● «تأمین حق بلامنازع شهروندان در تعیین و انتخاب نوع و ترکیب حکومت مرکزی از طريق مراجعه به آرای عمومی»
● «تأمین بدون قید و شرط آزادی احزاب، سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی و صنفی با هر دیدگاه فکری، فلسفی، سیاسی و یا مذهبی»
● «به گمان ما، مبارزه برای دست‌یابی به عدالت اجتماعی یکی از عرصه‌های تعیین کننده در سرنوشت آتی ایران است. ولی ما می‌دانیم که چنین مبارزه‌ای تنها با استقرار آزادی و امنیت در جامعه امکانپذیر است.»!!!
تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم
«منشور آزادی» سال ۱۳۷۲
«حزب تودۀ ایران برای نخستین بار در سال ۱۳۷۳ [۱۳۷۲- عدالت] منشوری را به‌نام “منشور آزادی” در حکم پیشنهادی حداقلی به‌منظور تبادل‌نظر و توافق محتمل نیروهای مترقی و آزادی‌خواه کشور منتشر کرد و از همه نیروهای آزادی‌خواه میهن خواست تا به‌دور از فرقه‌گرایی‌های رایج تلاش کنند به برنامه‌ای حداقلی برای مبارزه با رژیم ولایت فقیه دست یابند. همین منشور با توجه به حوادث کشور دوباره در هفتمین کنگرۀ حزب تودۀ ایران (کنگرۀ خاوری) با عنوان “منشوری برای اتحادعمل و آزادی ایران از چنگال دیکتاتوری” [پس از سه دهه نبش قبر شد و – عدالت] به‌تصویب رسید. همخوانی و نزدیکی بخش‌هایی از “منشور مطالبات حداقلیِ تشکل‌های صنفی و مدنی ایران” با خواست‌های حزب‌مان از ضرورت بی‌درنگ این خواست‌های حداقلی در شرایط فعلی ایران حکایت می‌کند.» (اطلاعیه حزب تودۀ ایران دربارۀ «منشور مطالبات حداقلیِ تشکل‌های صنفی و مدنی ایران» – اتحاد عمل و تلاش مشترک، ضرورت اساسی مبارزه با حکومت دیکتاتوری در شرایط کنونی است!»، ۱ اسفند ۱۴۰۱)
پیوند کوتاه: https://tinyurl.com/yc4c25ku