تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم

منبع: در دفاع از کمونیسم
۸ نوامبر ۲۰۲۱

 

یک داستان کوتاه درباره آخرین روزهای مولوتف

 

ویاچسلاو میخائلوویچ مولوتف، سیاستمدار و دیپلومات افسانه‌‌ای شوروی، انقلابی بلشویک کهنسال، در ۸ نوامبر ۱۹۸۶ در سن ۹۶ سالگی درگذشت.

او در زمان مرگش، آخرین بازمانده از شرکت‌کنندگان اصلی در وقایع انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ بود.

در هفته‌های آخر عمرش، کاهش سلامتی او محسوس شده بود. با این حال او هرگز احساس وظیفه خود را از دست نداد. داستانی درباره واکنش مولوتوف سالخورده به یک بیانیه یا تصمیم ادوارد شواردنادزه وزیر امور خارجه شوروی در سال ۱۹۸۶ وجود دارد.

فلیکس چوئف، زندگی‌نامه نویس مولوتف، در کتاب «مولوتف به یاد می‌آورد: درون سیاست کرملین» (Molotov Remembers: Inside Kremlin Politics) می‌نویسد:

«اندکی پیش از مرگش، او آخرین صفحه پراودا را خواند، روزنامه را زمین گذاشت و گفت: “از شواردنادزه دعوت کنید تا ساعت ۵ بعدازظهر مرا ببیند”. ظاهراً مولوتوف به خاطر یک مسأله بین‌المللی برآشفته بود و به نقش قبلی خود به مثابه یکی از اعضای هیأت سیاسی، معاون اول شورای وزیران و وزیر امور خارجه بازگشته بود. اعضای خانواده‌اش فکر می‌کردند که او تا ساعت ۵ بعد از ظهر همه چیز را فراموش خواهد کرد، اما او تا آن زمان کت و شلوار و کراوات خود را پوشیده بود. به او گفته شد که رفیق شواردنادزه گرفتار بود و نمی‌توانست قبول کند…» (ص. ۴۱۸).

ویاچسلاو مولوتوف تا پایان عمر خود «سرباز» انقلاب اکتبر و خدمتگزار وفادار مردم شوروی بود.

پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/y864b5k3