تارنگاشت عدالت – دورۀ سوم
منبع: شبکه همبستگی (SolidNet)
۱۳ مه ۲۰۲۳
سخنرانی انتخاباتی کمال اوکویان دبیرکل حزب کمونیست ترکیه برای انتخابات ۱۴ مه که از تلویزیون دولتی پخش شد
هممیهنان گرامی،
من از جانب حزب شاعر بزرگمان ناظم حکمت، حزب کمونیست ترکیه، ت – ک- پ، با شما سخن میگویم.شما، حزب کمونیستها را که سالها دربارۀ آن همه نوع تهمت و دروغ ساخته و پرداخته شده است، میشناسید.
حزبی که اعضای حزب حاکم هنگامی که از چیزی یا کسی عصبانی میشوند به آن اشاره میکنند و از آن به عنوان «اینها ایدههای کمونیستی است» یاد میکنند.
جناب، از فریاد زدن بر سر مردم دست بردارید، در جاهای اشتباه دنبال کمونیستها نگردید. ما اینجا هستیم، ما حزب کمونیست ترکیه هستیم.
ما به کمونیست بودن خود افتخار میکنیم. فاشیست فاشیسم خود را انکار میکند، دزد دزدی خود را انکار میکند، متعصب تعصب خود را انکار میکند، همدست امپریالیسم همدستی خود را انکار میکند.
ما، از سوی دیگر،با گردن افراخته و با افتخار سخن میگوییم، ما کمونیست هستیم.
چرا ما کمونیست هستیم؟
زیرا ما باوجدان هستیم، زیرا از خوبی، زیبا و دادگر دفاع میکنیم.
ما نظمی میخواهیم که در آن مردم مردم را استثمار نکنند. هیچکس نباید از قِبَل دیگران زندگی کند. چه کسی میتواند با این مخالف باشد؟
در کشور ما ۴۲ درصد از کل ثروت در دست یک درصد از جمعیت است. ما علیه این بیعدالتی بزرگ شورش میکنیم. این بیعدالتی ریشه افزایش هزینههای زندگی، فقر و بیکاری است.
برعکس، از نظر ما، همه ثروتها باید متعلق به کل جامعه، متعلق به مردم باشد.
هنگامی که این را میگوییم، برخیها میگویند که کمونیستها خواهند آمد و خودرو، خانه، گوشی، کامپیوتر، گردنبند شما را خواهند گرفت.
ما . آیا ما احمق هستیم؟ آیا ما مردم بدی هستیم؟ آیا ما دیوانه شدهایم؟
کسانی که این دروغ را میگویند صدها و هزاران خانه و حساب میلیاردی در بانکها دارند. آنها برای حفظ این نظم سعی میکنند ما کمونیستها را که میگوییم «مردم باید برابر باشند، همه باید در ثروت و رفاه زندگی کنند، همه باید خانهای سالم و شاد برای زندگی داشته باشند، برق – گاز طبیعی – حمل و نقل – خدمات بهداشتی و آموزشی باید رایگان باشد» بدنام کنند.
اما به خاطر داشته باشید که این دروغ دیگر قابلباور نیست. حزب کمونیست ترکیه به حزبی تبدیل شده است که در سراسر ترکیه نفس میکشد و رشد میکند. ما امید فقرا، زحمتکشان شدیم، ما عقل آنها، وجدان آنها شدیم.
آری، برادران و خواهران، حزب کمونیست ترکیه میگوید این نظم اجتماعی که در آن اقتصاد در دست بازار، یعنی بخش خصوصی، یعنی انحصارات داخلی و خارجی است، باید تغییر کند. زیرا این شرکتهای بزرگ فقط به فکر منافع خود هستند، از هر راهی برای افزایش سود خود تلاش میکنند. آنها در هزینههای جاری زندگی سودهای کلانی به دست میآورند. قبضهایی که میپردازیم خزانه شرکتهای خصوصی برق را پر میکند. انحصارهای بزرگ مواد غذایی دلیل این است که ما هر بار که به بازار میرویم کمتر و کمتر میوه و سبزیجات میخریم. به خاطر آنهاست که ما حتا توان خرید سیب زمینی و پیاز را نداریم.
ثروت آنها فقر ماست.
حزب کمونیست ترکیه جانبدار یک اقتصاد دولتی و سوسیالیستی است. اگر تولیدات صنعتی، معادن، بانکها، صنایع غذایی، انرژی و بخشهای مشابه در دست مردم باشد، نه فقر وجود خواهد داشت و نه فساد.
ما این نظم اجتماعی غیرمنطقی و غیراخلاقی را که در آن جنگلها، سواحل، نهرها، رودخانهها و هر چیز دیگر بوسیله غارتگران تصرف میشود، رد میکنیم.
راهحل در یک اقتصاد دولتی و برنامهریزی شده نهفته است.
حزب کمونیست ترکیه اینرا انجام خواهد داد. و ما ادعا میکنیم که ما میتوانیم با برنامهریزی، آفرینش، تولید، اعتماد به کارگران، روشنفکران و مردم ترکیه…، اقتصاد ترکیه را در مدت کوتاهی احیا کنیم.
ما کمونیست هستیم. ما یک کشور سکولار میخواهیم. لطفاً در مورد این موضوع به من با دقت گوش دهید. هیچکس نمیتواند در اعتقادات و عبادت مردم دخالت کند. آزادی عقیده و عبادت یکی از حقوق اساسی بشر است. سکولاریسم حوزه سیاسی، سازمان دولتی را تعریف میکند. دین باید خارج از سیاست و امور دولتی باشد. این سکولاریسم است. امروز سکولاریسم زیر پا گذاشته شده است. فرقهها و دشمنان جمهوری سکولاریسم را از بین بردهاند. ما سکولاریسم را باز خواهیم گرداند.
حزب کمونیست ترکیه دیگر چه میخواهد؟ یک کشور حاکم بر خود و مستقل. کشور مستقل یعنی تصمیمات اقتصادی، سیاسی و نظامی را خودمان بگیریم. روزی که حزب کمونیست ترکیه به قدرت برسد، از سازمان تروریستی بین المللی به نام ناتو خارج خواهیم شد. ما پایگاههای خارجی را در کشورمان تعطیل خواهیم کرد.
چگونه؟ اگر ۱۰۰سال پیش دهقانان فقیر آناتولی به رهبری مصطفی کمال و دوستانش در مقابل اشغال و کاخ ایستادند و امپریالیسم را به چالش کشیدند، ما دوباره اینرا انجام خواهیم داد.
شهروندان گرامی، میخواهم به شما یادآوری کوتاهی بنمایم
این صدمین سالگرد جمهوری ترکیه است.
حزب کمونیست ترکیه در سال ۱۹۲۰، درست در زمانی که مبارزه در آناتولی جریان داشت، تأسیس شد. کمونیستها در مبارزه برای استقلال شرکت کردند، بسیاری از آنها در این مبارزه جان خود را از دست دادند.
در آن سالها تنها کشوری که از جنگ آزادیبخش ملی ما حمایت میکرد روسیه شوروی بود که در آن کمونیستها در قدرت بودند. آنها طلا، اسلحه و انواع حمایتها را میفرستادند. بدون این حمایت، مبارزه ملی در معرض خطر قرار میگرفت.
چرا آنها اینرا انجام دادند؟
من به شما گفتم، کمونیستها طرفدار خوبی، درست و زیبا هستند. آنها مردمی با اخلاق و باوجدان هستند.
ما اکنون یک انتخابات در پیش داریم.
بیش از ده هزار نامزد پارلمانی در برابر شهروندان ما ایستادهاند. اما در ترکیه مردم نه به نامزد، بلکه به یک فهرست رای میدهند. به دیگر سخن، آنها رأی خود را به حزب میدهند.
حزب یعنی حزب. حزب یک سازمان سیاسی است که در آن افراد دارای نظرات یکسان دربارۀ مسائل اساسی گردهم میآیند.
اما آیا در ترکیه چنین است؟
بیایید به فهرستها نگاه کنیم.
در فهرست یک حزب در آن واحد کسانی هستند که از «سکولاریسم» و متعصبها دفاع میکنند…
در فهرست یک حزب، کسانی هستند که از عملیات غیرقانونی دولت «عدالت و توسعه»، مانند روند ارگنیکون (Ergenekon)، دفاع میکنند و کسانی هستند که از آن انتقاد میکنند.
در فهرست یک حزب، مخالفان خصوصی سازی و هواداران سرسخت خصوصی سازی وجود دارند.
در فهرست یک حزب، کسانی هستند که ناتو را زیر سؤال میبرند و کسانی هستند که حامیان هار ناتو میباشند.
در فهرست یک حزب، نامزدهایی وجود دارند که حتا اندکی از حقوق کارگران دفاع میکنند و نامزدهایی وجود دارند که جانبدار سرمایه و نمایندگان سرمایهداران هستند.
در فهرست یک حزب، کسانی وحود دارند که از مبارزه زنان برای آزادی و برابری حمایت میکنند و کسانی وجود دارند که زنستیز هستند.
در فهرست یک حزب، نامزدهایی وجود دارند که در کنار قربانیان کشتار سیواس قرار دارند و کسانی هستند که در کنار عاملان آن ایستادهاند.
در سیاست، حتا اگر حق را در باطل جمع یا ضرب کنید، نتیجه نادرست خواهد بود.
کار و سرمایه نمیتوانند در یک سمت باشند.
سکولاریسم و تعصب نمیتوانند در یک سمت باشند.
میهندوستی و طرفداری از ناتو نمیتوانند در یک سمت باشند.
اگر آنها در یک سمت ظاهر شدند، به یاد داشته باشید کسی که از «خوبی» یا «حق» دفاع میکند، در آنجا در یک نقش لوازم جانبی، به عنوان یک وسیله تزئینی قرار داده شده اس
حزب کمونیست ترکیه با این مخالف است. این فرهنگ سیاسی کشور ما را میپوساند.
به شهروندان میگویند: «اگر به حزب ایکس رای بدهید، رای شما هدر میرود.» این فرهنگ سیاسی کشور ما را میپوساند.
شهروندان، اگر کسی به شما گفت «اگر به حزب ایکس رأی بدهید، رأی شما هدر میرود»، لطفاً به آنها پاسخ دهید: «رای من اراده من است. اتحاد شما، فهرستهای شما، تبلیغات غیراصولی شما با اراده من منطبق نیست. من با تو پوسیده نمیشوم. من نمیخواهم رأی من به هدر برود. من رأیی برای دادن به فرقهها، سرمایهداران و حامیان ایالات متحده ندارم.» اینگونه پاسخ بدهید.
من میدانم که در میان شما شهروندان زیادی هستند که اقلام همبستگی را که پس از زلزله مرعش که دهها هزار نفر در آن جان خود را از دست دادند، آماده کرده بودند، به حزب کمونیست ترکیه تجویل دادید، و گفتید «من به شما اعتماد دارم، شما آنها را به جای مناسب تحویل خواهید داد.» حزب کمونیست ترکیه به عهد خود وفا کرد و نگذاشت اعتمادی که به آن شده بود از بین برود. اکنون زمان آن است که مطمئن شوید که رآی شما نیز به جای درست خواهد رسید.
حزب کمونیست ترکیه در انتخابات ریاست جمهوری میخواهد اردوغان برود و بنابراین به قلیچدار اوغلو رآی میدهد.
در انتخابات پارلمانی، برای یک کشور حاکم بر خود، مستقل، سکولار، و سوسیالیستی به حزب کمونیست ترکیه ؤدی بدهید. این آرا بمثابه امید، بمثابه همبستگی، بمثابه قیام مردم ما باز خواهند گشت. و از همه مهمتر عقل، اخلاق و وجدان پیروز خواهد شد.
بیایید همه موانع و سدهایی را که برای استقلال، سکولاریسم، جمهوری و سوسیالیسم بر ما تحمیل شده است، بشکنیم.
ما در سال ۱۹۲۳ اینرا انجام دادیم، ما در سال ۲۰۲۳ دوباره اینرا انجام خواهیم داد.