحاد شوروی از افغانستان، به ساخاروف پیوست.
جیمی کارتر در ۲۰ ژانویه ۱۹۸۰، با ارسال یک نامه به «کمیته المپیک ایالات متحده» و طی یک مصاحبه تلویزیونی پیشنهاد کرد که اگر اتحاد شوروی در عرض یک ماه از افغانستان خارج نشود، میزبانی المپیک تابستانی ۱۹۸۰ از مسکو به شهری خارج از اتحاد شوروی منتقل شود.
کارتر گفت که ادامه عملیات اتحاد شوروی جان ورزشکاران و تماشاگرانی را که برای بازیها به مسکو میروند به خطر خواهد انداخت، و اعلام کرد اگر «کمیته بینالمللی المپیک» محل بازیها را تغییر ندهد، ورزشکاران آمریکایی باید بازیها را تحریم کنند. لرد کیلانین، رئیس «کمیته بینالمللی المپیک»، سریعاً به اظهارات کارتر واکنش نشان داد و گفت که انتقال بازیها از مسکو غیرممکن است.
پس از آنکه «کمیته بینالمللی المپیک» درخواست کارتر را رد کرد، «کمیته المپیک ایالات متحده» به تحریم المپیک تابستانی ۱۹۸۰ مسکو رأی داد، و کارتر این تصمیم را در ۲۱ مارس ۱۹۸۰ اعلام کرد. کیلانین تحریم بازیها را نقض منشور المپیک اعلام کرد و گفت که میزبانی بازیها در اواسط دهه ۱۹۷۰ به مثابه بخشی از یک قرارداد قانونی به مسکو اعطا شد، و مادام که اتحاد شوروی از مسئولیتهای خود عدول نکرده است، نمیتوان آن قرارداد را نفض کرد.
نهایتاً، ۶۰ کشور عمدتاً کوچک وابسته به امپریالیسم، به تحریم پیوستند. انگلستان، فرانسه، ایتالیا، سوئد از جمله متحدین آمریکا بودند که از پیوستن به تحریم امتناع کردند.
کارتر برای جلب حمایت از تحریم در آفریقا، محمدعلی بوکسور آمریکایی را به یک سفر حسن نیت در سراسر قاره فرستاد تا دولتهای آفریقایی را به پیوستن به تحریم متقاعد کند. این سفر نتیجه معکوس داشت، زیرا محمد علی در جریان این سفر بر عدم حمایت خود از تحریم تأکید نمود.
در پایان، نزدیکترین متحدین آمریکا که به جنبش علیه بازیهای مسکو پیوستند عبارت بودند: از کانادا، آلمان غربی و اسرائیل. در کنار آنها، اکثر رژیمهای مرتجع عربی، شیلی پینوشه، هائیتی، هندوراس، پاراگوئه، کره جنوبی، چین و جمهوری اسلامی ایران بازیهای المپیک تابستانی مسکو را تحریم کردند.
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/2tzma8n8