دولت بهار
۱۳ مرداد ۱۴۰۰
دکتر احمدی‌نژاد در گفت‌و‌گو با شبکه تلویزیونی بین‌المللی ویون هندوستان درباره قرارداد ایران و چین گفت: من قبلاً هم گفتم در هر توافقی باید عدالت و احترام رعایت شود و حقوق دوطرف متوازن باشد. درباره توافق با چین، هنوز اطلاعات روشنی در ایران منتشر نشده و به همین دلیل مردم ایران به این توافق با تردید نگاه می‌کنند.
متن مصاحبه شبکه تلویزیونی بین‌المللی ویون هندوستان با دکتر احمدی‌نژاد بدین شرح است:
سوال: رئیس جمهور جدید ایران، در این ماه مسئولیت اداره کشور را بر عهده خواهد گرفت. آقای رئیسی در انتخابات پیروز شد. نظر شما درباره انتخاب ایشان و دولت اینده چیست؟
دکتر احمدی نژاد: بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه
خدمت جنابعالی، همکارانتان و مردم دوست داشتنی هند سلام عرض می‌کنم و برای همه آرزوی موفقیت دارم.
من برای دولت جدید، قبلاً آرزوی موفقیت کردم.
سوال: آقای دکتر؛ شما خودتان هم می‌خواستید در این انتخابات شرکت کنید اما از این کار منع شدید و حتی جنابعالی در این انتخابات رای هم ندادید. شما در گذشته در یک مصاحبه فرمودید که اگر خواست میلیون‌ها نفر از مردم، بدون دلیل قانونی، مانند آنچه در گذشته بوده، نادیده گرفته شود، در انتخابات شرکت نخواهید کرد. آیا فکر می‌کنید دولت جدید نماینده خواست مردم هست؟
دکتر احمدی‌نژاد: همه جا اصل بر مردم است. در واقع آن انرژی که یک کشور را اداره می‌کند و جلو می‌برد، اراده مردم است. اگر مردم نباشند، اتفاق مثبتی نخواهد افتاد. حکومت‌ها شانی جز پیشبرد اراده مردم ندارند.
سوال: موافق هستم ولی سوالم را تکرار می‌کنم؛ آیا این دولت نماینده خواست مردم ایران هست؟
دکتر احمدی‌نژاد: پاسخ دادم.
سوال: فکر می‌کنید چالش‌هایی که ریاست جمهوری در ایران پیش رو دارد و به آنها توجه نشده، چه چیزهایی هستند؟
دکتر احمدی‌نژاد: الان هم شراط اقتصادی و هم شرایط اجتماعی بسیار نامناسب است و همین طور ارتباط با همسایگان و ارتباطات بین‌المللی دچار چالش‌های جدی شده است و مهمتر از همه بی اعتمادی عمومی است.
سوال: مردم به چه کسی اعتماد ندارند؟
دکتر احمدی‌نژاد: به مدیران و تصمیم‌گیران.
سوال: کشور ایران را می‌فرمایید؟
دکتر احمدی نژاد: پاسخ روشن است.
سوال: ما در ایران تظاهرات داریم، بحران آب، قطعی برق و پیرو این تظاهرات ها، سرکوب هم داریم. نظر جنابعالی درباره وضعیت فعلی چیست؟
دکتر احمدی‌نژاد: عرض کردم که مهمترین موضوع، بازیابی اعتماد ملی است که باید اتفاق بیفتد.
سوال: بله؛ همچنین بحث بازیابی اقتصاد چون اقتصاد ایران در حال حاضر به خاطر تحریم های آمریکا فلج شده و تحریم ها هم ایران را برای سومین سال متوالی در رکود نگه داشته است. برآورد شما از این وضعیت چیست؟
دکتر احمدی‌نژاد: بله در چند سال اخیر، اقتصاد ایران به درستی مدیریت نشده است. اقتصاد ایران، یک اقتصاد قوی است. یک کشور بزرگ هستیم با امکانات فراوان و همین طور نیروی انسانی بسیار توانمند. البته تحریم ها و کرونا مهم بوده است اما همه اینها زمانی اثر می گذارد که مدیریت ضعیفی بر اقتصاد و شرایط اجتماعی اعمال می شود.
سوال: تاثیر این همه گیری را بر ایران چگونه می بینید و فکر می کنید دولت توانسته کارش را درست انجام بدهد؟
دکتر احمدی‌نژاد: متاسفانه مدیریت دولت بر پاندمی کرونا، بسیار بسیار ضعیف بوده و امروز یک نارضایتی عمومی از این مدیریت در کشور ما به چشم می‌خورد. یعنی بیش از خود کرونا، مدیریت ضعیف بر اقتصاد آسیب زده است.
سوال: جهان نظاره خواهد کرد که چگونه آقای رئیسی بحث مذاکرات هسته‌ای در حال انجام را باز می‌گرداند. توصیه جنابعالی به ایشان چیست؟
دکتر احمدی‌نژاد: من فکر می‌کنم هر مذاکراتی، اگر بخواهد موفق بشود باید مبتنی بر عدالت و احترام باشد. مذاکرات قبلی چون این دو اصل را کنار گذاشت، نتوانست مشکلات را حل کند، بلکه پیچیده تر هم کرد.
سوال: طبق گفته سازمان انرژی اتمی، ایران دارد غنی‌سازی اورانیوم را ادامه می‌دهد. چرا به رغم خواست آن ها، این کار را متوقف نکرده است؟
دکتر احمدی نژاد: همیشه موضوعات دو طرف دارد. اگر توافقی هست، دو طرف دارد. اگر تعهداتی هست، برای دو طرف هست. تعهدات یک طرفه همیشه به شکست می‌انجامد. تلقی طرف‌های مقابل ایران این است که فقط ایران باید متعهد باشد، آنها تعهدی ندارند و همین، کار را مشکل می‌کند. راز شکست برجام هم همین است، برجام یک توافق کاملاً یک طرفه است. تعهدات متوجه ایران و منافع به سمت طرف مقابل است. به همین دلیل نتوانست موفق شود.
سوال: آیا ایران دارد تعهداتش را انجام می‌دهد؟
دکتر احمدی نژاد: در مرحله اول انجام داد ولی از منافع آن استفاده نکرد!
سوال: بنابراین در حال حاضر ایران تعهداتش را انجام نمی‌دهد.
دکتر احمدی نژاد: البته این را باید مسئولان سازمان انرژی اتمی توضیح بدهند. من تحلیل‌های سیاسی را مطرح خواهم کرد. من فکر می‌کنم کلاً بحث هسته ای یک بحث سیاسی است تا اینکه یک بحث تکنیکی و فنی باشد.
سوال: آقای دکتر شما از منتقدین این توافق بودید. آیا فکر می‌کنید این توافق ارزش حفظ کردن را دارد؟
دکتر احمدی‌نژاد: به نظرم اگر بر اساس عدالت و احترام اصلاحات اساسی اتفاق بیفتد، می‌تواند یک توافق خوب باشد اما اگر اصلاحاتی به عمل نیاید و در همان چارچوب گذشته بخواهد جلو برود به نتیجه نخواهد رسید.
سوال: قبلاً فرموده بودید که ریاست جمهوری آمریکا، آقای جو بایدن باید از این فرصت برای کار با ایران استفاده کند و موضوعات مهم را حل و فصل کند. ایشان در ماه ژانویه مستقر شدند و الان ۷ ماه گذشته است. برآورد شما چیست آیا فکر می کنید از این فرصت استفاده کرده است؟
دکتر احمدی‌نژاد: من در آن نامه به ایشان نوشتم که سیاست خارجی آمریکا را افراد دیگری تعیین می‌کنند اما رئیس‌جمهور این فرصت را دارد که تلاش کند تغییراتی را در آن بوجود بیاورد و به همین دلیل از ایشان خواستم که از این فرصت استفاده کند، در سیاست خارجی آمریکا اصلاحاتی را به نفع عدالت و احترام به سایر ملتها ایجاد کند و از جمله در رابطه با ایران هم از فرصت‌ها استفاده کند و روابط را اصلاح نماید اما به نظرم در این هفت ماه هنوز تغییر جدی مشاهده نشده است.
سوال: اجازه بفرمایید راجع به منطقه صحبت کنیم. در روزهای آخر دولت آقای ترامپ، ایشان در واقع موتور محرک یک توافقی به‌نام آبراهام یا ابراهیم بودند که یک مجموعه ای از توافقات برای عادی سازی روابط بین اسرائیل و کشورهایی مانند امارات، بحرین، سودان، مراکش و غیره بود. دولت جدید آمریکا حمایت خودش را از این توافقات پس نگرفته و همچنان دارد ادامه می دهد و کشورها را برای عادی سازی با اسرائیل تشویق یا مجبور می کند. اگر بقیه کشورهای عربی هم تصمیم بگیرند روابطی دیپلماتیک با اسرائیل داشته باشند، به نظر شما پاسخ ایران چه بایستی باشد؟
دکتر احمدی‌نژاد: به نظرم مسئله بسیار روشن است. مشکل اصلی در منطقه ما، مسئله فلسطین است نه مسئله رابطه کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی. تا زمانی که مسئله فلسطین حل نشود، مشکل منطقه ادامه خواهد داشت. مشکل فلسطین هم مسئله ای در درون سرزمین فلسطین است. یک ملتی، سرزمینش اشغال شده، حق حاکمیت ملی او از بین رفته و چند میلیون نفر از مردم آواره شده اند. این باید حل شود. اصلاً مسئله فلسطین، از اول اختلاف بین رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نبوده است. بعضی از اینها بعد از مشکل فلسطین، روی نقشه ایجاد شده‌اند. مساله، مردم فلسطین هستند که باید اجازه داده شود آزادانه سرنوشت خودشان را تعیین کنند. اگر این اتفاق افتاد، مشکل حل می شود و الّا این کاری که دارد اتفاق می‌افتد، نتیجه ای برای فلسطین نخواهد داشت و در موضوع فلسطین یک نوع آدرس غلط دادن است.
سوال: برای درک خودم می‌پرسم؛ فکر می‌کنید عادی سازی روابط اسرائیل و کشورهای عربی هیچ ربطی به فلسطین ندارد بلکه دارد آرمان فلسطین را تنزل می دهد و اینکه آیا ایران باید درباره روابط اسرائیل و همسایگان عرب خود نگران باشد؟
دکتر احمدی‌نژاد: خیر! به نظرم اصلا این موضوع مهمی نیست، یعنی این مقدار که تبلیغ می شود، اهمیت ندارد و در حل مسئله فلسطین بی تاثیر است. این در واقع تغییر دادن مسئله فلسطین است و کمکی به حل مسئله نمی کند. باید در سرزمین فلسطین عدالت پیاده شود و حق تعیین سرنوشت مردم به رسمیت شناخته شود.
سوال: در ایران و اسرائیل شاهد این هستیم که رهبری (دولتی) به شکل رادیکال روی کار آمده‌اند. فکر می‌کنید این موضوع تنش ها را افزایش خواهد داد؟
دکتر احمدی‌نژاد: به نظر من شرایط ، شرایط خوبی نیست. باید تلاش شود تنش‌ها کاهش پیدا کند و مسائل منطقه در آرامش حل و فصل شود.
سوال: آیا فکر می‌کنید اراده سیاسی در هر یک از طرفین برای انجام چنین تلاشی وجود دارد؟
دکتر احمدی‌نژاد: به نظرم الان نیست اما باید باشد.
سوال: موضوع بعدی به افغانستان مربوط می‌شود که ایران دارد تلاش می‌کند نقش میانجی را بازی کند. فکر می‌کنید این تلاش‌ها چگونه پیش می‌رود؟
دکتر احمدی‌نژاد: من فکر می‌کنم شرایط افغانستان هم به ضرر مردم این کشور و هم به ضرر همه ملت‌های منطقه و همسایه افغانستان است. هرکس می‌خواهد کمک کند باید برای حاکم شدن اراده مردم افغانستان تلاش نماید و این هم، زمانی اتفاق می‌افتد که نمایندگان واقعی مردم افغانستان تصمیم بگیرند. توافق بین گروه‌ها، صلحی را به ارمغان نمی‌آورد بلکه یک تقسیم قدرت است. چیزی که آرامش، امنیت و صلح می‌آورد، حاکم شدن اراده عمومی مردم افغانستان است و کشورهای اطراف و کشورهای فرامنطقه ای نباید در امور این کشور دخالت کنند، بلکه باید کمک نمایند تا اراده مردم افغانستان حاکم شود.
سوال: منظور شما کدام یک از همسایگان است؟
دکتر احمدی‌نژاد: همه همسایگان.
سوال: حتی ایران؟
دکتر احمدی نژاد: بله. ایران، پاکستان، هند، چین، کشورهای خلیج فارس، ناتو و کشورهای عضو ناتو و روسیه، هیچ کدام نباید در امور افغانستان دخالت بکنند.
سوال: آیا فکر می‌کنید صحبت با طالبان کمک می کند به اینکه صلحی اتفاق بیفتد؟ به هر حال طالبان هم جزو مردم افغانستان هستند و یک گروه سیاسی نیستند.
دکتر احمدی‌نژاد: بله ولی مردم افغانستان باید خودشان نماینده شان را انتخاب کنند. هیچ کدام از این گروه ها، نمایندگی ملت افغانستان را ندارند و این هم در یک انتخابات آزاد امکان پذیر است. هر گروهی که اسلحه برداشت، حمله کرد و قسمت هایی را به تصرف درآورد، نمی‌تواند خودش را نماینده افغانستان و صاحب حق بداند. اگر ما این منطق را بپذیریم در واقع پذیرفته ایم که کل جهان همیشه در حالت بی ثباتی باشد و هرکس اسلحه دارد و خشن‌تر است، او حاکم باشد. آن موقع دیگر حقوق و قوانین، بی‌معنا خواهد شد.
سوال: بله شاید در یک جهان ایده‌آل بشود، اما شرایط رفراندوم در افغانستان فراهم نیست. به نظر شما آیا خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، شرایط را برای چنین جنگی آماده کرده است؟
دکتر احمدی نژاد: اگر آمریکا و دیگران از طالبان حمایت نکنند، اسلحه ندهند و پشتیبانی مالی نکنند، آنها نمی توانند امنیت افغانستان را خدشه دار نمایند. اگر آنها کنار بیایند، مسائل سریعتر حل خواهد شد اما من معتقدم که آمریکایی‌ها در عمل از منطقه بیرون نرفته اند. آنها یک نقشه ضد مردمی تری را طراحی کرده‌اند و دارند از طالبان حمایت می‌کنند و در آینده نزدیک، طالبان با شعار خراسان بزرگ، تمام منطقه را به درگیری و تنش خواهد کشید.
سوال: آیا می‌فرمایید آمریکا از طالبان دارد حمایت می کند؟
دکتر احمدی‌نژاد: قطعاً همین طور است، اصلاً طالبان بخشی از نقشه آمریکاست.
سوال: نظر شما درباره پاکستان چیست؟ دولت کابل به پاکستان این اتهام را می‌زند که دارد از طالبان حمایت می کند برای اینکه بتواند منطقه را تحت کنترل بگیرد؟
دکتر احمدی نژاد: این مطالبی را که عرض کردم خطاب به همه است. همه دولت‌هایی که طالبان را حمایت می‌کنند، بدانند که اگر طالبان مستقر شوند به زودی علیه خود آنها اقدام خواهد کرد و امنیت آنها را به خطر خواهد انداخت.
سوال: آیا برای پاکستان هم این خطر وجود دارد؟
دکتر احمدی‌نژاد: بله حتما همین طور است. هر کس در هر جای دنیا، خودش را اصل و نماد یک دین بداند و بخواهد خواسته‌های خودش را با زور اسلحه به دیگران تحمیل کند، این برای همه کشورها و ملتها خطر جدی به حساب می آید.
سوال: بله، کاملاً با این صحبت شما که موضوعات افغانستان بر منطقه تاثیر می‌گذارد، موافق هستم، حال نکته ای که وجود دارد این است که در آوریل امسال، کشور هندوستان به کار خودش در بندر چابهار شتاب داد و در آن جا یک سری تجهیزات و امکاناتی را برای این که بتواند تجارتی حیاتی بین ایران، هند و افغانستان ایجاد کند، بکار گرفت. فکر می‌کنید این خشونت‌های رو به رشد در افغانستان، به منافع مشترک اقتصادی ایران و هند صدمه می زند؟
دکتر احمدی‌نژاد: معمولاً جنگ و درگیری، تاثیرات منفی خودش را در همه بخش‌ها به جای می‌گذارد اما تلقی من این است که رابطه ایران و هند آن‌قدر مستحکم است که با تدبیر دو کشور، این آثار و تبعات منفی را در پروژه‌های مشترک، خنثی می‌کند.
سوال: به عنوان رئیس جمهور ایران، جنابعالی از هندوستان بازدید داشتید و خط لوله صلح را آغاز کردید. به نظر شما امروز روابط ایران و هندوستان به چه شکلی است؟
دکتر احمدی‌نژاد: ایران و هندوستان در واقع یک حوزه مشترک فرهنگی هستند. قرابت های ما بسیار بسیار زیاد است. من معتقدم حجم ارتباطاتی که امروز داریم در مقایسه با ظرفیت‌ها و مشترکات، بسیار ناچیز است و باید به عنوان یک راهبرد اساسی، از حداکثر ظرفیت استفاده کنیم. ما مردم هندوستان را خیلی دوست داریم و وقتی به آنجا سفر می‌کنیم، احساس می‌کنیم در خانه خودمان هستیم. مردم هندوستان مردمانی بسیار صمیمی، دوست داشتنی، مهرورز و عدالت خواه هستند و قرابت‌های فرهنگی دو کشور و دو ملت، بسیار گسترده و عمیق است.
سوال: آیا فکر می‌کنید دولت جدید، ارتباطات با هندوستان را بهبود خواهد بخشید؟
دکتر احمدی‌نژاد: به نظرم این یک راهبردی است که دو کشور حتما باید دنبال کنند و راهی جز این وجود ندارد.
سوال: در زمان ریاست جمهوری آقای روحانی، ایران تغییر عمده‌ای در سیاست خارجی خودش ایجاد کرد و روابطش را با چین ارتقاء داد و قراردادی ۴۰۰ میلیارد دلاری امضا شد که نقشه راه روابط ایران و چین در ۲۵ سال آینده را دیکته می‌کند. فکر می کنید این قرارداد، بر روابط بین ایران و سایر کشورها از جمله هندوستان تاثیر خواهد گذاشت؟
دکتر احمدی‌نژاد: البته در ایران، درمورد آن قرارداد صحبت‌های زیادی مطرح است اما من فکر می‌کنم ظرفیت همکاری بین ایران و هند بسیار فراتر از آن ظرفیتی است که امروز بین ایران و چین مورد گفتگو قرار می‌گیرد.
سوال: شما این قرابت در حال رشد با چین را چگونه می بینید؟
دکتر احمدی‌نژاد: در روابط ، اصل بر این است که همه کشورها و ملتها با هم ارتباط داشته باشند و از حداکثر ظرفیت استفاده کنند اما باور من این است که ظرفیت بین ایران و هند، به مراتب بالاتر از رابطه با دیگر کشورهاست.
سوال: در کشورهای دیگر، به سرمایه‌گذاری چین با دید تردید نگاه می‌شود و استقراض و بدهی را بالا می برد. نظر شما در این باره چیست؟
دکتر احمدی‌نژاد: من قبلا هم گفتم در هر توافقی باید عدالت و احترام رعایت شود و حقوق دوطرف متوازن باشد. درباره توافق با چین، هنوز اطلاعات روشنی در ایران منتشر نشده و به همین دلیل مردم ایران به این توافق با تردید نگاه می کنند.
سوال: آقای دکتر؛ جنابعالی یک سیاستمدار هستید ولی مانند یک دیپلمات صحبت می‌کنید. خیلی از صحبت‌های جنابعالی لذت بردم و از شما تشکر می کنم.
دکتر احمدی‌نژاد: سلام ویژه و گرم من را به مردم دوست داشتنی هندوستان ابلاغ بفرمایید.